Episode 17 ❤️

1.4K 288 77
                                    

දඩි බිඩි ගාල නැගිට ගත්තු මන් එයා දිහා බලන් හිටියා... මේ යකා මන් දිහා බලල ආයෙම අහක බලා ගත්තා..

🍁"ජිමිනා.."

🔘"🤨🤨"

🍁"යා.... පාක් ජිමී....න්..."

මන් පුලුවන් තරම් සද්දෙට කෑ ගැහුවා..

🔘"වේඒඒඒඒ...? "

ඒ පාර මේ යකාත් කෑ ගහන්න ගත්තා.. 🤪 අපරාදෙ කියන්න බෑ මටමයි මවල තියෙන්නෙ..😂 දෙන්නටම මොංගල් කමේ නම් කිසිම අඩුවක් නෑ...🤦

🍁"සරන්හේ...."

🔘"😲😲"

දැන් ඒ පාර ගල් ගිල්ලා වගෙ ඉන්න හැටි විතරක්... අපරාදෙ කිව්වෙ.... 😒😒 ඒත් ඉතිම් මොනා කරන්නද.. මට මේකා ඇතුවත් බෑ නැතුවත් බැ... මන් ටිකක් වෙලා ජිමින් දිහා බලන් හිටියා.. එයාගෙ ඇස් දිලිසෙනවා.. තත්පරයක් වත් පරක්කු නොකර මන් එයාට තුරුළු උනා...

🍁"ඔප්පා සරන්හේ.."

මන් කිව්වෙ හිතේ තිබුණු මහා ලොකු බරක් නිදහස් උනා වගේ හරිම සැනසීමෙන්... ඒ වෙලාවෙදියි එයාගෙ උණුහුම මට හරියටම දැනුනෙ... මොකක්ද මන්දා අමුතු හැඟීමක් හිතට එනකොට මට ඕනි උනේ පොඩි එකෙක් වගේ හැමදාමත් මෙයාට තුරුල් වෙලාම ඉන්න...😍

🔘"චින්චා...? රියා ආයෙ කියන්න... මැනික ආයෙ එකම පාරක් මට ඒක අහන්න ඕනි...😢"

🍁"ඔප්පා සරන්හේ..."

🔘"නා දෝ.... "

මගේ මූණම අත් දෙකින් අරගෙන එයා කිවේ මගෙ ඇස් දිහාම බලාගෙන... ඒ ඇස් වල එලියට එන්න දඟලන කඳුළු මන් දැක්කා... එයා හිනා උනා... හරිම ලස්සනට.. මොහොතකට මන් අතරමං උනා..

එයා මගෙ මූණට ළං උනේ හරියට මාව කිස් කරන්න වගේ... ඒත් ඒ එක්කම අකුණක් වැදුනා වගේ එයා මගෙන් ඈත් වෙලා හරිම අසරණ විදිහට හිනා උනා... මට එයාව තේරුම් ගන්න නම් අමාරු උනේ නෑ... එයා බය වෙනව ඇති කලින් වගේම මාව කිස් කරල ආයෙම මන් දුක් විඳී කියල....😞

මන් ඉස්සරහ තමන්ගෙ හැඟීම් මේ තරම් පාලනය කරන් ඉන්න, තමන් ආදරෙ කරන කෙනා වෙනුවෙන් ඕනිම දෙයක් කරන මේ අපූරු මනුස්සයා දිහා මන් බලන් හිටියෙ ආදරෙන්... මට එක මොහොතකටවත් මට එයාගෙන් වෙන් වෙන්න ඕනි උනේ නෑ... ඔව් මේ වෙලාවෙ මන් ඉස්සර වෙනවා... 🙈මට ආයෙත් බෑ එයාව නැති කර ගන්න.. එක තත්පරයටකටවත්...

❤️ Riya ❤️ [COMPLETED]Donde viven las historias. Descúbrelo ahora