Nakakainis. Akala ko pa naman pupunta kami sa Disneyland. I asked him at alam nyo kung ano ang sinagot nya?
*Flashback*
”Hoy, wag kang mangarap. Wala kaya akong pera na dala. Bahala ka pag nawala ka. Subukin lang nila akong sisihin."
*End of Flashback*
Alam nyo kung ano ginawa namin? We stayed at the hotel. Okay lang kaso, hindi ako mag-eenjoy rito. Nakakainis.
"Nakakainis naman eh. Dapat nagpaiwan na lang ako kanina." I mumbled. Parang may dala-dala syang box. I have no idea what's inside of it.
"Manahimik ka nga?" He revealed it infront of me. Yeah, I'm right. It's a box.
"Buksan mo." He smirked and gave the box to me. Tinanggal ko sya dun sa box and what did I see?
A lovely pink strapless dress with a white ribbon at the waistline. How cute!
"You like it?" He said in a cold voice.
"Yeah, I like it. Thanks. Pero bakit?"
"We're going to attend a party at the middle of the night, kelangan mukha kang elegante sa tabi ko. Dapat nga sa Hawaii tayo maghohoneymoon, pasalamat ka sakin kase may nagbabantay dun. Ayoko nga, masyado tayong hinihigpitan at saka sa west sumisikat ang araw. Di alam ni Papa na inimbitahan ako ng kaibigan ko na magstay rito sa hotel ng kaibigan ko at tsaka sanay ako pag sa east sumisikat ang araw kaya tayo nandito." Sabi ko sainyo eh. Talagang maingat ka rin ano? Kahit na sira yang ulo mo, may isip ka parin pala. I like that.
"Pero gusto kong pumunta ng Disneyland!" I pouted.
"Hindi tayo pupunta dun. Kaya manahimik ka jan." umupo sya sa couch.
I think out an idea para mapapayag sya. Loko ka, ano gusto mo? Ikaw lang ang mag-enjoy? Hah!
"Sige," I took my phone at my pocket. "Tatawagan ko na lang sina mamu at sasabihin ko na sa iba mo ko dinala." I was to about to dial a number when he stood up and grabbed my wrist together with my phone. He got me.
"Ginagalit mo ba ko ha?"
"Bitawan mo ko.."
"Ayoko." Nakakatakot naman ‘to pag nagagalit.
"Masakit." I winced in pain.
He let go of my wrist but he took my phone. Grabe tong lalaking to! Pagkatingin ko sa kamay ko, namumutla! Namumula naman yung wrist ko.
"Wag mo kong subukan Marriane dahil wala akong pinipili sa mga nasasaktan ko." he sat at the couch.
Hayaan muna natin sya na kumalma kasi kitang kita sa mata nya na abot sa pinakataas ang galit nya. Nakakatakot talaga. Lumabas muna ako at nagpahangin.
Ah, ang sarap nga naman ng hangin sa dagat. Ang sarap ng pakiramdam.
I was about to take my phone and -- oo nga pala, kinuha nya yung cellphone ko. Nakakainis talaga.
I peeked at the room and I saw him, standing and looking at the window.
"Hoy," Lumingon sya.
"Cellphone ko."
"Ayoko nga. At hindi ‘hoy’ ang pangalan ko." He looked at the window again.
I saw the telephone at the side table and took it.
"Dito ko na nga lang sila tatawagan." I dialed some numbers and he ran into me.
"Tigilan mo yan hoy!" Nasanggi nya yung side table.
