"Ας πούμε και τώρα που σε βλέπω έτσι ντυμένη να σε γδυσω θέλω" είπε και έβαλε αυτό το πονηρό ύφος
(Ξέρετε τύπου 😏)
"Ναι άσε τις μαλακίες και πήγαινε για ύπνο Αλεξουκο" είπα για να τον πειράξω
Εκείνος σε χρόνο ντε τε σηκώθηκε και με κόλλησε στον τοί...
Σηκώνω το χέρι μου και προσπαθώ να πάρω άδεια από την κυρία να πάω τουαλέτα γιατί θα σκάσει η φούσκα μου.
"Άλεξ" λέει επιτέλους η κωλόγρια
"Μπορώ να πάω τουαλέτα?" ρωτάω ευγενικά και αφού γνέφει βγαίνω έξω και πάω στις ανδρικές τουαλέτες.
Κάνω τέλος πάντων την ανάγκη μου και έτσι όπως πλένω τα χέρια μου η πόρτα ανοίγει και ένα κοριτσάκι πρώτης λυκείου μπαίνει μέσα.
"Γεια σου Άλεξ" λέει ναζιάρικα
"Εμ σε ξέρω?" ρωτάω ξινισμένα
"Όχι αλλά σε ξέρω εγώ" ξαναλέει με την ίδια σπαστική φωνή
"Ναι οκ. Πάω εγώ" είπα και πήγα να φύγω αλλά εκείνη με κόλλησε στον τοίχο πίσω μας.
"Τόσο γρήγορα?" λέει και βάζει το γόνατό της στον καβάλο μου ενώ αρχίζει να το κουνάει.
"Τι κάνεις ρε μαλακισμένο" είπα και πριν προλάβω να αντιδράσω ενώνει τα χείλια μας και η πόρτα ανοίγει.
Ακούω ένα επιφώνημα έκπληξης και πετάω το τσουλί από πάνω μου για να δω την Δανάη και όλοι την παρέα να με κοιτάει με νεύρα και στεναχώρια.
Πήγα να τους πλησιάσω και κυρίως την Δανάη αλλά εκείνη άρχισε να τρέχει προς τα έξω.
Βγαίνει έξω από το κτήριο και πετάγεται στον δρόμο.
"ΔΑΝΑΗ" φωνάζω όταν την βλέπω να συγκρούεται με ένα αμάξι αλλά πριν προλάβω να κάνω το οτιδήποτε εκείνη είναι στο έδαφος λιπόθυμη.
Τρέχω προς το μέρος της και την βάζω στην αγκαλιά μου.
"Όχι ρε Δανάη μου όχι τώρα ζελεδάκι μου. Όχι τώρα που σε βρήκα να σε ξαναχάσω μην μου το κάνεις αυτό" λέω καθώς κλαίω και της δίνω ένα φιλί στο μέτωπο.
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
Κοιτάω τα παιδιά και ο Λουκάς έχει μείνει, ο Βασίλης κρατάει στην αγκαλιά του την Μαρία η οποία κλαίει, η Κωνσταντίνα και η Αγγελική είναι αγκαλιασμένες και κλαίνε και αυτές και ο Νίκος με κοιτάει χαμένος.
