Midnight Lovers

11.Παράδοξες σκέψεις

Έκλεισα τα μάτια μου και χαλάρωσα μέσα στην μπανιέρα,το καυτό νερό  ήταν ακριβώς ότι χρειαζόμουν μετά από μια δύσκολη μέρα.
Όμως δεν περίμενα με τίποτα να φαντασιωθώ εκείνον να  χαμογελάει καθώς περπατούσε στην αίθουσα χορού.Με πλησίασε όλο και περισσότερο χωρίς να μιλάει, έσκυψε με φίλησε στο λαιμό και σιγά σιγά τα χείλη του χάιδεψαν τα δικά μου,
Θεέ μου γιατί τον σκέφτομαι;
Η εικόνα χάθηκε  απότομα γιατί ξαφνικά ακούστηκε ένα τρίξιμο.
Ανοιγόκλεισα αρκετές φορές τα μάτια μου για να διαπιστώσω αν είναι αποκύημα της φαντασίας μου.
<<Να υποθέσω ότι σκεφτόσουν τον Εντμουν;>>
Στέκονταν μπροστά μου και το μόνο που έκρυβε τη γύμνια μου ήταν το νερό και το ελάχιστος φως.
<<Πως μπήκες εδώ μέσα με την πόρτα κλειδωμένη;>>
Η φαντασία μου δεν είχε καμία σχέση  με την πραγματικότητα.
<<Ήσουν πολύ όμορφη σήμερα>>
<<Για εμένα μιλάς;>>
Είχε βγάλει τη μάσκα επιτρέποντας μου να δω όλες τις εκφράσεις του.
«Δεν υπάρχει άλλη,τουλάχιστον σε αυτό το χώρο»
«Κάθαρμα πως τολμάς;»
Χωρίς να συνειδητοποιώ την πράξη μου σηκώθηκα όρθια και τον πρόσταξα να εξαφανιστεί.
«Φύγε!»
Τα βλέμμα του σκοτείνιασε και μόνο τότε κατάλαβα το λάθος μου.Κάλυψα με τα χέρια μου τα στήθη μου και χώθηκα ξανά μέσα στο νερό.
«Πολύ αργά» τον άκουσα να λέει.
Με σήκωσε στην αγκαλιά του-παρόλο που αντιστάθηκα- και με σκούπισε με την πετσέτα.
Αρχικά έπρεπε να σκεφτώ το σχέδιο μου, αν πίστευε ότι είμαι υπάκουη σίγουρα θα χαλάρωνε και θα με άφηνε πιο συχνά χωρίς επίβλεψη.
Όμως απ την άλλη και μόνο που θα με άγγιζε ξανά,φοβόμουν πως τα συναισθήματα μου θα μεγάλωναν για εκείνον.
Όχι έπρεπε να βρω άλλη λύση, δεν θα του επιτρέψω να με αγγίξει ποτέ.
Με άφησε στο κρεβάτι και το σώμα του κάλυψε το δικό μου,άφησα για λίγο τον εαυτό μου να το απολαύσει.Τα φιλιά του ήταν τόσο μεθυστικά που μόνο όταν ένιωσα τον ανδρισμό του κατάλαβα ότι έπρεπε να ξεφύγω όμως δεν μπορούσα απολάμβανα κάθε χάδι του και μόνο τότε σκέφτηκα την νέα Δούκισσα κάτι που πυροδότησε τον θυμό μου και με ξύπνησε απότομα απ το γλυκό μεθύσι.
«Σου είπα ότι δεν θέλω να με αγγίξεις ποτέ ξανά».Του τράβηξα τα μαλλιά αλλά το αποτέλεσμα ήταν μόνο να βογγιξει ηδονικά και να συνεχίσει ανενόχλητος.
Θεέ και κύριε, του άρεσε αυτό;
«Φίλιπ σταματά αμέσως, δεν θέλω»
Προσπαθούσα να ελευθερώσω το σώμα μου αλλά αποδείχτηκε και αυτό μάταιο.
«Συνέχισε θα σκέφτομαι τον Έντμουντ»
Δεν έχω ιδέα γιατί το είπα, αλλά περισσότερο ήθελα να τον πληγώσω.
Με άρπαξε βίαια από τους ώμους και με ταρακούνησε . «Σκάσε μου χαλάς την διάθεση»Η φωνή του ήταν τόσο απειλητική που ρίγησα απ το φόβο.
«Για τελευταία φορά,άσε με να γυρίσω στην πατρίδα μου»
«Είσαι δίκη μου»
«Διάλεξε εμένα ή αυτή;Δεν είναι δυνατόν να έχεις δυο γυναίκες.Μπορούμε να πάρουμε διαζύγιο αν κανείς εσύ την αίτηση».
Γέλασε τόσο δυνατά που όλα τα χαρακτηριστικά του μαλάκωναν.
«Ζηλεύεις Έστερ;»
Τα χείλη του πρόφεραν τόσο όμορφα το όνομα μου που ειλικρινά με έκανε να τον θέλω περισσότερο.
«Δεν θα ξεφύγεις ποτέ από εμένα. Σε λίγες εβδομάδες θα παντρευτώ ξανά και τότε θα βιώσεις το χειρότερο εφιάλτη σου». Το άκουσμα και μόνο μου έφερε νευρικό γέλιο.
«Νομίζεις».Έπειτα τα χείλη του κατέκτησαν για ακόμα μια φορά τα δικά μου και παραδοθήκαμε στη λαχτάρα των κορμιών μας.