Knoxx Kraig Reigan

CHAPTER ONE

Chapter One
~•~

Knoxx Point of View

~KRINGKRING~

Rinig kong nag alarm ang orasan ko dito samay kwarto, agad ko naman itong inabot at tyaka pinatay.

Mabilis akong tumayo at lumakad papuntang salamin ng kwarto ko. “Kahit bagong gising ka ang pogi mo pa rin, Knoxx. Walang makakatalo sa kagwapuhan mo.” Sabi ko sabay pogi pose sa harapan ng salamin.

Napatingin naman ako sa pintuan nitong kwarto ko ng may kumatok dito, “Young Master Knoxx, handa na po ang almusal niyo sa ibaba.”

“Okay.” Sagot ko na lamang.

Mabilis akong naligo at bumihis ng damit, dahil ngayong araw magsisimula ang araw bago ako makapag tapos ng kolrhiyo.

Kahit magtatapos ako ay wala pa rin akong gana, ang gusto ko lang naman ay mabuhay ng maayos at gagawin ang mga gusto ko, hindi 'yong naging sunod sunuran ako sa matandang 'yon.

Gusto ko lang naman na maging malaya ako sa mga ginagawa ko, pero bakit kasi bawat galaw ko ay binabantayan niya, e hindi naman ako bata para bantayan. Tsk.

I just want freedom, to hang out with a bunch of girls and that's all.

Ikinalma ko ang sarili ko, “Relax lang, Knoxx. H'wag mong hayaan na ganito ang sasalubong sa unang araw mo, just stay chill and be handsome.” Nag buntong hininga ako at inayos ang sarili bago lumabas ng kwarto.

Nasa corridor pa lamang ako ng kwarto ng may marinig akong kalabog mula sa visitors room, lumakad ako dito at sinilip. Nakita ko ang isa sa mga maid namin na pinaglaruan ang ari niya na tila ba’y dinalaw na naman ito ng kanyang heat cycle, napansin niyang bumukas ang pinto kaya napatigil siya sa ginagawa niya.

“S-sorry young master, i-i j-just cou—.” Hindi ko na hinayaan siyang maka pag tapos ng salita at agad na isinara ang pintuan.

Lumakad ako patungong dining area, hindi ko alam kung bakit nag kaka-heat cycle agad ang mga taong malapit sakin kahit omega at beta pa ‘yan, mapa babae man o bakla, bukod nalang sa mga taong na markahan na ng partner nila.

Ini–iling-iling ko na lang ang ulo at agad na sinimulan ang pag kain, napatingin naman ako sa itaas ng lamesa, “Bakit ang daming pagkain dito? Ako lang naman ang kakain diba?” Takang tanong ko habang sinusubo ang hotdog.

“Young master hindi kasi namin alam kung ano ang gusto niyong kainin ngayon, kaya nag handa nalamang kami ng ganito para pipiliin mo na lamang ang gusto mong kainin.” Ani ni Nanny.

Since I was a child when we were visiting here in the Philippines, Nanny is the one who's taking care of our place when we go back to Korea, kaya naging malapit na ang loob ko sa kaniya.

Naging kanang kamay siya ng mga magulang ko noong buhay pa sila, when my 10th birthday my both parent d*ed due to a car accident.

“Nanny I told you before, don't call me ‘young master’.” Ani ko habang kumakain, napatingin naman ako sa tabi ko ng lumakad doon si Nanny.

Inilagay niya ang kamay niya sa ulo ko sabay ngiti, she's treating me like a child again.

“Nanny stop treating me like a child, I'm grown up already.” Sabi ko sabay ubos ng kinakain ko sabay tayo, “Nanny, please tell that old man that I'm doing well, i just don't want to talk to him.” Sabi ko sabay lakad papuntang kotse.

Pagkalabas ko ay tumungo agad ako sa kotse ko, umupo ako at napatingin sa phone ko ng may tumatawag dito.

“Knoxx,” rinig kong sabi sa kabilang linya, “Can you buy me a coffee?” rinig ko pang sabi nito.