evde iş yapmayan ben:
telefonla Anneannem ile konuşan annem:
HER İŞİ YAPIYOR ANNE MERAK ETME TORUNUN ÇOK YARDIMCI OLUYO
gene bne: yaaa yaaa nedemezsin.
Günüm sorusu:bunca zaman gördüğünüz veya okuduğunuz en anlamlı en yürek burkucu söz nedir??(boll bol yorum yapın) bu taslağı 5 Şubat'ta yazıyorum ehe neyse boş yaptım.
Açelya dan
Uyandığımda başım gerçekten de çok ağrıyordu ve bir şey hatırlamıyorum en son...en son sanırım işe gidiyordum gerisi yok du.
Birden içeri Zeynep ile Bora girmişti.
“iyimisin açiii"
“Senin için çok endişelendik”ikisi birden girişince başım daha çok ağrımaya başlamıştı.
“bir susun!”bağırmıştım ve ikiside bana sanki karşılarında canavar varmış gibi bakıyorlardı.
Bağırmamın hata olduğunu anlamıştım.
“Heyy çocuklar üzgünüm,sadece ben eee...unutun gitsin,ve ben bir şey hatırlamıyorum?”
“Haa evet normal işe vardığımız zaman fayansa attığım muz kabuğu yüzünden kayıp düştün.
Ve kafanı sert vurduğun için ufak bir hafıza kaybı geçirdin.”
“Peki ne zaman çıkıcaz buradan”akşama doğru çıkarız cevabını aldıktan sonra ufak bir kestirdim.
Akşam eve varmıştık haa ev gibisi yok.“Ben mutfaktayım”diyip çocuklardan onay gelince mutfağa gittim
Canım kahve çekmişti bu yüzden kahve yapıcaktım vebora ile zeynebede yapıcaktım.
Kahve hazır olduğu an kendiminkini odaya götürüp tekrardan mutfağa inip Zeynep ile Bora nın kahvesini almıştım kapının oraya gelince açmaya zorlamıştım artık canım yanmaya başladı çünkü elim yanıyordu.
Bir anda kapının açılması ile ayağım kayıp kahve ile yere yapıştım.Bora ile Zeynep yardım etmek için gelirken başıma şiddetli bir ağrı belirmişti...
Karşımda Zeynep Bora değil bana ağlayarak yardım etmeye gelen Doruk görüyordum.Herşey bir rüyaydı sanırım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
~Koruyucu kelebeğim~✔️
Ficção AdolescenteHesap ile alakam yok, bu kitabı ise anı olarak bırakıyorum. Kimsede bu kadar iğrenç olan bir kitabıda okumaz diye düşünerek bu "Hesaptan" ayrılıyorum.
