chapter 26

11 0 0
                                        

I found myself standing at the dumpsters. Mabuti na tong maitapon na agad kaysa intayin pa yung trak ng basura. After that, I turned around and I saw Rex hugging... a girl?! Not ordinary girl, but Candy!

I rubbed my eyes to know if I’m just wrong. But no. Him, the hug, the girl…

Standing there, staring at them lasted for a minute and I quickly dashed through the house. Tiningnan ko si Camille sa kwarto nya and she’s now sleeping already. I walked towards her and kissed her forehead. “Ayokong masira ang pamilyang gusto mo. Mukhang imposible na ata ang hinihiling mo samin eh.”

I can’t take it anymore so I rested my head beside her and cried for what I felt tonight.

***

Nagising ako sa sikat ng araw. Nakatulog na pala ako rito sa higaan ni Camille with the same position I had when I was crying. I looked at the mirror and saw my red eyes. Ang sakit ng mata ko.

Napansin ko ring natutulog pa si Camille. Let her be bago nya malaman ang mga pinaggagagawa ng so-called daddy nya. Speaking of him, hindi man lang sya nag-atubili na puntahan kami rito ngayon. That jerk. Makaalis na nga sa bahay na to. Since hindi naman nya ginagawa ang mga pinangako nyang responsibilidad [na ngayon ay napapako na], ilalayo ko muna sa kanya si Camille. Nainis rin kasi ako sa sarili ko kagabi kung bakit ako umiyak.

I took Camille’s baggage at her cabinet and starting packing some of her clothes that she can use. “Mama, anong ginagawa mo?” I heard her yawning.

Hinarap ko sya and looked her in the eyes. “Camille, baby,” I sighed and continued. “For now, dun muna tayo kay mamu.”

“Bakit po?”

I paused. Anong irarason ko sa kanya? *light bulb* “Kasi alam kong may mag-aalaga sayo dun. Kaysa dito, hindi ka naming maaalagaan nang husto. Baka magalit sakin ang mommy mo.” Oh, thank God for light bulb moments!

“Magbihis ka na ngayon. Dun ka na lang maligo pagdating natin dun. Papasok pa kasi si mama sa school.”

She nodded and starting to dress up. I showered, and dress up for the school. I went to Camille’s room again. “Camille, tapos ka na --”

There he is. Ang magaling nyang papa. I felt an uneasy feeling strucked through me so I broke it. “Camille, tara na.”

“Ba’t mo sya isasama dun?” Naningit ang walangya. “At bakit may mga dala kayong maleta? Aalis kayo?”

“Obvious bang aalis kami? What do you think?” I glared at him. She pulled me outside of Camille’s room. “Ano bang problema mo ha?”

“Anong problema ko? Ikaw ang problema ko. You’re nothing but a liar.”

“Ano bang pinagsasasabi mo?”

I sighed. “Let’s just trash the rules. It has no use, anyway.” I entered Camille’s room and took her out. “Ayusin mo muna ang sarili mo bago mo kami harapin.” With that, we eventually moved out of the house with our baggages. I suddenly paused when I saw his car. Nabawi na pala nya ang kotse nya.

I sighed. Hindi ko alam kung bakit mo to ginagawa samantalang hinihiling lang nung bata eh isang buong pamilya.

A dad, mom, and a child.

accidentally inloveTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon