I looked into your eyes

Hoofdstuk 22: Hello Goodbye

Hennessy en ik zijn het afgelopen uur de beste maatjes geworden. Ik weet niet hoeveelste glas dit is. Maar de fles begint een bodem te krijgen. In mijn verdediging hij was niet vol toen ik hem pakte. Ik zit aan het eiland en kijk ondertussen naar oude foto's op mijn telefoon. Ik zie veel foto's van mij en Noah. Allemaal genomen op dezelfde avond. Ik kan niet geloven dat die lul mij hier heeft achtergelaten. Hij heeft niet eens een berichtje gestuurd dat hij ging!

Boven mijn hoofd hoor ik gestommel. Verwachtingsvol kijk ik naar het plafond. Ik ben nog niet boven geweest. Maar Bennett zit al die tijd al boven. Ik weet niet wat hij daar doet, maar ik weet wel dat ik hem goed boos heb gemaakt. Ik gniffel.  He wacht eens.. hij heeft zijn ring op tafel laten liggen.. misschien staat daar wel in hoe ze heet. Het zou zo'n goed idee zijn als ik daarin ga kijken. Met mijn glas in mijn hand, kom ik wiebelend van de barkruk af, wankelend loop ik door de keuken naar de woonkamer. Wanneer ik binnenloop, zie ik gelijk de ring op tafel liggen. Terwijl ik mijn glas omhoog hou, zodat ik niet knoei, buig ik voorover om de ring van de tafel te halen. Wauw... Ik draai de ring zo dat ik erin kan kijken.

Amelie                                                                                                                                                                                      10-7-13

Staat erin gegrafeerd. Amelie.. wel een mooie naam. Dit is wie ik mij voorstel bij Amelie. Mooie lange vrouw, wel kleiner dan David. Stralende licht bruine ogen, mooie volle lippen. Dik bruin golvend haar. Rondingen op alle goede plekken en een mooi afgetraind lichaam. Waarschijnlijk is ze ook nog eens super aardig. Uuurg bitch!

Ineens voel ik mij niet meer zo alleen in deze ruimte. Ik heb het idee dat er iemand achter mij staat. Voorzichtig draai ik mij om. Zijn ogen gaan gelijk naar de ring die ik vast heb. Oeps. Hij steekt zijn hand uit. Beschaamd leg ik hem erin. Hij stopt hem in zijn zak. Balend ga ik op de bank zitten. 'Ben je nog boos op mij?' Ik durf hem nu niet aan te kijken, dus staar ik naar het glas dat ik in mijn handen heb. Hij zucht, 'Nee.' Voordat ik er erg in heb heeft hij het glas tussen mijn handen gepakt. 'He!' Ik sta op van de bank. Hij ruikt eraan. Er gaat een wenkbrauw bij hem omhoog, 'Hennessy?' Schuldig knik ik. David sluit zijn ogen en ademt diep in.

'Ga je mij nog antwoorden geven?' Dank je wel Hennessy, anders had ik echt niet gedurfd om dit gesprek aan te gaan. 'Wat wil je weten?' Hij klinkt verveeld. Alsof die er niet over wilt praten. 'Ik snap het niet. Hoe kan je David heten en Brice?' Hij steekt zijn hand uit waar mijn glas in zit. Twijfelachtig pak ik hem aan. Hij kijkt mij geniepig aan, 'In Frankrijk ben ik Brice, in Engeland ben ik David.' 'Huh? Dat kan toch niet. Mensen herkennen je toch?' 'Er zijn een paar mensen die mijn echte identiteit weten, jij bent er nu 1 van. Maar voor de rest kent iedereen mij als David Bennett, de zakenman.' 'Hoe..' 'Papieren vervalsen, schat.' 'Oooh.' Hij staat met 1 hand in zijn zak, hij ziet er bezwaart uit. 'Is er wat?' vraag ik. 'Net, toen ik boos op je werd, was je toen bang voor mij?' 'Uuhm..' wat wil hij dat ik antwoord? Moet ik nee zeggen zodat hij kan denken dat ik een super stoere meid ben die niet snel bang is? 'Je mag eerlijk antwoord geven Layla.'  'Ja..' antwoord ik hem zacht. Hij knikt langzaam, alsof die nadenkt.

