Glad That You Exist

CHAPTER VII ⚜ The Visitation

Onyx POV

TINANGHALI na ako ng gising kinabukasan. Dahil na rin sa mga bisita at kamag anak nila Kuya Tope at Ate Roselle na dumalo sa handaan, nagkaroon pa ng unting inuman na inabot hanggang Ala-una ng madaling araw.

Dahil na rin sa nangyare kahapon, hindi ako pinayagan na uminom ni Nanay Loida baka daw mapano pa ako. Kaya nakipulutan nalang ako habang nakikipagkwentuhan sa mga pinsan nila Kuya Tope at Ate Roselle na mga kabataan. Pero malalakas uminom. Nays.

Hindi ko parin magawang kalimutan ang nangyare kahapon. Maliban sa part na hinika at nagnose bleed ako. Kiko yun sa part na yon.

"Haaaaayst!" I let a loud frustrated sighed! Theres a lot of question in my mind, geez! Di ko tuloy maiwasang mapahilamos ng mukha sabay gulo ng buhok. Nakakabaliw!

Habang tahimik akong nagmumuni muni habang nakahiga parin. Napabalikwas ako ng bangon dahil sa sunod sunod na katok at sigaw sa pintuan.

*Tok! Tok! Tok!

"Titooooo! Open the doooor!! Are you gising naaaaaa?!" Malakas ng kalampag ng kung sino- wait, that sounds familiar.

Dali dali ko naman itong pinagbuksan, at bumungad sa akin si Talc na buhat buhat ang aso nitong si Opal, baby pomeranian husky.

"Oh my, why? What? Sinong kasama mo?!," gulat kong tanong dito sabay upo para magpantay kami ng mukha. "Are you here with your daddy?" Nagtataka kong tanong.

Pumasok naman ito sa kwarto ko at dumiretso sa kama. Nilagay muna ni ang asong karga bago sumampa.

"Yes, Im with Daddy and Tita ofcourse, including Doctor Steve." Bibo nitong sagot sa akin.

"Why you're with Doc.Steve?" Nagtataka kong tanong ulit sakanya saka tumabi sa kama.

"Because you got hurt, and Daddy wants to make sure you are okay, same as Tita. So we flew here early in the morning." Mahabang kwento nito habang nilalaro si Opal.

"You what?! You used one of our chopper to go here?" Gulat ko ulit na tanong.

"Mmm!" Tango nitong sagot na di man lang ako nilingon.

"Go downstairs na," yakap kong sabi dito, tumaba ata siya. "I be there in a second, susunod ako okay. Tell your Daddy and Tita that Im already awake." Bilin ko sa kanya na agad namang lumabas ng kwarto.

This will be a long day. Woooh!

PAGKATAPOS kong maligo ay gulat akong lumabas ng banyo dahil sa mga nadatnan kong tao. Kuya Mond is standing near the window, Ate Ruby is sitting in my bed, while Doc. Steve is leaning on the door. They must be waiting for me.

"Uh? Hello?" Pang agaw atensyon ko sa kanila na agad naman nilang ikinalingon sa pwesto ko. Agad naman akong nilapitan ni Ate Ruby para yakapin. Ugh!

"What happend? Are you okay? May masakit ba sayo? Ano?" Taranta nitong tanong habang sinusuri ang katawan ko.

"Im okay already Ate!," natatawa kong sagot dito. "Dont be so OA." Pahabol kong biro.

"Ofcourse I am!! Im worried about you! We are so damn worried!" Pasigaw nitong sabi sa akin sabay kaltok sa ulo ko.

"You cant blame us Onyx, we're are just worried about your safety. Even Lolo already knew about this, he's so damn worried that he ordered us to be here first in the morning. You cant expect to sit and be fine, knowing what happend to you." Kalmadong pahayag ni Kuya, pero nagtitimpi lang pala. Scary!

"Okay, Im so sorry if I made you worry about me, for what happend. Okay?" Paghingi ko ng patawad. "I didnt even mean to do so, it just happen suddenly." Pagpapatuloy ko.