In an ordinary world where life was not in his favor, Ravier Salazar took a dramatic bellow as he had enough of this one-sided discrimination. With such great lengths of his passionate love, he was driven to love a handsome man who already had someo...
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
𝐑𝐀𝐕𝐈𝐄𝐑 𝐒𝐀𝐋𝐀𝐙𝐀𝐑 𝐁𝐄𝐈𝐍𝐆 𝐍𝐀𝐎𝐌𝐈 𝐄𝐕𝐀𝐍𝐆𝐄𝐋𝐈𝐒𝐓𝐀 '𝐌𝐎𝐎𝐑𝐄' |꧂School time was over. Hence, I sprinted through the open gates of the Delos Santos' manor. Experts brought to life a white structure braced by mighty pillars.
Behind the wrought-iron bars, there hidden the elegance of a fountain garden, a paradise where my spirit could separate himself from his haunting past.
On both sides, there stood rigid walls wreathed with pale masonries. My eyes bulged in fascination. The melody of nirvana filled my mind with magnificence!
I closed my eyes, then stepped upon the gravel road along with a line of pine trees. Mother Nature was once like a songbird, lavishing the whisper of wind, rustling trees, and the pouring fountain waters. The breath of the chilly breeze kissed my rosy cheeks, giving me a way to find the answer to my question.
Isang sagot sa katanungang nasaan na si Paolo. Inangat ko ang relo kong Casio. Matapos ang dismissal ay pumaroon ako sa Cafeteria de Casso, hinihintay siya kahit pumatak na ang alas-kuwatro.
Ngunit kung minamalas, ako ay sumuko, binigo ng mundo. Nakapeperwisyo! Bakit ba ako umasang babalikan pa ako ng presensiya ni Loko? Hindi ba pinasaya at nilibre niya na ako? Pero bakit hindi ko magawang makuntento?
Tila nagluksa ang aking puso sa kagustuhan siyang matamo. Kapag kasi sa tuwing ang landas namin ay nagkatagpo, sasaniban talaga ako ng saya ng Pasko!
Nang mapagtanto ang bigla niyang paglaho, kumirot ang aking puso, kabado! Kasabay ng instinto ng peligro, kinagat ko ang aking mga kuko, hindi mapalagay sa mga susunod na minuto.
Wala kasi siyang balak na tawagin ako! Kaya naman ay ipinaalam ko kay Amelia na kasama nito si Jaxon para sigurado.
Matapos iawang ang dambuhalang pinto, nagsitagisang bulungan ang nadinig ko! Mga convo iyon nina Amelia at Paolo!
Pag-aalala ang siyang lumobo! Nagpigil-hininga ako sa loob ng pitong segundo. Matapos niyon, hinimas ko ang aking braso nang ang ginaw ay emeskapo.
Kung kailang nakaakyat na sa hagdanang magarbo, ang aking isipan ay napuno ng lito, naninibago sa atmospero!
Walang imik na lumaktaw ang aking mga paa sa sementadong pasilyo. Sumilip ako sa kanilang kuwarto. Nagmistulan akong tsismosong nakisawsaw sa kanilang sekreto.
Kinubli ko ang aking katawan sa nakaawang na pinto, pinapakinggan ang diyalogo.
"Aba-aba, oppa! Ano ba kasi ang iniisip mo?" Ang nakapapanibagong tono ni Amelia ay umingay sa bulwagan. "Nakakagulat ka lang talaga no'n no'ng hinalikan mo siya bago mo papasukin sa kotse! Alam mo namang umuulan pero inuna mo pa iyang paglalandi mo."
