İkisinin arasında kalakalmıştım. Aidan'ın kolumu tutmasıyla ona doğru ilerledim. Harry sinirli bir şekilde bana bakıyordu.
"Artık bişileri açıklığa kavuşturmanın zamanı geldi sanırım Alanis..."
Hayretle Harry'i dinlemeye başladım.
"Ben senden tanıştığımızdan beri hoşlanıyorum. Umarım hislerime karşılık verirsin."
Duyduğum kelimelerin ağırlığı altında ezilirken Harry'e bakıyordum. Tony bile şaşırmış duruyordu. Lamia ise ben anlamıştım dercesine bakıyordu. Aidan'ın sesiyle hepimiz ona döndük.
" Evet Alanis bende seni seviyorum. Sanırım birimizi seçmen gerekicek. "
Göz yaşlarım hızlı gözlerimden aşağı hücum ederken konuşmaya çalıştım.
"Ben ikinizin arasında seçim yapmak falan zorunda değilim. Beni bir obje olarak görmekten vazgeçmeniz dileğiyle."
Hızlıca eşyalarımızın olduğu tarafa doğru koşmaya başladım. Göz yaşlarım sebebiyle görüşüm bulanıklaşıyordu. Lamia'nın çantasına koyduğum telefonumu hızlıca alıp koşmaya devam ettim.
Nereye gittiğim hakkında en ufak bir fikrim yoktu. Tek istediğim burdan gitmekti. Biraz sakinleştiğimde koşmak yerine yürümeye başladım. Sanırım beni alması için abimi aramam gerekicekti.
Ağladıkça ağlayasım geliyordu. Bulunduğum noktada çömelip sakinleşmeye çalıştım. Ben bir objeymişim gibi davranmaları ve beni paylaşamamaları ağırıma gitmişti. Harry'i severdim ama onu daha önce hiç bu açıdan düşünmemiştim. Aidan'ın tavırları ise hiç hoşuma gitmemişti. Sanki beni sevdiğinden değilde Harry'e inadından öyle davranıyor gibiydi.
Başımı kollarıma yaslayıp birden yüze kadar saymaya başladım. Annem hep öyle yapmamı, yüze gelene kadar çoktan sakinleşeceğimi söylerdi.
"1-2-3-4-5-6-7-8-9-10-11-12..."
~~~~~
Lamia:
"Ne yaptığınızı sanıyorsunuz ya? Her şeyi berbat ettiniz!"
Alanis 'in peşinden gitmek istesem de Tony' nin beni engellemesiyle olduğum yerde kaldım.
"Biraz yalnız kalsa iyi olur..."
Dediği şeye karşılık kafamı sallayıp yavaşca eşyalarımızın olduğu yere yürümeye başladım. Tek istediğim onun iyiliğiydi ama bu lanet erkekler yine her şeyi mahvetmişti. Alanis 'e bişi olma korkusuyla abisini aramaya karar verdim. Çünkü o çoktan bir yere oturmuş yüze kadar saymaya başlamıştı. Onu çok iyi tanırdım. Alanis çok masumdu. Ama hayat ona sürekli zarar veriyordu.
Abisini aramak için telefonumu elime alıp numarasını aradım. Telefonu yavaşça kulağıma götürürken ona bişi olmaması için dua ediyordum.
"Alo?"
"Alo, Paul abi?"
"Evet Lamia, bişi mi oldu?"
"Şey Alanis. Alanis ağlayarak gitti. Onu bulmamız lazım."
"Ne oldu! Nasıl oldu bu?"
"Aidan ve Harry onu biraz zorladı. O da ağlayarak gitti."
"Ben onları elime geçirirsem! Ne tarafa gitti ?"
"Senin bizi bıraktığın tarafa koşuyordu."
"Tamam Lamia sağol."
Telefonu kapattıktan sonra Harry ve Aidan'a göz attım. İkisi de çok pişman görünüyorlardı. Öyle de olmalıydılar. Aidan 'ın yanıma gelmesiyle ona döndüm.
"Fazla ileri gittim sanırım. Harry öyle diyince kendimi tutamadım. Lanet olsun."
"Evet bokunu çıkardınız. Lamia ya bişi olursa ikinizi öldürürüm."
"Ona bişi olursa kendimi asla affetmem. Merak etme senden önce ben yaparım."
Yüzüne baktığımda gözlerinin dolmak üzere olduğunu gördüm. Umarım her şey düzelirdi.
~~~
Alanis:
"93-94-95-96-97-98-99-100."
Yüze kadar gelmiştim ama ne acımda bir hafifleme vardı ne de sakinleşmiştim. Yolun kenarında salak gibi çömelmiş ağlıyordum. Göz yaşlarımı elimin tersiyle silip kendimi toplamaya çalıştım. O sırada hızla gelen bir araba çok yakınımdan geçmişti.
Sonra gerileyerek yanımda durmasıyla arabadan hızla inen abimle göz göze geldim. Büyük ihtimalle Lamia benim için aramıştı.
"Hey! Benim küçük ördeğimi üzmüşler mi?"
Abimin ağzından dökülen kelimeler gözlerimi tekrar doldurmaya yetmişti. Yanıma gelip çömelmesiyle hızlıca boynuna sarıldım.
"Geçti abisinin kuzusu. Ben yanındayım."
Beni ayağa kaldırmasıyla arabaya doğru ilerlemeye başladık. Sanırım eve gidip dinlensem çok iyi olucaktı. Günüm tahmin ettiğim gibi berbat geçmişti.
Arabaya bindiğimizde abimin uzattığı peçeteyi alıp burnumu sildim. Yorgunca başımı cama yasladım. Abim arabayı çalıştırırken saçımı okşamayı da ihmal etmiyordu. Eve doğru yola koyulmaya başladık...
Helloo bebişlerimm 🤭 Nasıl bölüm amaaaa olaylı molaylı. Üzülerek söylüyorum ki hikayemizin bitmesine az kaldı diyebilirimmm. Gerçi çok emin değilim belki uzatırım keyfime bağlı mdkdöcksökxödkd. Siz yine de çok şey etmeyinn💖 Yorumlarınızı bekliyorumm. Kocaman öpüldünüzzz 😻🥰
