CHAPTER NINETEEN

6.5K 301 9
                                    

Chapter Nineteen
~•~

Sync’s Point Of View

NAKAUPO lang kaming lahat rito sa waiting area ng resort habang hinihintay ang sasakyan namin. Nag ka-aberya kaya ayon inaayos pa ni manong driver.

Tahimik lang kami. Hindi pa nila alam kung ano ang nangyari kagabi. Nakita ko naman si Knoxx habang nakangisi na tila ba'y may iniisip ng kung ano-ano. Nakangiti lang ito na tila ba'y may iniisip ng kung ano-anong pumapasok sa utak niya.

“The bus has been fixed.” Bungad sa amin ni Noona. Lumakad ito patungo kay Knoxx. “Here.” Rinig ko pang ani nito at may inabot na susi kay Knoxx.

Tumango si Knoxx. “Thanks.”

Nag sibuhatan na ang iba at isa-isang lumakad papunta sa bus na sasakyan namin, nauna na sina Claude at Onyx dahil gusto nilang matulog.

Binuhat ko na ang mga gamit ko at ganun na rin sina Klein na nasa tabi ko lang.

“Asan si Xanthos?” Seryosong tanong ni Knoxx na ikinagulat ko naman.

“Nauna na siyang umuwi dahil may aayusin pa raw siya sa kumpaniya ng pamilya niya.” Sagot naman ni Saint.

“Aayusin o tintaguan niya 'ko.” Dagdag pa ni Knoxx.

Nag tinginan silang lahat kay Knoxx, halos atensyon ay nasa kanya.

“Tinataguan?” Takang tanong ni Loki. Nasa tabi naman nito si Dexus at Noah.

“I think Sync is going to get pregnant. ” Ikinagulat ko ang sinabi niya.

Binalot ng katahimikan ang paligid namin. Pabaling-baling ang atensyon nila sa aming dalawa ni Knoxx.

“May nangyari sa inyo? Akala ko ba ay may binigay naman siyang condom ‘di ba?” Rinig kong ani ni Dexus.

“Yes he does. But it has a hole in it.” Sagot naman ni Knoxx.

Nanatili akong tahimik dahil hindi ko alam kung ano ang gagawin ko.

“You didn't knotted him, don't you?” Sa oras na ito ay si Noona na ang nag tanong.

Huminga ng malalim si Knoxx. “I knotted him.” Kita ko kung paano nag iba ang ekspresyon ng mukha ni Noona sa sagot ni Knoxx.

Binalot kami ng katahimik na tila ba'y tumigil ang takbo ng oras.

Ilang sandali ay nang maramdaman ko ang pag hawak ni Knoxx sa kamay ko. Nabitawan ko ang mga dala kong gamit at sumunod sa kaniya.

Tinahak niya ang daan patungo ng parking lot habang hawak-hawak ang kamay ko.

“Ako na mag hahatid sa ‘yo.” nakangiti ito sa akin at pinagbuksan ako ng pintuan.

Tahimik lang akong pumasok sa loob at ganun na rin siya. Nakaupo siya sa may driver seat at nasa tabi naman ako.

Napa ‘wow’ na lang akong nakatingin sa sasakyan na ginamit niya. Bukod sa ganda nitong tingnan, ang galante pa ng sa loob.

“Sayo ‘to?” mangha pa rin akong pinalibot ang mata ako sa loob ng kotse.

“Yeah....” Sagot nito sa akin. “Let me put you a seat belt.”

Napa-atras ako ng bahagya ng mag lapit ang mukha naming dalawa. Kahit kami na ay hindi pa rin ako sanay sa mga ganito, siguro ay dahil bago palang kami kaya ganun ang pakiramdam ko.

Matapos nito ay agad niyang pina-andar ang makina nitong sasakyan at pinaharurot paalis.

-----

NASA byahe lang kami ni Knoxx, hindi ako umiimik dahil iniisip ko ang nangyari kagabi saming dalawa.

Sa totoo lang natatakot ako sa susunod na mangyayari, napapaisip ako kung matatanggap ba ‘to ng lolo niya o ano. Natatakot din ako na baka sa huli ay iiwan din ako ni Knoxx katulad ng ginawa ni Liam sa akin.

Liam was my first love but he left me without any reasons.

Takot na takot ako.

Napabalik ako sa reyalidad ng naramdaman ko na itinigil ni Knoxx ang nagmamaneho ng sasakyan.

Hinawakan nito ang kamay ko. “Are you okay? You look pale.” Ani nito sa akin at inilagay pa ang kamay sa noo ko. “Wala ka namang lagnat. May masakit ba sa'yo?” Nag-aalala ang tono nitong nakatingin sa akin.

Tumingin ako sa kaniya. “I'm okay.” Binigyan ko ito ng malaking ngiti. “Iniisip ko lang kong ano ang mangyayari satin---sakin pag nabuntis ako. Iniisip ko na baka pati ikaw ay naapektuhan dahil dito. Baka hindi ka tatanggapin ng pamilya mo dahil dito.” Napayuko ako habang naka-hawak sa ulo ko. “Natatakot ako.”

Hindi ko mapigilan ang luha ko sa pag tulo nito.

“Napaka-oa ko na...” Pilit na tawa ang ginawa ko at pinunasan ang luha na tumutulo galing sa mga mata ko.

Hinawakan nito ang pisngi at iniharap sa kaniya. Nakatingin ito sa akin at binigyan ako ng isang matamis nangiti.

“Sync...” Uwimiwas ako ng tingin sa kaniya. “Sync look at me.” Binalik ko sa kaniya ang tingin ko. “It's not that. Pananagutan kita kahit itakwil pa ako ng pamilya ko o ng lolo ko. Ikaw na lang ang importanteng meron ako, hindi kita papakawalan dahil lang sa ganito. Mahal kita, Sync. Hindi ko magagawang iwan ka, kapag ginawa ko ‘yon parang sinira ko ns rin ang sariling kasiyahan ko.” Seryoso ang pag sabi niya nito. Nakatingin lang ako sa mga mata niya. Ramdam na ramdam ko kung gaano siya ka seryoso sa sinabi niya.

Kita ko sa mga mata niya ang kislap. Kiita ko sa mga mata niya na nagsasabi siya ng totoo.

“Walang mali sa pagmamahalan na'tin, Sync. Love has no gender. We freely love whoever we want, that's why I love you because you're the one that I want.”

He looked at me while wearing his lovely and comfortable smile, it gave me a warm feeling. Yung feeling na pinapakita at pinaparamdam niya sa akin na paniniwalaan ko siya. At hindi nga ako nagkakamali, he really does not love.

“I---.”

Hindi ko napatapos ang sasabihin ko ng pigilan ako nito sa pagsasalita.

“Palagi mong tatandaan na minahal at ginusto kita dahil pinili ka ng puso ko at hindi ng utak ko.”

He give me a hug. Tumigil ang pag tulo ng mga luha ko.

“Sync...”

Tawag nito sa akin at kumawala sa pag kakayakap. Nakatingin ito sa akin at muling hinawakan ang magkabilang pisngi ko.

“Let's raise our child together.”

When he says that word, it's just like I'm about to explode because of happiness. I felt warm, I felt the happiness that I never felt before.

Tumingin ako sa kaniya.

Tumango ako rito.

“Let's raise our child together.” I said and gave him a smile.

Knoxx Kraig ReiganTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon