you should expect the unexpected

The hangover {20}

Danay's pov

Ξύπνησα με έναν φρικτό πονοκέφαλο.

Μα καλά τι έγινε χτες ?

Κοίταξα χαμένη το ταβάνι και προσπάθησα να θυμηθώ αλλά δεν θυμάμαι τίποτα από ένα σημείο και μετά.

Κρυώνω. Γιατί κρυώνω?

Κοίταξα κάτω από τα σκεπάσματα και είναι γυμνή. Τι σκατα έχει παιχτει?

Σηκώθηκα από το κρεβάτι και κολλαγα παντού. Όλο μου το σώμα.

Τι έχω κάνει θεέ μου?

Πήρα το σεντόνι μου και τυλίχτηκα με αυτό. Πήρα ρούχα πετσέτες και πήγα στο μπάνιο

Άφησα τα πράγματά μου και μπήκα μέσα στην ντουζιέρα. Ρύθμισα το νερό προς το ζεστό και το άφησα να τρέξει πάνω μου.

Έκλεισα τα μάτια μου ευχαρίστηση. Ξαφνικά τα γουρλωσα. Θυμήθηκα τα πάντα.

Τι πήγα και έκανα? Δεν θυμάμαι πολλά άλλα έχω κάποιες εικόνες στο μυαλό μου.

Με ρίχνει στο κρεβάτι και μου φιλάει τον λαιμό λεμαργα.

Μπαίνει μέσα μου σιγά σιγά και βασανιστικά.

Τελειώνει πάνω μου για άλλη μια φορά. Το ίδιο και εγώ.

Τελειώνω στα δάχτυλα του

Μου έρχονται απανωτές αναμνήσεις από χτες. Πώς θα τον κοιτάξω στα μάτια? Σαν να μην έγινε τίποτα? Δεν γίνεται αυτό!

Βγήκα γρήγορα από την ντουζιέρα και ντύθηκα.

Έτρεξα στο δωμάτιο του Άλεξ και μπήκα μέσα σιγά σιγά. Εκείνος κοιμόταν.

ΓΥΜΝΟΣ!!!

Τότε επιβεβαίωσα ότι όλα αυτά που μου έρχονται ανά διαστήματα είναι αλήθεια και όχι η φαντασία μου.

Έτρεξα στο δωμάτιο μου και πήρα το κινητό μου στα χέρια.

Κάλεσα την Μαρία και περίμενα υπομονετικά να το σηκώσει.

"Έλα ρε νωρίς νωρίς σήμερα" με ειρωνεύτηκε. Πλάκα πλάκα είναι 2 η ώρα.

"Σκάσε και άκου, πάρε τηλέφωνο της άλλες δύο και σε μισή ώρα σπίτι μου" είπα απότομα.

"Κλείσε" είπε και πριν προλάβω να πω το οτιδήποτε μου το έκλεισε.

[...]
"Κάτσε κάτσε για να καταλάβω. Το κάνατε χτες πολυ λόγο ποτού και τώρα το έχει μετανιώσει?" Με ρώτησε μπερδεμένα η Κωνσταντίνα.

"Δεν είναι ότι το μετάνιωσα αλλά είμαι σίγουρη ότι θα το έχει κάνει εκείνος" είπα στεναχωρημένα.