Bitter Sweet Encounter (Fate Series#2)

Chapter 22

"Ava, lumabas ka na dyan, wala na sila papa."

Napahilamos naman ako ng mukha habang nakaupo pa rin sa toilet bowl. Parang gusto ko nalang magpalamon ng buhay dito sa toilet bowl kesa lumabas. Fucking shit, bakit ba kasi sa lahat ng tao yung tatay niya pa yung nakakita? Nakakahiya tuloy. Hindi ko lang siya nabatuhan ng tabo kundi binagsak ko pa ata yung pintuan sa pagmumukha niya.

I stood up and fixed myself before facing on the small mirror here but I get more frustrated because my face looks like hell. Ano nalang ang iisipin ng tatay ni Caleb saakin? Argh. 

"Ava.."

"The door was unlocked." I said with a normal voice but deep inside I'm gonna cry huhu. 

Dahan dahan naman binuksan ni Caleb yung pinto at sumilip muna ng konti bago tuluyan ng binuksan ng todo, siguro naninigurado lang siya. 

"Kain na tayo?" 

Tiningnan ko siya at nagaktong iiyak na, which is totoo naman talaga, feeling ko maiiyak na ako. 

"I looked like a pokpok," I unconsciously said. I don't even know how to describe myself at this moment, baka nga yun yung tingin saakin ng tatay niya kanina eh huhu. 

Mukhang natatawa pa siya sa sinabi ko pero pinigilan niya iyon kaya mas lalo akong naiyak. Nilapitan naman niya ako kahit na hindi kami nun magkasya sa maliit nilang banyo, niyakap niya pa rin ako. 

"Shh. Tahana, hindi ka mukhang pokpok, okay? Kung mukha man, sasabihin ko kay papa na saakin ka lang kumakalampag."

"Bwiset!" hinampas ko yung dibdib niya at medyo natawa. Natawa rin naman siya at nanatiling yakap yakap ako. 

"Hindi, joke lang hahaha. Tara, kain na tayo, sayang naman yung niluto ko kung mas pipiliin mong magstay sa banyo," sabi niya at nung tumingala ako para tignan siya, ayun nakapout.

Pumayag na ako pero bago ako lumabas ay sumilip muna ako sa labas ng banyo kung may tao ba. Totoo naman yung sinabi ni Caleb na wala na nga sila. 

"Where did they go?" I asked Caleb and he pulled me a chair where I can seat. 

"Ahh, dyan lang sa tabi-tabi." sabi niya at inabutan ako ng plato at utensils, "Paano nga pala nangyari yung kanina? Sira ba yung lock ng banyo?"

I sighed. "Hindi ako naglolock ng bathroom door," mahina kong sabi pero sapat na para marinig niya. 

"Bakit naman?" He asked and sit across me. He puts sinangag rice on my plate first before putting on his. 

"Uhm," I bit my lowerlip because of the embarrassment. I didn't mean it! I didn't mean to not lock the bathroom door every time I used the bathroom, "Because one time when my parents were on a business meeting, I was locked inside the bathroom in a hotel for several hours. I shouted and cried for hours but no one can hear me because I have no one there and I just have to wait for my parents to come back."