Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Genelde zamanlamada iyiyimdir, okula çok nadiren geç kalırdım ve o nadir anlardan birini yaşıyordum, Keita çoktan okula gitmişti ve benim daha çantamı hazırlama fırsatım olmamıştı. Odamda bir o yana bir bu yana koşturuyordum ve dersimin başlamasına sadece beş dakika kalmıştı. Geç kalacağımdan emindim.
Çantamı cam kenarındaki çalışma masamın üzerine koydum ve içini o gün olan derslerin kitapları ile doldurmaya başladım, bir yandan da içerde beni geç kaldığım için azarlayan anneme laf yetiştirmeye çalışıyordum. Camdan dışarı baktığımda iki tanıdık sima gördüm, Haruto ve erkek kardeşi. Anlaşılan Haruto bugün de okulu asacaktı. Ben okula başlayalı bir hafta olmuştu ve bu bir haftanın yarısında Haruto okulda olmuyordu. Sürekli ya geç geliyor ya gün ortasında gidiyor yada hiç gelmiyordu.
Abi kardeş birlikte sokakta şakalaşıyor veya oyun oynuyorlardı ve bunda dikkatimi çekecek bir şey bulmadığım için işime geri odaklanmıştım. Fizik kitabımı kitaplığımdan alıp tekrar masama döndüm. Derken camdan Kaname ve serseri arkadaş grubunun ellerinde kaykayları ile sokağın başında olduklarını ve bu tarafa doğru geldiklerini gördüm. Kaname bana kötü çocuk kitaplarından fırlama bir tip gibi gelmeye başlamıştı, o tip biri ile uğraşacak kadar boş zamana sahip değildim ayrıca tam bir gerizekalıydı fakat hala Keita'nın abarttığı kadar bir serseriliğini görmemiştim. Şimdiye kadar gördüğüm en kötü serseriliği alt sınıflardan günlük parasını çıkartıyor oluşuydu. Vermezlerse biraz gözlerini korkutur, hırpalar veya biraz vururdu. Elde ettiği para ile de genelde sigara alırdı, tam bir dengesizdi ve anlaşılan şimdiki hedefi de Seito'ydu - Ayrıca Seito benden iki yaş küçüktü-. Dikkatimi olabildiğince hazırlanmaya vermeye çalışıyordum. Sonuçta Haruto ve Seito bir senedir bu mahallede oturuyorlardı, mutlaka bir şekilde Kaname ve tayfası ile başa çıkabilirlerdi. Çıkamayacak olsalar bile benim onlara pek bir yardımım dokunmazdı zaten.
Kalemlerimi toplayıp kalemliğime koydum ve ardından fermuarını kapatıp onu da çantama koydum. Çantamı elime aldım son kez gözlerimi onlarda gezdirdim, ne olacağına karşı olan merakım onları izlemek istememe sebep oluyordu. Ben de onları izlemeye başladım, Kaname ve arkadaşları Seito'yu itekliyor ve hararetli bir şeyler konuşuyorlardı Haruto ise boş gözlerle bir Kaname'ye bir Seito'ya bakıyordu. Bu sinirlenmeme sebep olmuştu, kardeşi hiç umurunda değil miydi yani? Kendi kendime konuşmaya ve saydırmaya başlamıştım, tavrı kesinlikle hoşuma gitmemişti bir abi olarak küçük kardeşini koruması gerekirdi. Ben bunları düşünürken birden Haruto Kaname'ye oldukça sert bir yumruk atmıştı, dürüst olmak gerekirse ilk tavrından dolayı ondan böyle bir hareket beklemiyordum. Daha sonra bileğini tutup kolunu bükmüştü, ne olduğunu bile anlayamamıştım. Bir yandan sanki o beni duyabiliyormuş gibi yaptığı şeyin saçmalığını sesli bir şekilde sorguluyor bir yandan da izlemeye devam ediyordum. Tanık olmayı beklediğim şey kesinlikle bu değildi. Ardından elindeki o soğuk ve küçük demir parçasını gördüm. Elinde minik bir bıçak tutuyordu ve o bıçakla Kaname'nin kollarına çizikler atmaya başlamıştı. Haruto'yu engellemeye çalışan Kaname'nin arkadaşları onu engellemeye çalışırsa bu sefer bıçağı onlara doğrultuyordu. Yaptığı şey bana bankadan para soymaya çalışırken birini rehin almış bir hırsızı hatırlatmıştı. Doğrusu Haruto'nun kavga etmesini izlemek gerçekten rahatsız ediciydi ama o ise yaptığı şeyden oldukça keyif alıyor gibiydi. Yüz ifadesi kesinlikle ama kesinlikle bana bakarken takınmasını istemeyeceğim cinstendi, tüylerimi ürpertiyordu.
