In an ordinary world where life was not in his favor, Ravier Salazar took a dramatic bellow as he had enough of this one-sided discrimination. With such great lengths of his passionate love, he was driven to love a handsome man who already had someo...
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
𝐑𝐀𝐕𝐈𝐄𝐑 𝐒𝐀𝐋𝐀𝐙𝐀𝐑 𝐁𝐄𝐈𝐍𝐆 𝐍𝐀𝐎𝐌𝐈 𝐄𝐕𝐀𝐍𝐆𝐄𝐋𝐈𝐒𝐓𝐀 '𝐌𝐎𝐎𝐑𝐄' |꧂It was lunchtime—groups of students as their rumors gathered upon the school grounds. Bells were chiming while my shoes were tapping.
Wilson and I reclined against the white walls, waiting for somebody. My prying eyes glimpsed through a brown door, signaling every visitor to knock first before opening its roads to counsel.
The guidance office in my peripheral endured a conflict between Selena, her mother, and her sister. Two of them were indeed birds flocking with the same feather, wreathed by selfish greed.
One week na rin ang nakalipas noong dinedma ko si Paolo. Kahit ang landas man namin ay nagkalayo, sumilakbo pa rin ang apoy sa aking puso.
Nagngangalit ang kalooban ko! Nagsulputan ang mga ugat sa aking ulo habang umaangat ang kumukulong dugo. Hinalikan niya kasi ako nang walang permiso!
Napabuntong-hininga akong nabibigo, samantalang si Tuliro ang gumuhit sa makinis kong noo.
Nabilanggo ako sa kalaliman ng pagiging dismayado. Sayang talaga at akala ko ay nakahanap ako ng lalaking mas matino! Pinalipad ko tuloy sa ere ang nanlumo kong kamao.
Pilit na iwinaksi ng pag-iling ang bangungot na memoryado.
Binalingan ko si Wilso'ng nakatungo, ang balisa para kay Selena ay sinusugpo. Nakasuot siya ng sumbrero. Itinago ng beret hat na iyon ang mukha niyang chinito. Kung susuriin ang feslak niyang pinulbo, agad na dadako ang aking tingin sa salamin niyang EO o hindi kaya sa checkered niyang polo.
Kaya naman ay pinalawit ko ang nakahalukipkip kong braso nang makausap ang binatilyo.
Kinalabit ko siya. "Wilson, huwag ka nang masyadong mag-overthink sa isyu nina Selena." Hinimas ng palakaibigan kong palad ang kaniyang balikat. "Nakakapangit kaya. Sige ka, hindi mo na magiging kamukha si Bebe Maxrill Won."
Ngumuso ako at nagpakakuba para ma-portray ang isang cute na bata.
Umasim ang kaniyang mukha kasabay ng paninigas ng sariling balikat, naalibadbaran sa aking payo.
"Sino Maxrill?" interesado niyang tanong sa hindi interesadong tono. "'Di ko alam siya. Bago mo boyfriend? Palit mo na Paolo na basa asim kilikili?"
Bumuka na parang elevator ang aking bunganga. What! What the?
Bakit kailangan niya pang i-incorporate si Bastos sa aming convo . . . lalo na at break na kami—chour! Hindi naman kami magjowa pero bakit naman ako napa-double meaning sa salitang break up?
Pinamaywangan ko siya na tila si Candace na pinapagalitan sina Phineas. "Puwede ba?" Ipinagtaasan ko siya ng kilay, ipinadarama ang aking awtoridad. "Pero since masyado ka pa namang matalino, huwag mo nang gawing Math problem ang pag-asim ng basang kilikili ng demonyong iyon!"
