Bölüm 6- Kan Gölü

1.9K 135 112
                                    

Sabah zor da olsa uyanabilmiştim. Saate baktığımda okula yetişmek için yeterli vaktim olduğunu farkettim. Yataktan kalkıp bir süre halının desenleriyle bakıştım. Bunu sürekli yapıyordum. Sanırım yapmayan yoktur.

Zombi gibi yavaş adımlarda banyoya ilerledim. Elimi yüzümü yıkayıp odama döndüm. Telefonuma gelen bildirim sesi dikkatimi çekmişti.

Tekrar yatağa oturup, telefonumu elime aldım.

Harry: Hey! Umarım uyanmışsındır. Yarım saate sizin evin önünde oluruz.

Alanis: Uyandım merak etme. Oluruz derken?

Harry:İkizim ve ben tabiki.

Alanis: Aa doğru ya unuttum pardon! Senden bir tane daha olmasına hala alışamadım. Nsksmxkskjx

Harry: Hadi hazırlan sakın geç kalma. Beklemeden gideriz bak. Nsğsmdjkdd

Alanis:Tamam! ya gıcık azcık bekleseniz ölürsünüz sanki, görüşürüz.

Harry'e mesajı yollayıp telefonu bıraktım. Saçlarım iyi göründüğü için ellememeye karar verip formamı giydim. Çantamı da hazırlayıp aşağı indim.

Abim mutfaktaydı ama babam ortalıklarda görünmüyordu.

"Günaydın!"

"Günaydın ördek."

"Babam nerde?"

"İş görüşmesi varmış erken çıktı."

"Bana bahsetmemişti."

"Sanırım işi alana kadar bahsetmek istemedi."

"Olabilir."

Mutfak masasına oturup abimin önüme koyduğu mısır gevreğini yemeye başladım. Babam bir şirkette müdür yardımcısıydı. Bu gün yeni ortaklarıyla anlaşacaklardı sanırım.

Kahvaltımı bitirip abimi öpüp dışarı çıktım. Abimin ne iş yaptığını sorarsanız söyleyeyim. Kendisi diş doktoru şu an yüksek lisans yapıyor.

Verandadan inip kaldırımda dikilmeye başladım. Bizi bekletme diyip kendileri bekletiyorlardı ayıp valla ayıp.

Karşı kaldırımdan gelen iki kişiyi görünce onların Tony ve Harry olduğunu anladım. İkiside aynı boylardaydı. Harry sarışınken, Tony esmerdi. Tek fark buydu sanırım baya benziyorlardı.

'' Selamm! "

" Selamm "

" Bu kardeşim Tony, Tony bu da Alanis. "

" Tanıştığıma memnun oldumm. "

" Bende Alanis. "

Okula doğru ilerlerken koyu bir sohbete dalmıştık. İkisi de çok eğlencelilerdi. Okula gidene kadar çok gülmüştük. Küçükken yaptıkları yaramazlıklar, annelerinin makyaj malzemelerini çalıp yüzlerine sürmeleri, saçma sapan malzemeleri karıştırıp deney yapmaları, ortaokulda okuldan kaçma maceraları ve niceleri...

Onlardan ayrılıp sınıfa geçtiğimde bu günün cuma olduğunu ve pazartesi yazılılarımın olduğunu farketmiştim. Kaçınılmaz sona doğru yaklaşıyordum büyük bir hızla. Umarım güzel geçerdi sınavlarım. Pek ümidim yoktu.

Sırama oturup sınıfı süzmeye başladım. Aidan daha gelmemişti. Düşüncelere dalmışken aklıma dün Aidan'ın annesinin söylediği söz gelmişti. "Aidan'ın bahsettiği kadar güzelmişsin." Aidan beni güzel buluyordu yani.

Olayı idrak edebildildiğimde kalp atışlarım hızlanmaya başlamıştı. Gerçekten beni güzel buluyor olamazdı değil mi? Kendi kendimi yatıştırmaya çalışırken yanıma birinin oturmasıyla gerçek dünyaya dönmüştüm.

MAYBEHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin