Melisśa

9. Bölüm: Ao!? Nereye gittiniz!? Ne!?

*Alec Benjamin
Let Me Down Slowly*

Halâ konuşamıyordum. Bu olabilir miydi?Arda benden hoşlanabilir miydi? Halâ şoktaydım.
"O...O... Olsaydı paylaşırdım herhalde..."dedim kelimeler ağzımdan zor çıkarken.

"Kim olmasını isterdin?"dedi.

"Bi...Bilmiyorum. Yani... Bilmiyorum..."dedim. Gerçekten bilmiyordum. Biz böyle gözlerimiz kirlenmiş kalmışken bir ses duyduk. İkimiz de aynı anda kafamızı çevirdik.

"Selam. Ooo... Yenge kim? Bizi de tanıştırmayacak mısın Arda? Ha? Yenge de güzelmiş ha."dedi biri. Sanırım Arda'nın arkadaşıydı. Hemen size atıldım.

"Yengeniz değilim ve olmayacağım da! Çünkü Arda ile hiç bir ilişkim yok! Anladınız mı?!"dedim sinirle.

"Oo... Yenge atarlı çıktı. Tamam yenge."dedi.

"Bana yenge deme!"dedim. Rahatsız olmuştum.

"Tamam abla, tamam."dedi hemen. Sessiz kaldım. Sonra Arda'ya baktım. O ise hala sevgililere bakıyordu. Benim baktığımı anlayınca bana baktı. Hemen gözümü kaçırdım.

"Melisa!"dedi tanıdık bir ses. Bu, bu Merve'ydi. Hızla yanıma geldi ve bana sarıldı.

"Oğlum bu senin eski sevgilin değil mi? Ha ben ne diyeyim sana?"dedi Arda'nın arkadaşlarından biri.

"Hiç bir şey deme Oğuz!"diye çıkıştı Arda. Demek adı Oğuz'du. Yengeymiş... Ha!

"Ağabey ben ne dedim şimdi?"dedi kendini kendince savunmaya çalışarak.

"Ne demedin ki!"diye çıkıştı tekrar. Sonra "Boşversene ya..."der gibi elini savurdu ve rahatlamak için gökyüzüne baktı.

"Melisa ne oldu bunlara yine?"diye sordu Merve. Yine? Demekki hep kavga ediyorlardı.

"Boşversene. Eee... Sana mesaj attım fark etmedim... Bi' dakika..." Kafam yeni çalışmaya başladı sanki. Sonra devam ettim."sen burada olduğumu nereden anladın?"dedim.

"Anlamadım. Emre söyledi."dedi.

"Ne!? Emre mi!? O nerden biliyor ki, ben bile bilmiyorken buraya geleceğimi!?"

"Bilmiyorum..."dedi anlamaya çalışarak.

"Yani burada olduğumdan Emre'nin de haberi var?"dedim. Sonra arkamdan bir ses geldi.

"Evet"dedi sesin sahibi. Arkamı döndüğümde emre tam karşımdaydı. Ne yapacağımı şaşırmıştım. O sırada arda bizi fark etti. Sonra arkadaşları da bize baktı. Görmüyordum ama ne bileyim, hissediyordum. Benim gözlerim ise Emre'nin gözlerindeydi, onun gözleri de benim gözlerimdeydi.

Sonra ikimiz de aynanda yere baktık. Sonra tekrar ona baktım ve sordum.

"Peki nerden haberin oldu?"dedim. Önce sustu. Sonra cevap verdi.

"Benim haberim olmadı."dedi.

"Nasıl yani?"dedim.

"Sizi buraya ben çağırdım."dedi. Biraz durdum. Sonra sordum.

"Peki neden?"dedim. Cevap vermedi. Sonra iki kız bize doğru yaklaştı. Arkalarında iki kız daha vardı. Biri İlayda'ydı ama yanındakine tanımıyordum. Öndeki kızlardan biri de Leyla'ydı.

"Kızlar da geldi."dedi. Sonra ben soramadan birileri daha geldi. Sonra tekrar konuştu.

"Evet, herkes geldi herhalde."dedi.