14. Bölüm: Sokak lambasının altında

6 3 4
                                    

                                                     Zoe  Wees
                                               //Control

Uzun bir sessizlikten sonra sessizliği Oğuz bozdu.

"Anlatmak ister misin?" dedi. Niyeti kötü değildi... Acaba o biliyor muydu?

"Kafam çok karışık. Düşünüp kafamı toplamalıyım." dedim ve devam ettim. "Benden sır çıkmaz. Sana n'oldu?" Söylemekte kararsızdı. Tam bir şey diyecekti ki sustu. "Anlatmak istersen ben her zaman dinleyebilirim." dedim. Kafasını salladı.

"Sizinkiler senden bir şeyler saklıyor..." dedi. Demek o da biliyor...

"Biliyorum." dedim. "Öğrendim." Biraz şaşırdı sanki.

Ben ne olduğunu bilmiyorum. Bana söylemediler..." dedi.

"Benimle ilgili zaten..." dedim. "Sen benim hafızamı kaybettiğimi biliyor muydun?" Gözleri baya açılmıştı.

"Ne!? Nasıl!?" dedi. Şok olmuştu. Gerçekten haberi yoktu.

"Demek senin haberin yok... Sana ne oldu? Gerçi yok, üzülme şimdi..." dedim.

"Yok, aslında... Sanırım söyleyeceğim..." dedi. Dinlediğimi belli etmek için gözlerine baktım.

"Küçükken her şey çok güzeldi. Annem bana pastalar, çörekler yapardı. Okulumu severdim. Arkadaşlarımla top oynardım." Sonra güldü. "Eve terli terli dönünce annem hemen banyoya sokardı beni..." Yüzü düştü ve devam etti. "Ama artık bunların hepsi bitti."

"Neden?" Bu kadar güzelken neden her şey bitti ki..?

"Çünkü..." Gözünden yavaşça bir damla süzüldü. "Çünkü o artık yok, öldü." dedi. Üzülmüştüm.

"Aa... Pardon, özür dilerim..." dedim. "Ben de annemi hatırlamıyorum..."

"Anneni bile mi?" dedi ve çaktırmadan gözünün yaşını sildi. Kısık bir sesle "evet" kelimesi döküldü ağzımdan.

"Yani aslında hiç tanımamış bile olabilirim..." dedim.

"Nasıl yani?" dedi.

"Ben... Ben yetimmişim ve herkes bunu benden gizlemiş. Hafızamı kaybettim diye bana bir şey dememişler. Bunu özellikle Merve biliyormuş ve o da bana hiçbir şey söylemedi." dedim hıçkırarak.

"Ağlama ya..." dedi. Üzülmüştü o da... "Merve'nin kötü bir niyeti olduğunu düşünmüyorum. Bunları kim anlattı..?" dedi yavaşça.

"Leyla." dedim. "Sen de mi savunuyorsun!? Gerçekten mi!?" dedim ve hemen sessizce yurttaki odaya girdim. Sırt çantamı alıp çıktım. Nereye gideceğini bilmeden oradan uzaklaşıyordum sadece...

***
Eğer bu bir film olsaydı Arda "Anneni bile mi?" dediğinde Melisśa "Annemi bile..." derdi. Akxadhslhd klasik bir film/dizi repliğidir.

Harika bölüm. Ben okusam ağlardım. Yani ağlar mıydım bilmiyorum da net üzülürdüm... Bir ara karakterleri ya videoyla ya da yazıyla anlatacağım, tanıtacağım. Tatlı rüyalar...*

MelisśaHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin