I LOVE YOU

TWENTY FIVE

LAST CHAPTER: THANK YOU ALL.
TYPOS DOWN THERE..

________

ISANG linggo matapos ang proposal ni Louie hindi na magkanda ugaga ang lahat lalo na si mommy Michelle dahil halos araw araw ito naglilista ng mga taong dadalo,kailangan daw bongga ang kasalan mas bongga sa kasal nila ni daddy Zeke. Kaya araw araw nasa mansyon kami dahil lage namin pinag uusapan ang kasal hindi ko alam kong kami ba ni Louie  ang excited o sila. Ang mga asawa ng kaibigan ni daddy Zeke halos sila ang nagpaplano tatanungin nalang nila ako nang 'okay lang ba sayo Aurora yong ganito yong ganyan? pero syempre tango lang ang nasasagot ko. Kasi alam kong sasalungat sila sa isasagot ko.

"Light blue nalang ang dress ng mga bridesmaid maganda yon iha,tsaka dark blue tux ang sa boys, well maganda yon lalo na sa venue." ani mommy Michelle,patuloy lang ako sa kakatingin sa picture nang pwedeng motif ng venue dahil gaganapin yon sa farm nila tito Justine. Hindi ko nga alam kong kasal ko ba ito o sa kanila kasi lahat ng isasagot ko wala din naman kasi ang ending yong gusto pa rin nila ang masusunod. Para sakin wala naman akong reklamo sa mga napili nila dahil alam kong maganda din ang kalalabasan nun. Masaya nga ako dahil masaya sila sa gaganaping kasal ko lalong lalo na ang mommy ko, makikita sa kislap ng mga mata nito sa katunayan ito nga pumili ng design ng gown ko hindi naman nagkomento ang mommy Michelle parang pareho sila ng taste sa gown na napili.

"Okay lang po sakin mommy, basta sa bulaklak ng bouquet ko ako na masusunod, please.." sabi ko kay mommy Michelle. Napanguso ako ng makitang nag iisip tapos nagkatinginan ang dalawa, ang mommy ko at si mommy Michelle. "Mommy please..ako na po pipili sa bouquet ko." pagpeplease ko sa kanila at sa huli tumango nalang ang mga ito. Tumingin pa ako sa pwedeng idesign sa venue gusto ko kasi yong simple lang pero maganda.

Nabaling ang tingin namin sa pintuan nang bumukas ito, agad akong ngumiti ng makita ang anak kong nakangiting palapit sakin. Pinatong ko ang magazine na hawak ko sa lamesa at ibinuka ang braso para salubungin ng yakap ang anak ko.

"Mommy... pumunta kami ni daddy sa mall binilhan niya po ako ng toys." sabi nito at tumakbo ulit papunta sa amang kapapasok lang din at may bitbit itong malaking paperbag. Nang makuha ang bitbit ng ama bumalik ito sakin saka binuksan ang paperbag. "Look mommy ang ganda po nito." agad ko siyang tinulungan sa pagbukas ng karton dahil mukha hirap na hirap. Sa box palang kita na kong ano sa loob,bumaling ako sa binata at sinamaan ng tingin, napakamot lang sa batok. Sabi ko sa kanya huwag masyadong is-spoilin ang bata baka masanay. Isang giant c130 army airplane toy ang laman ng box,napailing nalang ako. Tinaasan ko ng kilay ang ama, kung bakit ganito ang binili.

"He like that so binili ko." mahinang sabi nito. Kinurot ko sa tagiliran nang lumapit ito sakin para humalik sa pisngi,napangiwi naman ito.

______

"Sister samahan nakita sa food tasting mamaya pa adaw si kuya." habol sakin ni Zia nang lumabas na ko ng bahay nila. Ngayon kasi ang food tasting namin pati at yong pari na magkakasal sa amin kailangan makausap pa namin,at dahil importante ang meeting ni Louie kasama nito ang ama inaasahan ko ng mag isa ako lalakad. Pero hindi pala at sasamahan naman ako ni Zia.

"Sige wala ka bang trabaho.?"tanong ko nang sumakay na kami sa sasakyan ko. Umiling naman ito  saka nagseatbelt.

Inuna namin ang sa pagkain at dumaan pa kami ng venue sa farm bago kinausap ang pari. Nagpaiwan si Zia sa farm may gagawin daw ito kaya ako nalang mag isa nagbiyahe pabalik ng bahay. Sa bahay nila mommy Michelle ako dumiretso kasi susunduin ko pa si Prince, sabi ko kasi sa bahay muna kami bago ang kasal namin at pumayag naman si mommy.

Isang linggo nalang at  kasal na namin ni Louie hanggang ngayon hindi pa rin ako makapaniwala na magkakatuluyan kami. Nagpapasalamat din ako sa diyos dahil hindi naman niya ako pinabayaan noon na nabuntis ako. Hindi ko nga akalain na ganun ganun lang nila ako tanggapin kahit wala naman akong katibayan na si Louie nga nakabuntis sa akin. Tanging baon ko lang noon ay ang calling card na iniwan sa room noon.