Because of a crime…
We met each other… ACCIDENTALLY.
Marami na ring taon ang lumipas since nakilala naming ang isa’t isa. Dahil sa tinopak ako nung araw na yun kaya nakabasag ako ng bintana ng sasakyan at nalaman ko pang yun may-ari ng sasakyan eh magiging asawa ko pala. I thought to myself na hindi rin naman aksidente na magkakilala kami. We were destined to each other.
It’s not an ACCIDENT.
Everything was planned by destiny. Hindi aksidente na mahulog kami sa isa’t isa dahil talaga itinadhana kami. Mabuti na nga lang there’s a children’s song called ‘A Small World’. It is really a small world. Akala ko hindi ko na sya uli makikita after 4 years. But I was wrong. We still had each other kahit na nagdivorce pa kami noon. Pwede naman kaming magpakasal anytime, at anywhere pa. I’m really thankful dahil pinaubaya na ni Candy si Rex sakin bago sya mawala. Kaya nga kami nagkita pa ngayon diba? Kung nasan man sya ngayon, I assure her na papasayahin ko lagi si Rex.
Two years from now, Lawrence, Camille and Andrea lived with us in the same roof. Andrea just decided to reside her business here imbis na sa London. Malaki naman daw ang kita rito. Ang maganda pa dun, tinutulungan pa sya ni Lawrence. Si Camille? Grade 3 na sya ngayon. Magaling na syang magbasa at magsulat. Ang magaling na kaibigan kong si Abby? Kinareer ang pagiging photographer. I saw a ring on her hand at sinabi nya na ikakasal na raw sila ng boyfriend nya next month. Buti nga at nagtagal sila. Natiis ata si Abby. Heheh.
My husband? Tinutupad nya ang kahilingan ni Candy bago sya nawala. Nag-aral sya ng art at binenta nya ang mga ginawa nyang paintings. Luckily, his works sold worldwide. Kaya ganun na lang ang paghanga at pagbili nila ng malaki sa mga paintings nya. Hindi namin pala alam na magiging successful sya dun. Siguro kagagawan din ni Candy kaya ganto na lang sya ka-success.
Me? Tch. Designing clothes. Pero baguhan pa lang ako dahil kakagraduate ko palang sa university na pinasukan ko. Sana maging successful rin ako katulad nila.
Life right now is sailing smoothly. We passed the hard challenges with flying colors. And I’m so glad of that. Just as what I’ve said, everyday in my life occurred ACCIDENTALLY. And siguro marami pang pagsubok ang darating samin at sisiguraduhin namin na we’re going to pass it with flying colors again.
All that I’m going to do is to marry him again and live happily ever after with him just like one of those fairytales. I’m still not going to regret the surprises of life that is actually given me.
We’re not destined ACCIDENTALLY. Since we’ve born, we’re destined. We’re destined to be together… forever.
He's still the POLICE, and I'm going to be a PRISONER of his -- FOREVER.
----
THE END
![](https://img.wattpad.com/cover/3484850-288-k146510.jpg)