12.Αποκάλυψη

114 9 0
                                    

Τα χέρια του εχθρού μου  με αγκάλιαζαν σφιχτά σαν να προσπαθούσε να κρατηθεί από εμένα,κούρνιασα  πιο κοντά του και απόλαυσα το άρωμα που ανέδιδε το δέρμα του.Είχα κουραστεί να πολεμάω τα συναισθήματα μου , σύντομα θα έφευγα έτσι αποφάσισα να απολαύσω αυτές τις λίγες στιγμές μαζί του.Για πρώτη φορά χαμογέλασα και  ψιλαφησα με το δάχτυλα μου  την ουλή του.
Το χέρι γράπωσε με δύναμη το δικό μου.
«Δεν μου αρέσει να με αγγίζεις σε αυτό το σημείο».
«Φίλιπ πως απέκτησες την ουλή;»
Είχα ακούσει τόσες πολλές  φήμες γι αυτή την ουλή μέχρι που στο τέλος νόμιζα πως μοιάζει με τέρας  όμως αντιθέτως ήταν το πρώτο πράγμα που με έλκυε πάνω του.
Γέλασε ειρωνικά. «Πραγματικά δεν ξέρεις;»
«Δεν καταλαβαίνω τι εννοείς».Έσμιξα με απορία τα φρύδια μου γιατί πράγματι δεν καταλάβαινα.
«Φρόντισε ο πατέρας σου γι αυτό»
Ανακαίνισε γρήγορα ταραγμένη.
«Μην μου λες ψέματα,αποκλείεται δεν είναι τέτοιος άνθρωπος»
«Είσαι σίγουρη πως το ξέρεις;Σε πούλησε σε ένα τέρας μόνο και μόνο  για να μην χάσει την γη του».
«Πες μου ότι λες ψέματα»
«Δεν άκουσες το καλύτερο. Φρόντισε να σκοτώσει και την γυναίκα μου»
Είχε σηκωθεί απ το κρεβάτι και παρατήρησα τα μάτια του που στένεψαν καχύποπτα.
«Είσαι σίγουρη ότι δεν ξέρεις τίποτα από αυτά;»
Σηκώθηκα με τα δάκρυα μα τρέχουν  ανεξέλεγκτα από τα μάτια μου.Αμέσως ένιωσα το στομάχι μου να ανακατεύεται και τα χέρια μου να τρέμουν. Ο πατέρας μου σκότωσε την γυναίκα του κ αυτός ο άντρας κοιμόταν μαζί μου.
«Φίλιπ δεν νοιωθω καλά».
«Μην περιμένεις να σε βοηθήσω»
Ντύθηκε και βρόντο χτύπησε την πόρτα
με δύναμη καθώς έφευγε.
Η καρδιά μου ήξερε πως έλεγε αλήθεια, ο πόνος στα μάτια του ήταν ξεκάθαρος.

Midnight  LoversWhere stories live. Discover now