Zoraki Evlilik (TAMAMLANDI)

15. BÖLÜM

Sabah gözümü rahatsız eden güneş ışınları ile uyandım. Elime su alıp Jimin'in yüzüne dökerek Jimin'i de uyandırdım.

Jm: Ya! Mia! Neden normal bir insan gibi günaydın diyerek kaldırmıyorsun?
Mia: Eğlence.
Jm: Ahhh su da çok soğukmuş be. Dondum.
Mia: Abartma o kadar değil.
Jm: A şimdi aklıma geldi. Mia bu gün arkadaşlarım gelecek.
Mia: Hani arkadaşın yoktu?
Jm: Dün toplantı vardı ya. O gün eski lise arkadaşlarımla karşılaştım. Onların nerde olduğunu bilmediğim dolayısıyla konuşamayıp bulunamadığımız için yok dedim.
Mia: Haaa ok.

Dedim ve yataktan kalkıp duş alıp giyindim. Odaya geri girdiğimde Jimin yine uyuyordu.

Bu sefer üstüne atladım.

Jm: Ah! Mia yavaş kızım kemiklerin battı.
Mia: Sorry. Acıdı mı?
Jm: Biraz. Saçların sayesinde yine ıslandım.

Saçlarımı kurutmamıştım ehe.

Mia: Yapcak bişi yok.

Diyerek saçlarımı sallayarak onu daha çok ıslattım.

Jm: Yiah! Mia!
Mia: Efendim?
Jm: Görürsün sen.

Diyerek beni belimden tutup altına aldı yorganı da alıp beni dürüm yaptı sonra üstüme oturarak çıkmamı engelledi.

Mia: Yaaa! Jimin kalk üstümden.
Jm: Hayır. Ceza sana.
Mia: Kalk sana.

Diyerek bir solucan gibi sürünmeye başladım. Ama deli gibi tepiniyorum yerimde yoksa kıpırdamak imkansız! Jimin en sonunda üstümden kalktı bende yorganın içinden çıktım. Jimin'in üstüne atlayıp onu gıdıklamaya başladım.

Jm: Haha bıra- hahaha bı-rak hahaha Mia, bırak haha

En sonunda nefessiz kalıp ölücek diye korkup bıraktım. Jimin sokuklanıp

Jm: Arkadaşlarım gelmeyecek olsaydı bu iş burda bitmezdi. Şanslısın.
Mia: Üşendim, baş edemem demiyo da.
Jm: Sen kaşındın

Diyerek bu sefer o beni gıdıklamaya başladı. Deli gibi gülüyordum hatta gülmekten konuşamıyorum bile. En sonunda gülmekten nefes alamaz hale gelince Jimin bıraktı. Ben hala gülmeye devam edince Jimin'de gülmeye başladı.

Jm: Tamam... tamam... gülmüyorum.
Mia: Bende... Bende gülmüyorum.

Diyerek içime oksijeni doyasıya çektim tekrar gelen gülme isteği ile yine gülmeye başladım. Jimin beni kahkalarımla yanlız başıma bırakıp elini yüzünü yıkayıp geldi. Kahvaltı hazırlayıp yedikten sonra da sofrayı kaldırdık. Bir kaç dakika sonra kapı çaldı. Jimin'le beraber açmaya gittik. İçeri 6 tane sırık girmişti.

Jm: Hoşgeldiniz.
Hepsi: Hoşbulduk.
Jk: Karın mı?
Jm: Evet.
Jk: Memnun oldum yenge. Ben Jungkook.
Mia: Bende Mia. Memnun oldum.

Hepsiyle tanıştıktan sonra Jimin ve diğerleri konuşmaya başladı bense onları dinliyordum. Arkadaş ortamına kolay alışamıyorum. En sonunda yavaşca alışınca Bende konuşmaya dahil oldum.

Jm: Geçen abimle gittiğimiz eve gittik. Mia koltuğa uzandığı gibi alttan sesler geldi. Bi baktık fare. Mia üstüme atlayıp kaçtı en sonunda üstümden indi ve 1. Fare savaşı diyerek fareler bi daldı gülmekten öldüm.

Hepsi kahka atarken bende gülümsedim. Aklıma o an gelmişti.

Mia: Jimin'de üstüne bastığı bir fareden özür dilemişti.
Tae: Acaba neden şaşırmadım?
RM: O ne dedi Jimin? Sorun yok falan mı?

Bunun üzerine hepimiz deli gibi gülmeye başladık. Onlar gittikten sonra. Yemek yapıp Jimin'le sohbet ede ede yedik. Ve yine bir günün daha sonuna gelmiştik. Jimin'le yatağa girip uyuduk.