¿𝐂𝐨𝐦𝐦𝐚𝐧𝐝𝐞𝐫? | 𝐒𝐮𝐋𝐚𝐲

🤴🏻6🤴🏻

Yixing

Akademideki tüm öğrenciler zorunlu olarak yapmaları gereken görevleri yerine getirirken Baekhyun ve ben nerdeyse ik  saattir kavurucu güneşin altında bir birimizi savaş alanındaki iki düşmanmışız gibi kılıçlarımızı savuruyorduk. Bizim de yapmamız gereken görevler vardı elbet ama burdaki öğrencilere kıyasla saraydan kovulmuş bile olsam üst rütbedeydim ve sarayla bağlantısı olmayan kimsenin emrine uymam gerekmiyordu. Baekhyun ise görevlerini erken bir saatte kalkıp bitirmişti. Ardından ise canının sıkıldığını söyleyerek bana bir rövanş maçında meydan okumuştu.

İkimizin de hali kalmayınca kendimizi öyle yere atmış soluk soluğa oturuyorduk. Nefes alışlarım normale dönünce bakışlarım Baekhyun'u buldu. Onun da nefesi normale dönmüştü ve düşünceli gibiydi.

"Anlatmak ister misin?"

Anlamamış gibi yüzüme bakınca tebessüm ettim.

"Bir sorunun var gibi görünüyor. Belki sorunun ne olduğunu anlatmak istersin"

"Çok mu belli oluyor?"

Olumlayan mırıltılar çıkardım sadece. Derin bir nefes alıp bir süre düşündü, ardından ise söze giriş yaptı.

"Aslında senin akademiden gittiğin günden beri aklıma takılan bir şey var. Hayatım hakkında endişeliyim. Herkes benim yaşadığım hayattan memnun ve mutlu bir hayat yaşadığımı düşünüyor ama ben bu konuda hiç öyle düşünmüyorum. Hayatımın sonuna kadar bu akademide mahsur kalmışım gibi yaşamak istemiyorum. Bazen burdan gidip buranın dışarısındaki dünyayı keşfetmek istiyorum. Biliyorsun ki bebekliğimden tut çocukluğum, ergenliğim ve şu anda da gençliğim sadece bu akademinin dört tarafı çevreli taş duvarlarının içinde geçti. Hayatımda bir kerecik olsun şurdaki büyük kapının ardındaki hayatı görmedim. Sadece bana anlatılanları kendi hayal gücümle az çok nasıl olduklarını öğrendim ama işte ben de hayatımı yaşamak istiyorum. Ben de ailem olsun istiyorum, sevmek ve sevilmek istiyorum. Kendime aile kurup ailem için çabalamak istiyorum ama bu akademi benim asla kaçamayacağım hapishanem gibi. Senin en azından belli bir yaşına kadar ailen vardı ve birkaç günlüğüne bile olsa hayatının fırsatını yaşadın. Bende o da yok"

Baekhyun'u akademiye geldiğim ilk günlerden beri tanıyordum ve bu akademide bana yakın olan tek kişi oydu. Genelinde eğlenceli ve moral yükselten biriydi ama şu anda onun morale ihtiyacı vardı. Baekhyun'u böyle üzgün görmek nadiren olan bir şeydi ve ben buna ikinci kez şahit oluyordum. İlkinin üzerinden ise yıllar geçmişti.

"Bay Hwang, Baekhyun'un nerede olduğunu biliyor musunuz? Bugünkü derslerin hiçbirine katılmadı ve yatakhanede de yok. Olabileceği her yere baktım ama bulamadın"

"O cezalı"

"Ama neden? Ne yaptı ki?"

"Çok fazla soru soruyorsun Zhang Yixing"

"Özür dilerim kıdemlim ve verdiğim rahatsızlık için de kusura bakmayın"

Yixing bunları içten olarak söylemese de saygısızlık yapma gibi bir lüksü yoktu. Bay Hwang'ın yanından ayrılıp bahçenin ilerisindeki silahların saklandığı bölgeye gitti. Buraya istedikleri zaman gelemezlerdi. Sadece belirlenen saatlerde yapılan eğitimler için silah kullanmaları gerekirse gelebilirlerdi. Ama Yixing asla kuralları umursamazdı. Gecenin bir yarısı gelip sırf daha çok çalışıp kendini geliştirmek için bile gelirdi. Tabi yakalandığında bazen ceza alır, bazen de ustaca sıyrılırdı. Daha sonrasında ise bu duruma alışmıştı herkes.