Karandan
O baran şerefsizi yüzünden gelmiştim buralara kadar. Kız kardeşi olmadığından mecbur amcasının tek kızı ve kayaların tek kızları olan Masaldan intikamımı alacaktım.
Acımayacaktım Kayalardan hiç kimseye. Bizim canımızı yaktıkları gibi onların da canını yakacaktım. Gökhan Kaya'nın bu işle bir ilgisi yoktu ama şerefsiz abisi yüzünden bedelini kızına ödetecektim.
Bütün sinirim ve intikam ateşiyle İzmire ayak basar basmaz Tarık'ı aradım. Tarık benim çocukluk arkadaşımdı. Çevresi genişti. Masal'ı bulmamda bana yardımcı olurdu.
"Alo Tarık!"
...
" İyiyim kardeşim lafı uzatmayacağim. İzmirdeyim ben birini arıyorum bulmama yardımcı olabilir misin?"
...
" Evet kardeşim kızın adı Masal Kaya. Senin çevren geniş sorup soruştursana?
...
" Boşver oğlum sen dediğimi yap gerisini boşver!"
...
" Nasıl tanıyorsun bu kızı?
...
"Eski öğrencin mi?"
...
" Demek müzikle ilgileniyor. Tamam kardeşim saol. Senin gelmene gerek yok ben okula geleceğim zaten!"
...
" Nasılını boşver okulda görüşürüz kardeşim "
Demek dişi kaya Tarıkla aynı okulda son senesini okuyor. Yapamadığım mesleğim sonunda işime yarayacaktı. Gidip bakalım Mardinde kimsenin bilmediği tanımadığı Gökhan kayanın kızı nasıl biriymiş.
Araya tanıdık birkaç kişiyi koyarak okula hoca olarak atandım. Okula erkenden gidip Tarıkla görüştüm. Bana Masalı göstermesini istedim. Bahçede mavi bluzlu siyah pantolonlu kızı uzaktan gösterdi. Ama kız arkası dönük bir erkekle konuşuyordu. Sinirlenmemeye çalışarak kızı incelemeye başladım. Uzun boyluydu ama benden kısaydı. Beline kadar uzun hafif dalgalı siyah saçları vardı. Ona bakmayı kesip okulu dolandım biraz. Benimle tanışmak isteyen özellikle kız öğrencileri sert bir dille uyardım.
Ders saati geldiğini fatk ettiğimde derse girdim. O kızı saçlarından tanımıştım. Yine yüzünü görememiştim. Çünkü hanımefendi uyuyordu. Uyandırmasını bilirdim ama. Büyük bir zevkle yanına gidip omuzundan dürttüm.
Söylenerek kafasını kaldırdı. Şimdi yüzünü görebilmiştim işte. Kahve gözleri düzgün burnu biçimli dudakları hafif çıkık elmacık kemikleriyle kusursuz bir yüzü vardı. Ama yüzünün güzelliği içine yansımamıştı. Sonuçta kayaların soyundandı.
Beni öğrenci sanmıştı ilk başta. Sinirini ölçmeye kalkışınca yanındaki kahveyi alıp üstüme döktü. Sonra hoca olduğumu anladığında hemen toparlanıp çantasından mendil çıkardı. Ceketimi ona sildirdiğimde ne kadar sinirlense de belli etmedi. Yanından ayrılıp sınavı ertelediğimi duyurdum öğrencilere. Ders saati bittiğinde herkes çıkarken onun çıkmasına engel oldum. Ceketimi temizleyip yarına getirmesini söyleyip yanından geçip gittim. Dişli birine benziyordu ama yola getirmesini bilirdim ben.
Bahçeye temiz hava almaya çıktığımda yine aynı çocukla çimlerin üstünde oturduğunu gördüm. Onları yalnız bırakmamak için hemen bi kız gönderip sınavı ertelemekten vazgeçtiğimi herkesin sınav olacağını söyledim. O kıl kuyruk herif ayağa kalkıp elini Masala uzatınca ellerimi sıktım sinirden. Ayağa kalktıklarında beni gördüler. Masal bana bakarken o herif kolundan çekecek onu götürdü. Ben o herife yapacağımı biliyordum ama.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Son Bahar
ChickLitKaderimizi isimlerimiz mi belirliyor? Annem masal gibi hayatım olsun diye adımı MASAL koymuş. Bana sorma ihtimalleri olsaydı böyle bir hayat ister miydim acaba? Bütün masallar mutlu sonla mi bitiyordu? Benim masalım nasıl bitecekti? Peki annem ben...
