Midnight Lovers

8.Η παγίδα

Με πέταξε κάτω και τραντάχτηκα ολόκληρη.
<<Θα μείνεις εδώ κλειδωμένη>> φώναξε και πριν προλάβει  να φύγει του πέταξα ένα μήλο στο κεφάλι.
<<Ας κάνουμε μια συμφωνία>>του πρότεινα
Γνώριζα  ότι τον είχα φέρει στα όρια του γιατί όταν γύρισε προς το μέρος μου τα μάτια του πετούσαν σπίθες.
Σηκώθηκα όρθια και τον πλησίασα.
<<Έμαθα ότι θα κανείς δεύτερο γάμο για αυτό θέλω να πάω πίσω στην πατρίδα μου και παράλληλα μπορώ να συνεχίσω να είμαι γυναίκα σου>>
<<Θα σου ξεκαθαρίσω κάτι. Πρώτον δεν θα πας πουθενά,δεύτερον δεν θα ξανά βγεις απ το κάστρο χωρίς την άδεια μου και τρίτον για κάθε λάθος σου θα τιμωρώ την υπηρέτρια σου>>
<<Όχι,δεν θα τολμούσες>>
Με άρπαξε από τα μαλλιά και με κόλλησε στον τοίχο.
<<Πάψε>>ψυθίρισε απειλητικά και δάγκωσε το αυτί μου κατηφορίζοντας προς το λαιμό μου.
<<Φίλιπ θέλω να γυρίσω πίσω>>
Δεν απάντησε αντιθέτως  με έβαλε να καθίσω σε ένα παλιό τραπέζι και βρέθηκε ανάμεσα στο πόδια μου.
Γονάτισε μπροστά μου και ξεκίνησε να με φιλάει στα πόδια ανηφορίζοντας σε μια πιο επικίνδυνη περιοχή.
Η γλώσσα του εισχώρησε σε εκείνο το σημείο και ένιωσα να χάνω την γη κάτω απ τα πόδια μου, ήταν τόσο υπέροχο αυτό που έκανε και η σκέψη πως μου άρεσε με εξαγρίωνε.Μάζεψα όση θέληση μου είχε απομείνει και τον έσπρωξα μακριά.
<<Δεν θέλω να με αγγίξεις ξανά>>
Στάθηκε στο φως του ηλίου και η ουλή του που θεωρούσε ο ίδιος  μειονέκτημα,στα δικά μου μάτια έκανε τα χαρακτηριστικά του ακόμα πιο τέλεια.
<<Ακόμα θέλεις να φύγεις;>>
Ήρθε πάλι κοντά μου, τα χέρια του χάιδεψαν το στήθος μου και τα χείλη του έσμιξαν με τα δικά μου σε ένα παθιασμένο φιλί.
Ακούστηκε ένας θόρυβος και βρήκα ευκαιρία να τον απομακρύνω και να ξεφύγω πριν προλάβει να με πιάσει.
Για λίγο ένιωσα περήφανη που τα κατάφερα όμως εκείνος ήταν πιο γρήγορος με έπιασε και στην προσπάθεια μου να απελευθερωθώ κατρακυλήσαμε αγκαλιά στο γρασίδι.
Τα χέρια του είχαν τυλιχτεί γύρω μου και με κρατούσαν προστατεύτηκα μέσα στην αγκαλιά του,σήκωσα το κεφάλι και βρήκα ευκαιρία να ανοίξω το ένα μάτι μου για να δω ποσό θυμωμένος ήταν αλλά φαινόταν να το διασκεδάζει.
<<Η τιμωρία σου είναι να με κανείς μπάνιο γυναίκα αλλιώς θα τιμωρήσω την υπηρέτρια σου>>
<<Εντάξει>> είπα παραιτημένη
<<Αυτό μόνο; Τόσο εύκολα;>> είπε πρώτη φορά ξαφνιασμένος.
<<Νομίζω πως σήμερα προκάλεσα πολλούς μπελάδες και δεν θέλω να τιμωρηθεί κάποιος άλλος στην θέση μου>>.
<<Νομίζεις; Πραγματικά έχεις το θράσος να αμφιβάλλεις;>>
<<Επίσης νομίζω πως το πόδι μου χειροτέρεψε>>.
<<Εξοχότατε>> ακούσαμε τον Έντμουντ να φωνάζει και τότε εντελώς ξαφνικά η έκφραση του έγινε σκληρή.
<<Μετακίνησε την από πάνω μου και δεν θέλω να την ξαναδώ μπροστά μου μέχρι το βράδυ.Δεν ξέρω τι θα κανείς αλλά θα ολοκληρώσεις την τιμωρία σου>> είπε με βροντερή φωνή και με παράτησε.
<<Η μάσκα σας>>είπε ο Έντμουντ. 
Αμέσως την έβαλε και εξαφανίστηκε.
<<Υπέροχα,άρα θα πρέπει να σε κουβαλήσω;>>
Ανέβηκα στην πλάτη του γιατί πραγματικά το πόδι μου πονούσε αφόρητα.
<<Έντμουντ σε ευχαριστώ>>
<<Είσαι καλά ;>> ρώτησε ανήσυχος
<<Ναι απλά σκέφτομαι πως θα μείνω αρκετό καιρό εδώ και χρειάζομαι έναν φίλο>>.

Μέσα στην αποθήκη  κατάλαβα ότι  αν ήθελα να φύγω από αυτό το κάστρο έπρεπε να αποκτήσω συμμάχους και να τους κάνω να πιστέψουν ότι αποδέχτηκα την κατάσταση.
Αυτή τη φορά θα πετύχαινε το νεο μου σχέδιο και θα έφευγα μακριά από αυτόν και την νέα μέλλουσα σύζυγο του.