Electric Love- Denki Kaminari x OC

can you feel~

Kiedy byliśmy na sali sportowej, poszliśmy na swoje stanowiska i ćwiczyliśmy jak zwykle. Tylko teraz zbytnio nie mogłam się skupić. Czy Aizawa musiał mi to mówić przed zajęciami?! 

Mniejsza... Miałam przed sobą parę tarczy, każda jest w innej odległości i ułożeniu. Musze trafiać w nie, najszybciej jak mogę. Nie mogę ich roztopić, ale mają się zerwać ze sznurków. Już stopiłam dwie... Jeden z nauczycieli zaczepili mi nowe. Przez to że jesteśmy w zamkniętym pomieszczeniu, zużywam o wiele więcej energii. Minęło jakieś pół godziny, a ja już jestem cała zalana potem i ledwo co mogę złapać oddech. Jednak muszę być wytrwała. 

Nagle wszyscy usłyszeliśmy głośny huk i wrzask.

Stanowisko obok mnie, gdzie była Momo, się zawaliło!

Jeden z większych kawałków skały był bliski uderzenia dziewczyny w głowę, szybko go zniszczyłam.

Kamienna skała się rozwaliła na kawałeczki, a czarnowłosa upadła razem z nimi.

-MOMO!-Krzyknęłam i szybko pobiegłam do dziewczyny.

Reszta przez parę sekund analizowała co się stało.

- A-ARIA! N-NIE MOGĘ WYJĄĆ NOGI!-Spojrzałam na kostkę dziewczyny. Cała we krwi.

Po chwili, obok mnie pojawił się Aizawa.

-ODSUŃ SIE.-Powiedział znowu zimnym tonem.

Cofnęłam się parę kroków do tyłu.

Wszyscy się naokoło zbierali. 

-Midoriya! Wezwij Recovery Girl.-Krzyknął.

-JUŻ!

-Aria, udaj się do dyrektora.-Powiedział, lecz tym razem się nawet na mnie nie spojrzał.

-A NIBY CZEMU?!-Spojrzałam na blondyna.-Aria właśnie uratowała czarnowłosą, SAM TO WIDZIAŁEM.-Mówił wkurwiony Kat.

-Ja tak samo.-Powiedział Kami i Tokoyami w tym samym czasie. 

-Dzięki wam, ale grabicie sobie teraz.-Powiedziałam kierując się do wyjścia. 

-Lepiej sie jej posłuchajcie.-Odparł Aizawa w tle.

Kiedy byłam przed gabinetem, ledwo co zapukałam, a drzwi się otworzyły, a raczej dyrektor Nezu je otworzył.

-Aria, proszę za mną.-Mówił ze swoim codziennym uśmiechem.

Szliśmy więc wzdłuż korytarza. 

-Czy coś zrobiłam? 

-Tego jeszcze nie jesteśmy pewni.

-HUH?

Po chwili poczułam igłę w szyi i urwał mi się film.

Kiedy się ocknęłam, czułam się jakbym miała zaraz zwymiotować, a na dodatek oślepiało mnie światło reflektora.

Nie mogłam się ruszyć, ale siedziałam...Zaraz.

Przywiązano mnie do krzesła! 

Próbowałam się uwolnić, ale nic z tego.

-HALO! EJ, NIECH KTOŚ MI POMOŻE!-Krzyczałam na całe gardło.

Był to dziwny, pusty pokój. Przede mną było, podłużne okno, do jakiegoś korytarza i metalowe drzwi.

Które nagle się otworzyły.

-Aria-chan. Jak się czujesz?-Pytał dyrektor.

-C-Czy to Pana sprawka!? O CO TU CHODZI!?