'Misschien ben ik niet de goede man voor jou. Ik heb niet goed nagedacht aan de consequenties die het voor jou zou hebben.' Ik loop dichter naar hem toe. Wat bedoeld hij hiermee te zeggen? Ja tuurlijk ben ik geshokeerd dat hij bij de maffia zit. En ik weet nog steeds niet wat dat allemaal inhoud. Maar ik ga hem nu nog niet opgeven. We zijn nog niet eens begonnen! 'Brice..' Ik pak zijn hand vast. Onze ogen kruizen met elkaar. We blijven elkaar aankijken.

'Mijn ex, Jackson. Wij waren gelukkig samen. Ik dacht dat hij ook gelukkig was met mij. Maar toen kwam hij naar mij toe en vertelde hij dat die iemand zwanger had gemaakt. Het enige waar ik aan kon denken was dat het kind een vader nodig had. We hadden onze relatie beëindigd en hij is verder gegaan met haar. Ik wil hiermee zeggen dat niemand perfect is, iedereen maakt fouten. Ik heb overduidelijk een drankprobleem en jij doet werk wat zeer illegaal is. Maar ik weet ook dat jij mij niet in de steek zou laten.'

David trekt mij dichter naar zich toe. Hij legt zijn handen op mijn onderrug. 'Layla, dat is best heftig. Je ex kreeg een kind met een ander.' Hij kijkt mij bezorgd aan. 'Ik weet het. Ik vertel dit ook nooit. Het is best pijnlijk. Maar ik weet ook dat jij je pijnlijke ervaring met je ex gaat delen.' Hoe weet ik dat het een pijnlijke ervaring is? Anders zou hij niet zo heftig hebben gereageerd. Er moet wel iets ergs gebeurd zijn. Hij kijkt mij lief aan.

'Ik wil je niet verliezen. Ik doe gevaarlijk werk.' Ik ga op mijn tenen staan zodat ik op de hoogte kom van zijn mond. Oke, hij buigt zelf ook een beetje naar beneden. Ik geef hem een kus op zijn mond. 'Ik wil jou niet verliezen.' Zeg ik terug. Hij staart mij een tijdje aan, dan laat hij mij los. In shock zet hij een paar stappen achteruit. 'Wat is er?' Vraag ik lichtelijk in paniek. Het lijkt wel alsof hij zich de hele tijd dingen realiseert, ten nadele van mij. 'Ik heb jou nooit hier moeten brengen. Ik zei het je nog gister op school. Het was egoïstisch van mij om te zeggen dat ik je leuk vind.' 'Jawel, dat was juist goed.' Probeer ik hem te overtuigen. Maar hij lijkt mij niet te geloven. Zijn gezichtsuitdrukking blijft hetzelfde, alsof die 1 grote fout heeft gemaakt.

'Alexandre!' Roept hij. Ik heb geen idee wie dat is. Zijn er meer mensen in dit huis?

Binnen een paar seconden komt er een breed gespierde man naar ons toe gelopen. Hij is kaal, geen haar. Draagt een oortje in zijn oor en heeft zwarte kleding aan. Hoe basic wil je het hebben.

'Oui.' Antwoord hij David. 'Amenez Layla en toute sécurité à l'aéroport.' Praat David in het Frans.

In spanning kijk ik van David naar de beveiliger. Ik hoorde mijn naam, waar hebben ze het over?! Dan kijkt David mij aan. Hij voelt koud. Niet letterlijk, maar die vibes krijg ik van hem. Alsof ik niet meer de Layla ben die hij zo leuk vond.

'Jij gaat met Alexandere mee naar het vliegveld, terug naar Nederland.' Zonder op antwoord van mij te wachten, loopt hij langs mij heen.

Met grote ogen kijk ik naar Alexandere. Is dit het einde? Stuurt hij mij weg?

Weer 2 hoofdstukjes erbij!!
Denk je dat David Layla echt wegstuurt?

Xx