~𝑴𝒚 𝒉𝒐𝒕 𝒅𝒂𝒅𝒅𝒚~ [𝒀𝒐𝒐𝒏𝒎𝒊𝒏] 𝑴.𝒀𝒈 𝒙 𝑷.𝑱𝒎

💙Szesnaście💙

FLASHBACK

Szukałem go w jego ulubionych miejscach i I jego przyjaciół, lecz nigdzie go nie było. Stres zżerał mnie od środka, z jego stanem psychicznym martwiłem się, że Chim może sobie coś zrobić.. Ostatni pomysł jaki wpadł mi do głowy to jego mieszkanie chociaż wątpiłem, że tam go znajdę to zawsze była jakaś nadzieja. Będąc już pod drzwiami od mieszkania mojego malucha usłyszałem jego głos. Jednak nie był on uroczy jak zwykle, tylko przerażony i drżący.

- Yoongi nie chce mi się żyć! - To zabrzmiało w moich uszach jak najgorsza kara.

Wparowałem do jego mieszkania i zastałem go tępo wpatrującego się w jakieś zdjęcie A krew swobodnie kapała na ziemię.

- Jimin. Coś ty zrobił?! - Jego ciało osunęło się ale ja go złapałem. - Jimin nie rób mi tego...

Wziąłem go na ręce i wybiegłem z mieszkania poprzednio wiążąc na jego nadgarstku bandaż. Położyłem go na tylnych siedzeniach samochodu i zabrałem do szpitala. Nie pomyślałbym nigdy w życiu, że lekarze to takie imbecyle. A czemu? Powiedzieli mi wtedy, że stan Jimina jest dobry i nie potrzebuje on hospitalizacji.

Więc wróciłem do mojego mieszkania z cały czas nie przytomnym Jiminem nie wiedząc co zrobić z moim ukochanym. Mogłem nawet stracić pracę ale nie będę lecieć do Stanów.

Park nie obudził się.. Jedyne co mnie w tej chwili cieszyło to jego miarowy oddech oraz to, że krew wreszcie przestała lecieć.

- Yoonie... Dlaczego tu jesteś? Co się stało? - Jego cichy głos zabrzmiał w moich uszach A ja podniosłem się z podłogi i jak najszybciej pobiegłem do niego.

- Jiminie, tak bardzo Cię przepraszam. Nie chciałem. Wybacz mi. - Szczerze wątpiłem, że mój aniołek mi wybaczy.

- Jest dobrze Yoongi.. Połóż się ze mną.

Ułożyłem się delikatnie obok niego i mocno go przytuliłem, teraz ja walczyłem o to żeby się nie rozpłakać co mi nie wyszło. Rozpłakałem się jak dzieciak ale to nie było istotne. Najważniejsze było to, że mój Jiminie był już ze mną.

**************
Do następnego 👋