Δυο εχθροί και μια ανεπιθύμητη συμφωνία γάμου.
Σκωτία 1810
«Εκείνη τη στιγμή κατάλαβα πως μόνο εγώ μπορώ να προστατέψω τον εαυτό μου ενώ στο μυαλό μου στριφογύριζαν τρεις επιλογές:
Να ξεφύγω
Να τον σκοτώσω
Να αυτοκτονήσω
Δεν θα γίνω ποτέ δική το...
Oups ! Cette image n'est pas conforme à nos directives de contenu. Afin de continuer la publication, veuillez la retirer ou mettre en ligne une autre image.
Έτρεξα γρήγορα πίσω του αλλά ήταν πολύ αργά καθώς η νέα Δούκισσα μονοπωλούσε ήδη το ενδιαφέρον του. Παρόλο που η μάσκα κάλυπτε το μισό πρόσωπο μπορούσα να καταλάβω τους λεπτεπίλεπτους χειρισμούς του προς αυτή τη νέα γυναίκα που αν μη τι άλλο ήταν πολύ εντυπωσιακή με μαύρα μακριά μαλλιά που ταίριαζαν με το χρώμα των ματιών της αλλά και την αυτοπεποίθηση που απέπνεε σε κάθε βήμα της. Μπροστά στα μάτια μου έσκυψε και τις φίλησε τρυφερά το χέρι,ύστερα έτεινε το δικό του και εκείνη το κράτησε χαμογελώντας του. Έσφιξα τις γροθιές μου προσπαθώντας να σταματήσω την παρόρμηση να πάω και να τον χτυπήσω, η σκηνή αυτή μου προκάλεσε ένα κόμπο στο στομάχι αν και υπήρχε και κάτι άλλο που δεν μπορούσα μα προσδιορίσω. Εντέλει κάθισα σε μια γωνία να πίνω και τους παρατηρούσα όλο το βράδυ να χορεύουν και να χαμογελάνε ο ένας στον άλλον με τα συναισθήματα μου να εναλλάσσονται. Όλα άρχισαν να γυρίζουν και τα πάντα φαίνονταν τόσο αστεία,έτσι πήρα τον πρωί άντρα που είδα μπροστά μου και τον οδήγησα στην μέση της αίθουσας. Η αλήθεια είναι πως με αναζωογόνησε αυτό και γελούσα με οτιδήποτε έλεγε και έτσι κατέληξα να αλλάζω παρτενέρ σε κάθε χορό περιμένοντας να αντιδράσει μέχρι που ήρθε ο Έντμουντ κοντά μου. <<Μου υποσχέθηκες τον πρώτο χορό αλλά το ξέχασες>> Τον αγκάλιασα και άρχισα να χορεύω μαζί του. <<Πιστεύεις ότι είμαι όμορφη;>> τον ρώτησα διστακτικά. Με κοίταξε στα μάτια σαν να προσπαθούσε να με διαβάσει αλλά δεν απάντησε. <<Περίμενε>> είπε μετά από λίγο. Η μουσική άλλαξε σε βαλς και ένιωσα ένα χέρι να με αγκαλιάζει. <<Έντμουντ>>. Όμως το πρόσωπο που με αγκάλιαζε ανήκε στον σύζυγο μου. <<Αθέτησες όλες τις προειδοποιήσεις μου>>. Φανερά εκνευρισμένος με έσφιξε περισσότερο πάνω του. << Νόμιζα ότι είχες μάτια μόνο για την γυναίκα που χορεύεις όλο το βράδυ,δεν ήξερα ότι με πρόσεχες>> <<Χαμόγελα,μας κοιτάζουν>> <<Μόνο να δίνεις διαταγές ξέρεις>>και συνέχισα, <<Δεν πρόκειται να κάνω τίποτα από όσα μου λες,καλύτερα να ασχοληθείς με το νεο σου παιχνίδι.Ακόμα δεν έγινε νόμιμα γυναίκα σου και τρέχεις από πίσω της>> <<Πάψε να μιλάς>> Η αλήθεια είναι πως απλά δεν μπορούσα να σταματήσω. << Μην ξεχνάς ότι μπορώ να σε κλειδώσω όποτε θέλω>> <<Ναι ναι ξέρω>> είπα ειρωνικά. <<Όταν τελειώσει το τραγούδι θα ανέβεις στο δωμάτιο σου και θα κοιμηθείς σαν καλό κορίτσι>> <<Εσύ τι θα κανείς;>> Γνώριζα πως το ποτό έριχνε τις άμυνες μου και ξεστόμιζα λέξεις που θα μετάνιωνα το πρωί. <<Αν είμασταν οι δυο μας αυτή τη στιγμή θα σου έδινα ένα πολύ καλό μάθημα.Μην τολμήσεις να μου κανείς ποτέ ξανά τέτοιες ερωτήσεις>> <<Και εσύ να ξέρεις δεν θα επιτρέψω να παντρευτείς άλλη γυναίκα εκτός και αν με αφήσεις ελεύθερη>> Πρώτη φορά τον άκουσα να γελάει και ομολογώ πως μου άρεσε. <<Το δεύτερο αποκλείεται όμως είμαι περίεργος για το πρώτο.Τι θα κανείς γι αυτό;>> είπε με απειλητική φωνή. <<Έλα πιο κοντά και θα σου πω>> Με πλησίασε και του δάγκωσα το αυτί, όμως πριν προλάβει να αντιδράσει άρχισα να τρέχω στο δωμάτιο μου,με εκείνον πίσω μου να φωνάζει και να προσπαθεί να με πιάσει . Ευτυχώς πρόλαβα και χώθηκα γρήγορα στο δωμάτιο μου κλειδώνοντας την πόρτα. Η σημερινή μέρα τελικά έληξε με εμένα χαρούμενη και εκείνον θυμωμένο. Ή μάλλον δεν έληξε όπως ευχόμουν...
