Danay's pov
"Δανάη" άκουσα κάποιον να ψιθυρίζει στον ύπνο μου.
Το μόνο που έκανα ήταν να αλλάξω πλευρό.
"Δανάη έχουμε σχολείο ρε" είπε πάλι η φωνή
"Να πάτε" αντιμιλησα μέχρι και στον ύπνο μου.
"Και εσύ?" Μπερδεύτηκε
"Δεν θέλω" είπα και κλαψουρησα ενώ γύρισα προς το άτομο που μου μιλάει να δω ποιος είναι.
"Καλημέρα ζελεδακι" είπε ευδιάθετα ο Άλεξ
"Που την είδες?" Ήταν φανερό ότι δεν είχα και την καλύτερη διάθεση
"Γιατί καλέ?" Παραξενεύτηκε
"Είναι 7 η ώρα το πρωί, τέτοια ώρα τίποτα δεν είναι καλό" είπα με νεύρα
"Τίποτα τίποτα ? Δηλαδή οι κρέπες που έχω κάτω δεν είναι καλές?" Είπε εκείνος παιχνιδιάρικα και εγώ γουρλωσα τα μάτια μου.
"Τι? Κρέπες? " Είπα και εκείνος απλά εγνεψε
Σηκώθηκα απότομα και έτρεξα κάτω φωναζοντας "ΚΡΕΠΕΕΕΕΕΕΣ" ενώ ο Άλεξ με ακολουθαγε γελοντας
Κατεβήκαμε κάτω και όντως είχε κρέπες. Μιαμ!!!
Καθησαμε και αρχίσαμε να τρώμε
"Καλά είσαι ο καλύτερος" είπα όταν τελείωσα
"Χαχ το ξέρω" είπε σε στυλ ντίβας
"Έμ ο Λουκάς που είναι?" Είπα στο άσχετο
"Χτες δεν κοιμήθηκε εδώ οπότε θα τα πούμε κατευθείαν στο σχολείο" είπε αδιάφορα
"Τι εννοείς το κάνει συχνά αυτό?" Παραξενεύτηκα αρκετά
"Ναι πολλές φορές κοιμάται όπου κοιμάται και έρχεται κατευθείαν σχολείο" είπε λες και ήταν το πιο φυσιολογικό πράγμα στον κόσμο
"Μάλιστα" είπα σκεπτόμενη
"Λοιπόν ζελεδακι πήγαινε ντύσου και 40 πήγε" είπε και εγώ χωρίς να πω κάτι ανέβηκα πάνω και ντύθηκα.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
YOU ARE READING
you should expect the unexpected
Teen Fiction"Ας πούμε και τώρα που σε βλέπω έτσι ντυμένη να σε γδυσω θέλω" είπε και έβαλε αυτό το πονηρό ύφος (Ξέρετε τύπου 😏) "Ναι άσε τις μαλακίες και πήγαινε για ύπνο Αλεξουκο" είπα για να τον πειράξω Εκείνος σε χρόνο ντε τε σηκώθηκε και με κόλλησε στον τοί...
