BERVA

9.Bölüm

Sonunda yeni bölüm geldiii dediğinizi duyar gibiyim😂🙈 Evet yeni bölüm geldiii yine geç geldi biliyorum o yüzden herkesten özür diliyorum ve sizi bölümle baş başa bırakıyorum.

Keyifli Okumalar...

Kapının sesi kulaklarında yankılandığında gözlerini sıkıcı kapattı ve göz yaşları derin izler bırakarak yanaklarına doğru süzüldü. Gözlerini açmaya cesareti kalmamıştı Berva'nın. Ona yalvarmıştı, tüm gururunu ayaklar altına alıp onu sevmesi için resmen yalvarmıştı. Şimdi ise gözlerini açıp Afra'nın ona acıyan bakışlarla bakmasını istemiyordu. Hem Ceyhun'un hemde Afra'nın önünde küçük düşmüştü. Afra, ellerini Berva'nın omzuna koyarak arkasında ki koltuğa yönlendirdi ve yavaşça Berva'yı arkasındaki koltuğa oturttu. Daha sonra genç kızın önünde diz çöküp ellerini tuttu. Berva, başını eğmiş hala ağlamaya devam ediyordu. Asil'in bu son yaptığı kalbinde fazlasıyla yara açmıştı ve canı gerçekten yanmıştı. Neden kalbi böyle bir adamı delicesine sevmişti ki? Bebeği için dayanmaya çalışıyordu ama Asil için bebeği bile önemli değildi. Titrek bir nefes alıp ayağa kalkmaya çalıştığında Afra da onunla birlikte kalktı. Afra endişeli bakışlarla karşısında ki kızı süzdüğünde Berva burnunu çekti kızaran burnu ve gözleriyle bakışlarını karşısında ki kıza çevirdi.
"Ben biran önce buradan gitmek istiyorum" fısıltı gibi çıkan sesiyle Afra başını sallayıp salonun ortasındaki masadan arabasının anahtarını alıp geldi ve ellerini Berva'nın omzuna koyup kendine çekti.

"Sen merak etme ben seni şimdi konağa götüreceğim" Berva başını hayır anlamında sağ sola salladığında Afra adımlarını durdurdu.

"Şuan en son gitmek istediğim yer orası sadece evime, ablamın yanına gitmek istiyorum ben" Afra anlayışla başını salladığında ikili kapıya doğru ilerlediler.
~~~~~
(Asil Karabey)

Kapıyı ardımdan hızla çarpıp çıktığımda adımlarımı çiftliğin arkasına doğru yönelttim. Öfkeden kasılan bedenimin rahatlaması için derin bir nefes aldım. Bedenime sokulup benden sadece sevgi istediğinde donup kalmıştım daha da önemlisi bu beni fazlasıyla öfkelendirmişti. Kendime bunu yediremiyordum hamile kalarak beni avuçlarının içine almasını hazmedemiyordum. Afra'nın ve Ceyhun'un önünde gerçekleri dile getirmem onu fazlasıyla kırmıştı bunu biliyorum ama kendi ile Sude'yi kıyaslaması bardağı taşıran son damla olmuştu. Sıkıntılı bir şekilde ellerimi yüzüme kapattım.

"Seni gerçekten tanıyamıyorum Asil! içeride yaptığın gösteride neydi?" Arkamdan gelen ses ile ellerimi yüzümden çektim bedenimi Ceyhun'a doğru çevirdim.

"Tüm o sözler bir anlık öfkeyle çıktı ağzımdan istereyek söylemedim" Ceyhun'un alaycı bir şekilde yüzüme bakıp sırıtmasıyla kaşlarımı çattım.

"Bir çocuğun olacakmış, onu da mı düşünmedin peki? Karına tüm nefretini kusar gibi cümlelerini sarfettiğinde bebeğini de mi düşünmedin? Sen o kadını ama en çokta o bebeği haketmiyorsun. Eğer Afra hamile olsaydı, ki bunun için her şeyimi verirdim onu hiç üzmedim ve değerini bilirdim. Benim ve Afra'nın yıllardır bebek sahibi olmak için ne kadar savaştığımızı çok iyi biliyorsun. Yapma Asil karının ve en önemlisi senden olan bir canın kıymetini bil"
Ben daha ağzımı açmadan Ceyhun'un arkasını dönüp eve doğru ilerlemesiyle bakışlarımı gökyüzüne çevirdim. Derin düşüncelere daldığımda aklım aylar öncesine gitmişti.