"Uzak duracağım dedim, dokunmayacağım dedim ama yapamıyorum" Asil, başını eğip burnunu genç kızın boynuna gömdüğünde derin bir nefes aldı.
"Kokun zehir gibi içime işliyor, canımı yakıyor ama her defasında da solumak istiyorum."
'Sevdan Bir Ateş adlı...
Ben geldimmm sonunda. Umarım bölümü beğenirsiniz, elimden geldiğince yazmaya çalıştım. Bu arada Hayırlı Ramazanlar.🤲🏻 Bu mübarek ayda huzur dоlu, mutlu, sıcak ve sakin bir şеkildе gеçirmеniz dileğiyle...⭐
Toygar Işıklı 'Sen Yanımdayken'
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Keyifli Okumalar...
Ardına bakmadan gitmiş, geride duyguları karma karışık bir adam bırakmıştı. 'Kızın olacak' demişti. Kulakları yanlış duymamıştı değil mi? Bir kızı olacaktı. İçine akan, kalbini ele geçiren o sıcacık duyguya engel olamamıştı bunun yanında da içinde anbean bütün bedenini ele geçiren bir pişmanlık vardı. Berva ona hamile olduğunu söylediğinde içindeki öfkeden dolayı bebeği istememişti ama ona rağmen Berva bebeği doğurmada oldukça kararlıydı. Bu yüzden kendini hiç affetmeyecekti, kızının yüzüne her baktığında onu istemediği hep aklının bir köşesinde kalacaktı. Babalar kızlarının ilk aşkı olmuyor muydu? O da minik kızının ilk aşkı mı olacaktı? Zihninde canlanan minik eller, minik ayaklar nefesinin hızlanmasına neden oldu. Elini çenesine koyup ovduğunda içindeki sevinci nasıl haykıracağını bilemiyordu. Ne yapacağını bilemez gibi bir sağa bir sola gittiğinde adımlarını durdurdu ve başını geri yatırıp gökyüzüne baktı. Gözlerini kapatıp, içine temiz bir hava çektiğinde gözlerini araladı ve yüzündeki tebessümle arabasına doğru ilerledi. Takip etmesi gereken bir karısı vardı. Hem karısını hem de kızını korumak onun göreviydi ve ne olursa olsun Berva'yı o konağa geri götürecekti. Herkes hayatına devam etmeye çalışıyordu, Berva kendi ayakları üzerinde durmak ve kızına en iyi şekilde bir hayat sunmak istiyordu ama hayatın ona neler getireceğini bilmiyordu arkasından yapılan hain planların bile farkında değildi.
İlker, Berva'nın artık konakta bulunmamasından dolayı hatta Asil'i terk edip gittiği için mutluydu büyük bir fırsat ayağına gelmişti. Tabii ki Berva'nın ayağına gelmesini bekleyemezdi kendisinin bir atak yapması gerekiyordu eğer Berva ona isteyerek gelmese o zaman zorla da olsa ona kavuşacaktı. Masanın etrafında şuh adımlarla dolaşıp yerine oturduğunda aynı anda çalınan kapıyla boğazını temizledi.
"Gel" Sude duyduğu ses ile odanın kapısını açıp içeriye girdi ve masanın önünde bulunan sandalyelere doğru ilerleyip bedenini yerleştirdi. Sağ bacağını sol bacağının üzerine atıp sırtını da geriye yasladığında soru dolu bakışlarını karşısındaki adama çevirdi.
"Artık bir şey yapmamıza gerek kalmadı. Berva, Asil'i terk ederek istediğimizi bize sundu. Önünde bir engel kalmadı Sude benimde öyle. Asil senindir." Sude zoraki bir şekilde tebessüm etmeye çalıştı çünkü bu haber karşısında mutlu olması gerekiyordu ama yapamıyordu ister istemez endişeleniyordu. Karşısındaki adamın neler yapabileceğini, ne kadar tehlikeli olabileceğini kestiremiyordu. İlker, Berva'ya aşık değildi sadece saplantılı duygularını aşk sanıyordu. Yerinde rahatsız olmuş gibi hareket ettiğinde sırtını dikleştirdi kuruyan dudaklarında dilini gezdirdi. Daha sorusunu sormadan strese girmişti bile.
