Midnight Lovers

21.2 Πολεμος & Διχασμος

Αυτή τη φορά ήμουν σίγουρη ότι θα πεθάνω.
Τελικά ήμουν έγκυος σε δίδυμα και η μαία προσπαθούσε να σώσει το μωρό που είχα στην κοιλιά. Ο πόνος ήταν αβάσταχτος, όμως δεν με ένοιαζε.
< Εξοχοτατε υπάρχει περίπτωση να μην μπορώ να σώσω και τους δυο...τι θέλετε να κάνω;>
<Σώσε το μωρό> ψέλλισα
<Σώσε και τους δυο αλλιώς θα σου πάρω το κεφάλι> φώναξε.
Έντρομη η μαία άρχισε να φωνάζει να τις φέρουν πετσέτες και εκείνη τη στιγμή βυθίστηκα πάλι πίσω στο σκοτάδι.
                ~~~~~~~~~~~~~~~~~~
3 μέρες αργότερα

Γέλιο και κλάμα
Αυτά άκουγα καθώς άνοιγα τα μάτια μου.
Με είδε η μαία και έτρεξε αμέσως κοντά μου.
<Εξοχότατη πόσο χαίρομαι>
< Βοήθησε με να σηκωθώ>
Παραδόξως το μόνο που ένιωσα ήταν ένα αφόρητο μούδιασμα.
< Τα μωρά μου , είναι καλά ;>
Χαμογέλασε και ζήτησε απ την υπηρέτρια να τα φέρει.
Ένα κορίτσι και ένα αγόρι.
Τα πήρα στην αγκαλιά μου και άρχισα να κλαίω από ευτυχία. Αναμνήσεις κατέκλυσαν για άλλη μια φορά το μυαλό μου ,όταν έφυγα από το κάστρο για να ζήσω στο χωριό ήμουν έγκυος στα μικρά μου και είχα υποσχεθεί στα παιδιά του χωριού πως μόλις γεννούσα θα τα έβλεπαν- όχι ένα αλλά δυο μωρά -και θα τους διάβαζαν ιστορίες απ τα γράμματα που είχαμε μάθει μαζί.
< Ο πατέρας μου , είναι ζωντανός ;>
< Ναι εξοχότατη υποχώρησαν όταν έμαθαν ότι θα γεννήσετε>
Ένιωσα την καρδιά μου να ηρεμεί και άρχισα να χαμογελάω.
<Είναι πράγματι ολόιδια , μέχρι να μακρύνουν τα μαλλάκια της δεν θα μπορώ να τα ξεχωρίζω> και γελάσαμε όλες μαζί και η Άλις που είχε έρθει αμέσως να με δει.
Όμως το γέλιο διακόπηκε όταν μπήκε μέσα ο Φίλιπ.
< Αφήστε μας> και τις έδιωξε.
Δεν ήθελα ούτε να τον βλέπω ούτε να του μιλάω. Κάθισε απέναντι στον καναπέ και κάτι μου έλεγε πως θα έμενε για ώρες εδώ.
<Είναι ολόιδια> ήταν το μόνο που είπε.
<Σκέφτομαι...> άρχισα να λέω και το βλέμμα του σκλήρυνε.
< πως αυτή η διαμάχη πρέπει να λάβει τέλος για το καλό των παιδιών>
Η έκφαση του άλλαξε σε απορίας.
<Εξήγησε μου>
< Θέλω να γυρίσω πίσω στο χωριό , θα κάνει καλό και στα παιδιά. Φυσικά θα τα βλέπεις όποτε θέλεις> είπα με κομμένη την ανάσα.
<βρες άλλη λύση>
< τώρα θέλω συζητήσουμε για τα ονόματα>
Ήμουν έκπληκτη με το ότι ήθελε να αποφασίσουμε μαζί.
< Ερικ και Βανέσα> αποφάσισε μόνος του.
Έπρεπε να το περιμένω ότι δεν θα με υπολόγιζε.
Αφού είχαν κοιμηθεί θέλησα να τα βάλω στην κούνια τους αλλά δυσκολευόμουν να το κάνω και με τα δυο.Ο Φίλιπ έκανε κάτι απρόσμενο ,πήρε το ένα μωρό και με βοήθησε αλλά δεν το έβαζε στην κούνια απλά το κρατούσε και το κοιτούσε με αγάπη και ζεστασιά.
Τον πλησίασα.
< Νομίζω ότι μου μοιάζει> του είπα και με άγριο κοίταξε.
<Παρατήρησε μας> τον προκάλεσα και το έκανε εξερευνώντας κάθε σπιθαμή του προσώπου μου.
Άφησε το μωρό στην κούνια και πήγαμε στο διπλανό δωμάτιο για να μην τα ξυπνήσουμε.
< Νόμιζα ότι θα πέθαινες>
< Μια πιθανότητα που θα σου άρεσε και δεν θα χρειαζόταν να προσποιείσε ότι με θέλεις , για να εκδικηθείς>
Πριν πλησιάσει κι άλλο σήκωσα το χέρι μου και τον σταμάτησα.
<Συγχαρητήρια τα είχες καταφέρει για λίγο>
< Και τώρα τι άλλαξε στα συναισθήματα σου;>
< Τα ψέματα σου, το μίσος σου, η γυναίκα σου..>
< Εσύ είσαι η γυναίκα μου>
<Δεν με εμπιστεύτηκες και δεν με θέλησες ποτέ, με εσυρες στο κάστρο σου με την βία ,ακόμα και τώρα θέλεις να μου κανείς κακό> .
Προσπέρασε την αντίσταση μου και με κόλλησε στον τοίχο.
< Θέλω τόσο πολύ να σε σκοτώσω, αν ήσουν υπάκουη δεν θα είχα φτάσει στα άκρα αλλά κάθε φορά πρέπει να μου πηγαίνεις κόντρα και να αναιρείς την εξουσία μου>
< Υπάκουη ? Για ποια από όλες τις κατηγορίες;
Αααα μήπως ότι έμεινα έγκυος από άλλο άντρα; Ή όταν με βίασες χωρίς την θέληση μου ;>
< Εσύ και εγώ είναι λάθος να είμαστε μαζί>
< Ωραία συμφωνώ , άσε με να φύγω όπως σου πρότεινα πριν >
Ξαφνικά με φίλησε λυσσαλέα βάζοντας με την βία την γλώσσα του μέσα στο στόμα μου.
Με έπιασε απ τα οπίσθια και τύλιξε τα πόδια μου γύρω από την μέση του , έσκισε το μπούστο και άρχισε να πιπιλαει τις θηλές μου, ανεβαίνοντας με μικρά φιλάκια σιγά σιγά στο λαιμό και ξανά πίσω στο στόμα μου.
< Φίλιπ ... Φίλιπ > είπα αναστενάζοντας
< Όχι ακόμα δεν μπορώ>
< Γιατί ;> ρώτησε καχύποπτος
< Αν θυμάσαι γέννησα πριν μερικές μέρες>
Το βλέμμα του χαλάρωσε και με σήκωσε στην αγκαλιά του.
Έτσι , για ακόμα μια φορά παραδόθηκα σε εκείνον και τα ψέματα του.