you should expect the unexpected

Love time {34}

Danay's pov

Μόλις μπήκαμε σπίτι και καθόμαστε οι δύο μας στο σαλόνι.

"Μωρό μου" σπάει την ησυχία με την υπέροχη φωνή του ο Άλεξ.

"Ναι"

"Συγνώμη" είπε και μου φάνηκε να βουρκωνει ελάχιστα.

"Για ποιο πράγμα μωρό μου?" Ρώτησα ανήσυχα.

Τι έχει κάνει?!

"Εάν είχα προλάβει να πετάξω την πουτανα από πάνω μου πιο γρήγορα δεν θα γινόταν ότι έγινε" είπε και κοίταξε το πάτωμα.

"Εϊ εϊ εϊ κοίτα με" είπα και εκείνος με κοίταξε στα μάτια.

"Δεν έφταιγες εσύ για αυτό που έγινε, έφταιγε η πουτανα και εγώ που πέρασα έτσι τον δρόμο" είπα και εκείνος ξεφυσησε.

"Ξέρεις πιο ειναι το κακό ρε γαμωτο?" Είπε πονεμένα.

"Ποιο?" Μπερδεύτηκα λίγο.

"Ότι ρε παιδί μου σε αγαπάω τόσο μα τόσο πολύ που ευχομουν να ήμουν εγώ στην θέση σου αλλά δυστυχώς δεν μπορούσα." Είπε και πήρε μια βαθιά ανάσα για να αποβάλει τα κλάματα.

"Μην τολμήσεις και το ξαναπείς αυτό ποτέ σου! Είμαι καλά και αυτό έχει σημασία." Είπα και έκατσα πάνω του.

"Σαγαπω" είπε γλυκά

Εγώ δεν μίλησα απλά ένωσα τα χείλη μας σε ένα ζουμερο φιλί.

Αχ αυτά τα χείλη δεν μπορείτε να φανταστείτε πόσο μου έχουν λείψει.

Εκείνος ξαφνιάστηκε λίγο αλλά ανταπέδωσε κατευθείαν. Εγώ έβαλα τα χέρια μου στο σβέρκο του και εκείνος τα δικά του στον κωλο μου.

Το φιλί έγινε αργιο και κτητικό. Ξαφνικά ο Άλεξ ζουληξε τον κωλο μου κάνοντας με να βγάλω έναν μεγάλο αναστεναγμό και εκείνος βγήκε την ευκαιρία και έβαλε και την γλώσσα του στο παιχνίδι.

Οι γλώσσες μας έπαιζαν το δικός τους παιχνίδι αλλά προφανώς η δικια του νικούσε.

Ασυναίσθητα άρχισα να τριβομαι πάνω στον καβάλο του.

Εκείνος ξεκολλησε τα χείλη μας και πήγε το κεφάλι του πίσω ενώ προσπαθούσε να κρατήσει τους αναστεναγμούς του

Μετά από λίγο σηκώθηκε απότομα από τον κάναμε με εμένα αγκαλιά και άρχισε να ανεβαίνει πάνω.

Μπήκε μέσα στο δωμάτιο του και αφού έκλεισε την πόρτα με πέταξε πάνω στο κρεβάτι και ανέβηκε από πάνω μου.

Άρχισε να αφήνει υγρά φιλία στον λαιμό μου και έπειτα έβγαλε την μπλούζα μου και το παντελόνι μου.