Midnight Lovers

2. Ο Δούκας

Ύστερα από 3 μέρες κατορθώσαμε να φτάσουμε στην Αγγλία, το σώμα μου πονούσε αφόρητα και ένιωθα εξουθενωμένη. Το μόνο που ήθελα ήταν ένα ζεστό μπάνιο και το κρεβάτι. Βγήκα από την άμαξα και είδα το τεράστιο κάστρο να δεσπόζει μπροστά μου.
<<Γιατί με κοιτάζεις ;>>ρώτησα τον ιππότη
<<Ο Δούκας θα προσβληθεί αν η γυναίκα του συνεχίσει να μου μιλάει στον ενικό>>.
<<Θα μιλάω όπως θέλω και εσύ ξεκίνησες
πρώτος να μου μιλάς υποτιμητικά >>.
<< Και δεν θα γίνω ποτέ γυναίκα του >> πρόσθεσα εκνευρισμένη.
<< Λαίδη Έστερ αυτό δεν εξαρτάται από
εσάς >> έκανε μια βαθιά υπόκλιση και μου υπέδειξε το δρόμο προς την πόρτα.Είχε έρθει η στιγμή που θα συναντούσα το τέρας.
Ένας υπηρέτης μου ζήτησε να περιμένω στο σαλόνι επισκεπτών.
Θεέ μου όλα εδώ μέσα ήταν φτιαγμένα από χρυσάφι. Τις σκέψεις μου διέκοψε ο αγενής ιππότης.
<< Λαίδη θα σας συνοδέψω στο γραφείο του Εξοχότατου>>.
Αυτομάτως ένιωθα ρίγη να διαπερνούν την ραχοκοκαλιά μου, σκέψεις κατέκλυζαν το μυαλό μου, θα έβλεπα κάποιον που έχει δολοφονήσει χιλιάδες συμπατριώτες μου για την Αγγλία του, κάποιον που έχει παραμορφωμένο πρόσωπο, κάποτε άκουσα πως σκότωσε ολόκληρο χωριό μόνο και μόνο επειδή άκουσε να τον λένε τέρας.Άλλη μια σκέψη ξεπήδησε απ το μυαλό μου, το σχέδιο μου να τον σκοτώσω.
<< Είμαι έτοιμη>> είπα δυνατά, πιο πολύ για να δώσω κουράγιο στον εαυτό μου.
Ο διάδρομος ήταν μακρύς με κόκκινο χαλί και πίνακες να διακοσμούσαν τους τοίχους.
Πρέπει να είμαι δυνατή αν θέλω να επιβιώσω,σκέφτηκα μπαίνοντας στο γραφείο του.Το δωμάτιο ήταν σκοτεινό και επιβλητικό, ο Δούκας φορούσε μαύρα ρούχα και είχε γυρισμένη την πλάτη.
<<Σε καλωσορίζω στο κάστρο μου Λαίδη Εστερ>> είπε με σκληρή φωνή.Αν δεν υπήρχε η καρέκλα να κρατηθώ σίγουρα θα είχα λιποθυμήσει.Δεν υπήρχε πρόσωπο,το κάλυπτε μια μεταλλική μάσκα.
Με κοιτούσε, ένιωθα το εξεταστικό βλέμμα του πάνω μου, έπρεπε να βρω τον εαυτό μου γρήγορα, ποτέ δεν φοβήθηκα ειδικά τώρα που πρέπει να επιβιώσω.
<<Δουκα της Γιόρκ >>είπα και έκανα μια βαθιά υπόκλιση.
Απλώς με κοίταζε, μάλλον περίμενε να το βάλω στα πόδια. Σήκωσα το πρόσωπο μου και τον κοίταξα και εγώ. Ήταν ψηλός και τεράστιος, το σώμα του πρέπει να είχε μόνο μύες,με μαύρα κοντά μαλλιά που μερικά έπεφταν μπροστά και μια μεταλλική  μάσκα κάλυπτε το μισό πρόσωπο του ,παρόλο που δεν μπορούσα να διακρίνω πολλά νομίζω πως είχε καφέ μάτια.
<< Περίμενα μια όμορφη γενναία Σκωτσέζα αλλά τώρα βλέπω ένα φοβισμένο άσχημο κουτάβι>>.
Ανοιγόκλεισα τα βλέφαρα μου έκπληκτη, μην πιστεύοντας στα αυτιά μου.Ο φόβος μετατράπηκε σε θυμό.
<< Υπέροχα άρα μπορώ να επιστρέψω σπίτι μου>> λίγο πριν ανοίξω την πόρτα ένα στιλέτο καρφώθηκε ελάχιστα μακριά μου.
<< Δεν σου έδωσα άδεια να φύγεις>>.
<< Γιατί να παντρευτείς μια άσχημη και να μην πάρεις μια όμορφη ξανθιά Αγγλίδα>>είπα έτοιμη να εκραγώ.
<< Θα το σκεφτώ όταν παντρευτώ δεύτερη φορά>> είπε ατάραχος.
<< Φύγε >> ανακοίνωσε ξαφνικά.
<< Ο γάμος θα γίνει το απόγευμα >>
<< Γάμος ; Ποιος γάμος ; Μα.. μα δεν γίνεται χρειάζομαι χρόνο για τις ετοιμασίες>>.
<< Έντμουντ κλείδωσε την στο δωμάτιο >> φώναξε δυνατά και αμέσως εμφανίστηκε ο ιππότης που με συνόδευε.
Με άφησε στο δωμάτιο και έφυγε.
Γάμος... όχι δεν γίνεται... πρέπει να φύγω.
Έτρεξα στο παράθυρο αλλά το κάθαρμα φρόντισε να μείνω κάπου όπου δεν θα μπορούσα να το σκάσω εκτός και αν ήθελα να πεθάνω.
Η πόρτα χτύπησε και μέσα όρμησε η υπηρέτρια με το νυφικό.
<< Λαίδη θα σας ετοιμάσω για τον γάμο σας>>.
Στέρευα από ιδέες και ο εκνευρισμός μου μεγάλωνε,με μείωνε στέλνοντας μόνο μια υπηρέτρια για να ετοιμάσει υποτίθεται τη νύφη.Φυσικά ο ίδιος μου είπε πως σκοπεύει να παντρευτεί ξανά,ίσως να μην θέλει παιδί από σκωτσέζα και με είπε άσχημη. Τότε γιατί στα κομμάτια θέλει να με παντρευτεί;

Δούκας Φίλιπ της Γιόρκ

(Πηγή: sophianoellephotography.com )