4.Bölüm

230 143 1
                                    

Gözlerimi açtığımda hastanede olduğumu anladım. Koluma serum takmışlardı. Kolumdaki seruma bakarken koltukta oturup bana bakan erkeği fark ettim Bu çocuk bayılırken beni tutan çocuktu. Çocuğun meraklı gözlerle bana baktığını görünce yattığım yatakta doğruldum. Adını bilmediğim çocuk yanıma gelip"İyi misiniz?, "diye sordu.

"İyiyim, teşekkür ederim. Ayrıca beni hastaneye getirdiğiniz için de teşekkür ederim."

" Sizi öyle bırakamazdım. Bu arada ben Serkan."

"Tanıştığımıza memnun oldum bende Irmak."

Biz tanışırken doktor içeri girdi. Doktor Bey bayılmamın psikolojik olduğunu, beni üzen ya da stres yapmama neden olacak bir şey yaşayıp yaşamadığımı sordu. Bende üniversite sınavına hazırlandığımı ve ailevi bir problem olduğunu bu yüzden üzüldüğümü söyledim.

" Bu arada hasta kaydınız yapılamadı. Adınız soyadınızı alabilir miyim?"

" Adım Irmak. Irmak Civanoğlu. Bu arada telefonum ben dışarıdayken elimdeydi. Telefonumu alabilir miyim?"

"Tabii ki. Bu arada Hemşire Hanım telefonunuzdan erkek arkadaşınıza haber verdi. Haberiniz olsun. "

"Anladım."

Doktor odadan çıktıktan sonra kapı tıklandı. "Gel" diye seslendiğimde gelen Burak'tı. Yüzündeki ifadeye bakılırsa fazlasıyla endişelenmişti. Arkasından Arsu, Ece ve Seher geldi. Onlarda meraklı ve endişeli gözlerle bana bakıyorlardı. Burak Serkan'ı fark ettiğinde odadan çıkarken ona sinirli bir şekilde baktı.

"Nasıl oldu? Nasıl bayıldın?"

" Şimdi daha iyi misin"

Seher ise susuyordu. Konuşmaya çekinir gibi bir hali vardı. Endişelerini gidermek için" Kızlar ben iyiyim, gerçekten. Otelden koşa koşa çıktım, koşarken de bayılmışım. Doktor psikolojik olduğunu söyledi."

Burak hem meraklı hem de sinirli gözlerle bana bakıyordu. Sanırım artık Burak'la ayrılmanın vakti gelmişti. Burak'la konuşmam gerekiyordu. Gördüklerim mi doğruydu yoksa Seher in mesajı mı doğruydu öğrenmeliydim. Bu yüzden Burak'a onu dün sahilde Seher le sarılırken gördüğümü hatta ona "aşkım" derken duyduğumu söylemeliydim.

Kızlardan Burak ile beni yalnız bırakmasını ama Seher'inde odamda kalmasını rica ettim.

-"Burak artık konuşmamız gerekiyor."

" Evet, bence de. Ama neden Seher'in de kalmasını istedin onu anlamış değilim."

" Seher'inde kalmasını istedim çünkü... dün sizi gördüm Burak. Seher ' e sarılışını, "Aşkım" deyişini... hepsini gördüm. " Burak hayır anlamında kafasını salladı."Dün çok sarhoştum. Hayal meyal hatırlıyorum. Ama Irmak ben seni aldatmadım, aldatmıyorum da." Burak'ın dediklerinden sonra kendini savunmak için Seher araya girdi.

"Dün çok sarhoştu, ağlıyordu. Beni de sen sandı Irmak, gerçekten sandığın gibi değil. Sana mesaj attım. Asla böyle bir şey yapmayacağımı söyledim. 16 yıldır arkadaşız, dostsuz biz. Ben sana ihanet etmedim, edemem. "

Seher gerçekten doğruyu söylüyor gibiydi. Nedense ona inanıyordum. Ama Burak'a inanmalı mıydım? İşte orasını bilmiyordum. Güvenimi kırmıştı bir kere, ona daha fazla güvenebileceğimi sanmıyordum.

"Burak ben artık sana güvenebileceğimi sanmıyorum. Daha fazla devam edemem. Ayrılalım. "

Bunları söylerken kendimi ağlamamak için zor tutuyordum ama güçlü olmalıydım. Daha fazla üzülmek istemiyordum. Burak ise duydukları karşısında şoke olmuş gibiydi. Ben ondan bir şeyler söylemesini beklerken o bana şaşkın şaşkın bakmaya devam ediyordu.

YARAMI SARAN AŞKHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin