Kimden : Sarışınım 💛
Mesaj : Dışarı gel.
Bu saatte? Evet normal bir şey.
Direkt ayakkabılarımı giyip dışarı attım kendimi. Apartmanın merdivenlerinden hızla inip Ece'nin yanına gittim.
"Ne oldu lan?" dedim bir taraftan puantiyeli pijamalarına bakarken. O da bir anda dışarı atmıştı kendini anlaşılan.
"Bizimkiler yine kavga edince başım ağrıdı. Ben de dışarıya çıktım." dedi.
"Bu seferki konu ne?" diye sordum ilerideki çardağa yürüyerek.
"Bilmiyorum. Aman be!" dedi
Onun ailesi de benim ailem kadar garipti. En ufak şeye kavga ederlerdi. Olsun, en azından birbirleriyle konuşuyor, iletişim kuruyorlardı. Kavgaları yüzünden çoğu zaman Ece'nin varlığını unutuyorlardı.
"Boş ver be sarışın. Ben de bugün kafama az daha terlik yiyordum." dedim efkarlı bir şekilde. Gülmeye başladığında ben de güldüm.
"Hadi bizede kal bugün. Canım sıkılıyor zaten." dediğimde onayladı beni
Sabah Ece'nin, "Lan kalksana!" demesi ve beni tekmelemesiyle açtım gözlerimi.
"İnsan öperek falan uyandırır Ece, ne öküzsün ya." diyerek kalktım yataktan
"Tabi, tabii. Ben eve gidiyorum. Hazırlan çık hemen." deyip çıktı. Evlerimizin bu kadar yakın olması da ayrı bir avantajdı.
Kısa bir duş ardından formaları üstüme geçirdim. Saçlarımı kurutup tepeden topladım.
Zaman çabuk geçmişti ve okul saati geliyordu. Hızla evden çıkıp durağa var gücümle koşmaya başladım. Ece hem saate bakıyor hem de etrafa bakıp beni arıyordu. Yanına gittiğimde tam söylenmek üzereyken otobüsün gelmesiyle güne şanslı başladığımın kanaatine vardım.
Otobüste arkalara doğru ilerlerken bu kadar kalabalık olmasına lanet ettim. Etrafıma baktığımda çoğu kişinin bizim okulun veletleri olduğunu anlamam uzun sürmedi.
"Derin! Ece!" diye biri bağırdığında bakışlarımı o tarafa çevirdim. Tanımıyordum tabii ki. Yanındakiyle beraber kalkıp bize oturmamız için işaret verdiğinde yanlarına ilerledik.
"Teşekkürler." diyerek oturdum
"Ne demek." deyip sırıttı. Bir süre sonra boğazını temizleyip konuşmaya başladı.
"Bu arada ben Furkan." Kafamı kaldırıp ona gülümsedim ve tekrar dışarı izlemeye koyuldum. Ama susmak gibi bir niyeti yok gibi duruyordu.
"Okul çıkışı müsait misiniz?" diye sordu.
"Hayır." dedim direkt. Bir süre sessiz kalsa da yine konuşmadan duramadı.
"Müsait olduğunuz bir zaman var mı?"
"Neden?" diye sorduğumda yüzüne baktım.
"Sizi tanımak isteriz." dedi Ece'ye kısa bir bakış atıp.
Otobüs okulun olduğu durağa geldiğinde ayağa kalktık.
"Sonra konuşuruz." diyerek indim. Ece de inip koluma girdiğinde ilerlemeye başladık.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kaya Erkek Lisesi
ChickLitYüzü kandan gözükmüyordu. "Aptal." dedim. "Aptalsın!" Güldü yine. Bu durumda hâlâ nasıl gülebiliyordu? "Sana verdiğim sözü bir daha tutmamazlık yapmam Derin." Sesi boğuk çıkmıştı. "Seni asla bırakmam." "Değdi mi peki onca yaşananlara?" "Belki de hay...
