23.Αρκετά

47 6 2
                                    

Εκείνη τη στιγμή πραγματικά δεν περίμενα ότι θα συνέβαινε αυτό , με άρπαξε στην αγκαλιά του και με φίλησε με πάθος.
<Έστερ ξερω ότι μας χωρίζουν πολλά όμως απο την αρχή σε αρνήθηκα γιατί φοβόμουν...
Η ουλή στο πρόσωπο μου πάντα θα μου θυμίζει το παρελθόν και πάντα θα μας χωρίζει αυτό . Υπόσχομαι να σε αφήσω μα γυρίσεις στην οικογένεια σου , αλλά δεν μπορώ να σου δώσω τα παιδιά. Ή μένεις μαζί τους ή μπορείς να φύγεις».
Ύστερα από το φιλί δεν περίμενα όλο αυτό που θα ακολουθούσε.
«Άρα φυλακισμένη να βλέπω εσένα και την γυναίκα σου». Φώναξα και τραβήχτηκα μακριά.
« Για μια στιγμή, μόνο για μια στιγμή πίστεψα έστω και στο ελάχιστο πως θα υπήρχε μια θέση στη καρδιά σου αλλά κατά βάθος ήξερα ».
Λίγο πριν φύγει αποφάσισα να ολοκληρώσω αυτό που είχα σχεδιάσει από την αρχή. Πίσω από την κουρτίνα βρισκόταν το όπλο μου.
«Φίλιπ ...»
Γύρισε και έκπληκτος είδε να τον σημαδεύω με το τόξο.
«Σταματά αμέσως είναι διαταγή»
«Δεν θα σε σκοτώσω όπως αρχικά ήθελα»
Το πρώτο βέλος τον βρήκε στο χέρι. Τώρα εκείνος με κοίταζε έκπληκτος και το άλλο βέλος τον βρήκε στο πόδι.
« Ή εσυ ή τα παιδιά μου».
« Αυτο θα το πληρώσεις, δεν θα το αφήσω έτσι. Δεν θα ξεφύγεις ποτέ από εμένα».
Πεσμένος κάτω τον πλησίασα και του έβαλα στην μύτη να μοιράσει ένα βότανο που θα τον κοιμήσει πάνω από δυο μέρες.
«Σου έδωσα πολλές ευκαιρίες και κάθε φορά με πρόδιδες . Αυτή τη φορά θα φροντίσω να μην μας βρεις ποτέ. Εάν παντρευτείς, τότε θα παντρευτώ και εγώ»
Παρόλο που έλεγα ψέματα ήθελα να τον πονέσω όσο τίποτα.
Με άρπαξε από το χέρι καθώς τον έσερνα στο κρεβάτι.
« Μην τολμήσεις ...θα σε σκοτώσω» και αποκοιμήθηκε βαθιά.
Κάθισα δίπλα του και με το δάχτυλο μου ψηλάφισα την ουλή του.
Τόσο όμορφος και τόσο σκληρός.
«Οι πληγές δεν βαθιές, σύντομα θα είσαι καλά»
Η απόφαση μου , με πονούσε αλλά δεν υπήρχε ώρα για δράματα.
Πήγα στο δίπλα δωμάτιο,πήρα τα παιδιά και έφυγα από το μυστικό δρόμο που είχα ανακαλύψει.
Μόνο που η έξοδος ήταν κλειστή. Το ήξερε ότι θα αντιδράσω και έκλεισε την πύλη, αυτή τη φορά θα με πέταγε σε κελί. Γύρισα πίσω να παραδοθώ, ήταν η μόνη λύση, δεν μπορούσα να ξεφύγω από πουθενά.
Έβαλα τα παιδιά στις κούνιες και τότε μου ήρθε μια πολύ καλή ιδέα.
Έγραψε εν συμβόλαιο και το επικαιροποίησα με το αίμα του. Τώρα θα ήμουν ασφαλής.

________________
Μετά από δυο μέρες άνοιξε τα μάτια του.
Μόλις με είδε αντέδρασε και προσπάθησε να σηκωθεί αλλά μάταια , αφού τον είχα δέσει.
«Έχω μα σου διαβάσω κάτι ενδιαφέρον»
«Ότι και να κανείς προσευχήσου γιατί σύντομα δεν θα με κρατάνε τα σχοινιά»
«Όσο ξεκουραζόσουν, απέκτησα την ελευθερία μου. Επίσης υπέγραψες πως τα παιδιά δεν είναι τελικά δικά σου»
«Είσαι τρελλη;»
«Εσυ τα προκάλεσες όλα αυτά. Φρόντισα μα έχω πολλά αντίγραφα με την υπογραφή σου, αν μου συμβεί οτιδήποτε εσένα θα κατηγορήσουν»
«Λύσε με να μιλήσουμε, να βρούμε μια λύση. Πες μου τι θέλεις να κάνω».
«Απολύτως τίποτα , είσαι ελεύθερος να παντρευτείς».
«Ααα και όσο κοιμόσουν , παντρεύτηκα και εγώ με τον πατέρα των παιδιών μου»
Έσπασε τα σίδερα από το κρεβάτι και ήρθε καταπάνω μου αλλά κατέρρευσε από τα τραύματα.
«Μην νευριάζεις και εσύ θα παντρευτείς»
«Εστερ σταματά τώρα αυτό το παιχνίδι»
« Η λαίδη σου είναι η σύμμαχος μου, ανέφερε ότι θέλει να πάρω τα μπασταρδα και να φύγω.
Χωρίς να προλάβω να αντιδράσω, σηκώθηκε αστραπιαία και με εγκλώβισε στα χέρια του.

You've reached the end of published parts.

⏰ Last updated: Apr 19 ⏰

Add this story to your Library to get notified about new parts!

Midnight  LoversWhere stories live. Discover now