Danay's pov
Μία εβδομάδα μετά
Ήρθε αυτή η μέρα. Τα γενέθλια του έφτασαν.
Δεν είμαι ούτε χαρούμενη, ούτε λυπημένη , ούτε αγχωμένη ούτε νευριασμένη. Είμαι κάτι ενδιάμεσο που δεν μπορώ να περιγράψω.
Αναστέναξα βαριεστημένα και σηκώθηκα από το κρεβάτι μου. Πήγα στο μπάνιο σαν την μεγάλη παρασκευή αλλά όταν είδα ότι ήταν εκεί ο Άλεξ έσκασα ένα μεγάλο χαμόγελο.
Δεν θέλω να δίνω δικαιώματα. Ειδικά σε εκείνον μετά από ότι έγινε.
"Καλημέρα" μου είπε με νεύρα.
Περίοδο?!
"Εμ καλημέρα" κομπλαρα λίγο η αλήθεια είναι.
Εκείνος χωρίς να πει κάτι άλλο βγήκε έξω κοπανώντας την πόρτα πίσω του.
Ντάξει ότι να 'ναι είναι αυτός ο άνθρωπος
Τέλος πάντων έκανα την πρωινή μου ρουτίνα και βγήκα έξω κατευθυνόμενη προς το δωμάτιό μου.
Μπήκα μέσα και αφού έκλεισα την πόρτα πήγα στην ντουλάπα μου την άνοιξα και έκατσα να την κοιτάω για κανένα δεκάλεπτο.
Τι φοράνε τώρα??
Ξεφύσησα και μετά από ώρα διάλεξα αυτά.
Πήγα στον καθρέφτη μου και κοίταξα το είδωλό μου στον καθρέφτη.
Θέλω να κάνω κάτι διαφορετικό σήμερα
Ξαναπήγα στην ντουλάπα μου και άλλαξα ρούχα.
YOU ARE READING
you should expect the unexpected
Teen Fiction"Ας πούμε και τώρα που σε βλέπω έτσι ντυμένη να σε γδυσω θέλω" είπε και έβαλε αυτό το πονηρό ύφος (Ξέρετε τύπου 😏) "Ναι άσε τις μαλακίες και πήγαινε για ύπνο Αλεξουκο" είπα για να τον πειράξω Εκείνος σε χρόνο ντε τε σηκώθηκε και με κόλλησε στον τοί...