Hızlıca ayağa kalkıp üstümü düzelttim. Ellerimi nereye koyacağımı bilemediğim için bir süre cebime soktum. Böylede çok rahat bir tavır sergiliyeceğim için vazgeçip geri çıkarttım. Parmaklarımla oynamaya başladım. Gergin olduğum zamanlarda sürekli parmaklarımla oynuyordum. Bu küçüklükten beri böyleydi.
Ne diyeceğimi bilmediğim için başımı kaldırıp Aidan 'a ufak bir bakış attım. O da beni izliyordu.
"Selam Alanis."
"S-selam..."
Ben hala ayakta dikilmiş gergince dururken Aidan bişi olmamış gibi gidip Lamia' nın yanına oturmuştu. Daha fazla mal gibi görünmemek için bende oturdum. Hayatımda hiç bu kadar gerildiğimi hatırlamıyorum.
"Aidan keşke gitarını da getirseydin."
"Getirdim getirdim merak etme, arabada kaldı."
"Araba sürebiliyor musun?!"
"Hayır. Korumam sürüyor."
"Oha çok havalı bende korumam olsun isterdim."
Burda neler döndüğünü asla anlamamıştım. Bu ikisi ne zamandan beri bu kadar yakındı? Ben bişileri mi kaçırmıştım? Düşüncelerimi bölen telefon sesiyle dikkatim dağılmıştı. Hızlıca elime alıp telefonuma baktım.
ARAYAN: AZİZ HARRY
Açma tuşuna götürdükten sonra telefonu kulağıma dayadım.
"Selam Alanis!"
"Selam Harry!"
"Naber napıyosun?"
"İyi, Lamia ve Aidan'la pikniğe geldik. Siz?"
"Ya öylemi... Bizde Tonyle sizi çağırıp sinemaya mı gitsek diyorduk? Neyse başka sefere o zaman."
"Şeyy..."
Gözlerimle Lamia'ya bakıp çağırıp çağıramayacağım hakkında onay bekledim. Beklediğim onay biraz geç gelse de en azından gelmişti.
" Bize katılmaya ne dersiniz?"
"Emin misin? Rahatsız etmeyelim."
"Yok, yok rahatsız etmezsiniz. Gelirken top da getirsenize."
"Tamam! O iş bizde. Bir saate geliriz."
"Tamam."
Telefonu kapatıp yere serdiğimiz örtüye bıraktım. Aidan çok mutlu görünmüyordu. Lamia da öyle.
"Keşke deseydiniz çağırmazdım."
"Yo, yo kalabalık daha iyi olur."
Konuşan Aidandı. Ama bunu çok içten söylediğini düşünmüyordum. Olan olmuştu. Daha fazla düşünmemeye karar verip sepetten bir tane içicek aldım.
~~~
Tony ve Harry sonunda gelmişti. Geldiklerinde ayağa kalkıp onları karşıladım. Yaklaşık iki haftadır falan görüşmüyorduk.
"Hoşgeldiniz!"
"Hoşbulduk çilekli yoğurdum."
Bunu diyen tabiki Tonydi. Her seferinde bana farklı lakaplarla seslenmeyi çok severdi ne yazıkki. Sanırım gay olmasının getirdiği bir sevecenliğide vardı. Kendimi tutamayarak ona sarıldım. O da hemen sarılmıştı. Herşeyi ona anlatmak istiyordum. Lamia'nın tuhaf davranışlarını, Aidanla olan garip gelişmeleri, ne yapacağımı bilemeyişimi...
Kulağıma eğilerek fısıldadı:
"Sen iyi olduğuna emin misin?"
Cevap vermeye tenezzül edersem ağlayacağımı bildiğim için başımı sallamakla yetindim. O da inanmamış olacak ki beni süzüyordu.
