Knoxx Kraig Reigan

EPILOGUE

Epilogue
~•~

Hi! This is your author's speaking, I would like to thank all of you for supporting my story and my upcoming story.

Salamat sa pag babasa kahit hindi edited ang story na ito at may mali–mali pa. Now, this is the part that we've been waiting for, the EPILOGUE.

———

5 years ago.

Knoxx’s Point of View

“You seems very excited,” Napatingin ako nang may mag salita sa pintuan nitong dressing room. Si dad lang pala.

Ningitian ko naman ito.

Kinuha nito ang upuang nasa tabi ko’t umupo rito, mag katabi na kami ngayon. Tinulungan naman ako ni dad na ayusin ang suot kong tuxedo at neck tie.

“You're not nervous, are you?” Nakangiting tugon ni dad sakin. Umiling nalang ako dito bilang sagot.

Yes. Today, Sync and I going to get married. You know what? I'm very excited, like damn! Ilang oras na lang ay masosolo ko na siya, magiging akin na siya. I'm not a selfish person, sadyang gusto ko lang na akin lang siya. ‘Yong tipong ipag–sisigawan ko sa buong mundo na akin lang siya at wala ng ibang namamay–ari sa kaniya.

“Hello, sir?” Isang pag bukas ng pintuan ang narinig namin ni dad, kaya napatingin naman kami rito. “10 minutes before the wedding started.” Tugon nito sa amin. Tinanguan lang ito ni dad at umalis din naman agad.

“Were waiting for you in the reception, okay?” Paalam ni dad at tuluyan ng umalis.

A beach wedding, indeed. Pupunta sana kami ng Spain for our wedding pero hindi natuloy dahil sa kong anong personal na dahilan. Sa Spain sana kasi legal ang same sex marriage ruon, pero naging busy kami pareho sa mga trabaho namin kaya dito ang bagsak namin.

Naka–held ang wedding ceremony sa kong saan ako nanligaw at nag proposed sa kaniya, dahil may sentimental value ang lugar na iyon saming dalawa.

Inayos ko ang suot kong damit at tuluyan ng lumabas dito sa dressing room. Pag ka labas ay nadatnan ko naman na nanduon ang mga omega, ang kaibigan ni Sync. I wonder where those jerk alphas’ are.

“Good thing your here,” Bungad sa akin ni Klein, seryuso ang mukha nito. “Are you sure you want to marry, Sync? Do you actually love him, are you?”

“Yes. Baka pag dating mo duon ay tatakbuhan mo ang kaibigan namin.” Sali naman ni Claude.

“Malilintikan ka talaga samin dito.” Si Dean.

Napatigil naman ako sa mga sinasabi nila, napaka–seryuso ng mukha nila. Diretsyo lang ang tingin nila sa akin na tila ba'y nag hihintay ng sagot ko. Inayos ko ang pag ka tayo ko at nakangiti akong humarap sa kanila.

“I know. I know. I may be not going to be a perfect husband for Sync, but, I will do my best to not hurt and leave him. Kaya gusto kong pumunta kayo at saksihan ang pag–iisang dibdib namin.” Yumuko ako sa kanila. Bahagya naman silang nagulat  sa ginawa.