Yiğit, elindeki flaşı açık telefonu ışığı asansörün tavanına vuracak şekilde yere bıraktıktan hemen sonra elleri yanaklarımı kavrayarak, "Hadi Eylül, derin bir nefes al."
Kulaklarım uğulduyor, görüş alanım arada bir netleşip bulanıklaşıyordu. Kendim...
İstemsizce kıvrılan dudaklarımla gülümseyerek parmağımla telefonun köşesindeki tuşa basarak ekranı kilitledim. Bu çocuk her koşulda, her şartta bir şeyler yapıp beni güldürmeyi, aklımı dağıtmayı ve eğlendirmeyi başarıyordu. Gözlerimi birkaç dakika önce hiddetle kapattığım stora çevirdiğimde içimdeki, 'Yaptığım bu davranış çok fazla olmadı değil mi?' düşüncesi nedensizce içimi huzursuz hissettirmeye başladığında başımı iki yana sallayarak silkelendim.
Allah aşkına kafayı falan mı yiyorumdum? Adam bana şımarık bir kız çocuğu demişti. Üstelik bunu ortada hiçbir şey yokken, benim yerime kararlar verirken ve kaba davranan kendisiyken söylemişti. Söylediklerimde kesinlikle haklıydım ve geri adım atmayı da planlamıyordum ama gereksiz yere bu olayı düşünüp modumu düşürmekte nereden çıkmıştı?
Elim ayağım titriyor Zikri!
Yeniden içime saran yakıcı bir öfke ile yatakta doğruldum. Telefonumun az önce kilitlediğim ekranına bir kez daha basarak parlayan ekrandan hızlıca saati kontrol ettim. 22.29'du. Saat biraz geçti ve ben garip bir şekilde burada böyle durmaktan çok bunalmıştım. Yapabileceğim hiçbir şey yoktu. Tabii eğer Gökhan geldiyse birkaç dakika mahallede yürümek ve biraz da olsa hava almak gibi yapabileceğim bir şey vardı ama dediğim gibi bunun için Gökhan'a ihtiyacım vardı.
Ayaklarımı yataktan sarkıtarak yavaşça yataktan kalktım. Birkaç dakika önce pijamalarımı giymemi hiçte umursamadan tekrar üzerimdekileri çıkardım ve dolabımın kapağını açıp üzerime giyebileceğim rahat, gündelik kıyafetlere bir süre göz gezdirdim. Gözlerim çok kullanmadığım ama fazlasıyla rahat hissettiğim bol bir eşofman takımıma değdiğinde hiç düşünmeden raftan indirdim ve bir çırpıda üzerime geçirdim. Hızlıca aynanın karşısına geçip saçlarımı toplarken kendimi kısaca aynadan incelemeyi de ihmal etmedim.
Açık kahverengi saç ve gözlere, orta büyüklükte bir buruna diğer birçok kıza oranla ince dudaklara sahiptim. Açıkçası kendimi çokta güzel bir kız olarak görmüyordum. Ortalama bir yüze, yumuşak yüz hatlarına, genelleme yaptığımda diğerlerine oranla bir tık uzun boya sahip sıradan bir kızdım.
Birkaç adımda hafifçe gerileyip yatağın üzerine bıraktığım telefonumu cebime sıkıştırarak merdivenlerden sessizce inmeye başladım. Salonun girişine vardığımda odada dolaşan gözlerim herhangi birini göremememle kısılırken koltuklardan birine oturarak karşı duvarımda bulunan saate kısa bir bakış attım. Işıklar açıktı ama yengem ortada yoktu. Bu da demek oluyordu ki kendisi uyumak için odasına çıkmış olmalıydı.
