Julia

Hoofdstuk 6

Dan begint Jacob te vertellen met zijn donkere stem: 'Alles wat is nu vertel is waarschijnlijk allemaal nieuw voor je, maar wat je moet onthouden is, dat dit geheime informatie is.' Julia knikt, ze wiebelt een beetje met haar voeten. 'Je vader werkte bij de CIA, hij was echt een held. Hij heeft meerdere maffia criminelen vermoord (op dat moment kon het niet anders) of zoals het vaak ging, gevangen. Hij was super slim en bedacht altijd een geniaal plan, maar hij is vermoord.' Verschikt kijkt Julia op, ze heeft de tranen in haar ogen staan. 'Waarom heeft niemand die mij verteld?' Jacob slaat een arm om haar heen. 'Alles komt goed,' Jacob's warme stem klinkt in haar oor. 'Renaldo Frisina is de grote schuk, en hij is nu opzoek naar jou.' 'Maar mijn oma dan?' 'Die zullen ze met rust laten want in Sunfall zijn meerder CIA agenten actief om haar te beschermen zonder dat ze het door heeft,' zegt hij alsof het de gewoonste zaak van de wereld is. 'Wáárom wil hij míj hebben?' Vraagt Julia snikkend. 'Jij bent de enige uit de familie Rushford die nog leeft..' 'Maar waarom willen ze alle mensen uit de familie Rushford dood hebben?' Vraagt ze huilend. Jacob geeft haar een knuffel, 'dat kan ik nog niet zeggen, dat komt later.' Jacob kijkt op zijn horloge, 'Ik moet nu weg, ik ben er binnen een uur, probeer anders nog wat te slapen, je bent hier veilig.' 'Maar, je kunt mij toch niet hier achterlaten?' Scheeuwt ze hem achterna. Dan hoort ze de klap van een deur, hij is weg. Waar ben ik belandt, ik hoop dat Jacob te vertrouwen is, en waarom moet hij op het moment dat hij zijn verhaal heeft verteld, weggaan? Ze loopt naar de deur, die zit op slot. Het is een oude deur, met een groot sleutel gat. Ze loopt naar de kast toe en pakt de kleerhanger, ze steekt hem in het sleutel gat en begint te porren en draaien. Wat is dit dom, hoe kom ze nou denken dat ze met een kleerhanger een deur kon openen? Toch probeert ze het nog even, maar dan komt ze erachter dat het inderdaad een naïef idee was. Dan pakt ze de kleerhanger nog eens goed vast en begint ze met al haar woede op het slot te slaan. Ze ramt zo hard dat er zelfs splinters uit de deur vliegen. Ze neemt een aanloopje, en rent richting de deur. Hopelijk gaat hij open. En dan valt ze voorover door de deur het vieze gangetje in. Ze sluit over de krakende houten vloer naar de kamer voorin het huis. Ze hoort een televisie. Hoe kan dat? Hij is vast vergeten hem uit te zetten.