İzuku kitaplarını toplayıp çıkışa doğru gidiyorken, Katsuki kendine gelerek apar topar toplandı ve çocuğu takip etmeye başladı. Katsuki çocuğun nerede yaşadığını veya nerede vakit geçirdiğini öğrenme gereği duydu.
İzuku şemsiyesini açmış boş olan kütüphane'nin bahçesinden, kalabalık ana yola doğru yürüyordu. Katsuki o an şemsiyesi olmamasını umursamayarak yağmurun altına daldı ve çocuğu takip etmeye başladı, montunun şapkasını kafasına geçirdi ki en azından biraz olsun yağmuru engelleyebilirdi.
İzuku kulaklık takıyordu ayrıca yağmurun sesi de olması Katsuki'nin onu rahatça takip edebilmesini sağlıyordu, biraz sonra İzuku'nun otobüs durağında durması ile Katsuki de çocuğun yanında beklemeye başladı. Katsuki heyecanlandı, çocuğun yakınında bile olmak kalp atışlarını hızlandırmış kendisine hiç olmadığı kadar güzel bir zevk ve sevinç hissettiriyordu. Daha fazlasını istedi.
Katsuki kulaklarına kadar kızarmıştı, belki de deliriyordu... Bir insan, bir kişi tarafından nasıl böyle deliye döndüğüne şaşırıyordu. Rüya gördüğünü zannetmeye başlasa da, bunun rüya olamayacak kadar gerçekçi olduğunu düşündü.
Katsuki çocuğa o kadar dalmıştı ki kendisinin fark edileceğini düşünmemişti, otobüsü bile İzuku'nun harekete geçmesi ile fark edebilmiş, çocuğun ardından otobüse binmiş ve hemen arkasında ki koltukta yerini almıştı.
İzuku elinde tuttuğu kitabı açıp okumaya başladığında, Katsuki cep telefonunu çıkararak kameradan kitaba doğru zoom yaptı ve kendiside satırları okumaya ve çekmeye başladı. Katsuki bu yaptıklarını istemsizce yapıyordu, vücudu kendi kendisine hareket ediyordu.
Katsuki yol boyunca çocuğu izledi...
Vardıkları yere gelince Katsuki de çocukla birlikte indi, çocuğun eve gittiğini anlamıştı çünkü inek bir tip olan her kişinin bu akşam saatlerinden sonra eve gideceği kesindi.
Çocuk çapraz sokağına girmesi ile Katsuki fark edilmemek adına mesafesini arttırdı ve takip etmeye devam etti. Issız sokaklara sevinip üzüldü Katsuki, ya bu sokaklarda başına bir bela gelseydi çocuğun? Bunu kendine dert etti fakat bir yandanda sessiz sokakta rahat hareket edebileceğini düşündü...
Biraz sonra sokağın sonunda çocuğun apartmanın önünde beklemesi ile Katsuki hızla tekrar cep telefonunu çıkararak zoom yaptı ve çocuğun bastığı zili gördü...
"Dört... Dördüncü katta oturuyor..."
Katsuki çocuğun binaya girmesini bekledi ve evine girdiğinden emin olana dek orda bekledi, girdikten sonra Binanın önüne gelerek dördüncü zile baktı. "Midoriya" soyadını öğrenmesi üzerine sevinerek eve doğru yol alsada kütüphanede unuttuğu çantası aklına gelerek tekrardan kütüphaneye yol aldı.
Kütüphane kapanmadan yetişebilmiş ve çantasını almıştı fakat kapıda yazan "Görevli aranıyor" yazısı ile sırıttı.
Çalışan hanım duraksayarak iş ilanına bakan sarışın çocuğa seslendi.
"İş mi arıyorsunuz bayım? Çalışmak ister misiniz?"
Katsuki sevinçle gülümsedi, aptal aşıklar gibi davranıyordu.
"Öncelikle bir şey sorabilir miyim?"
"Elbette."
"Burada yeşil saçlı bi-"
"Her gün gelen çilli çocuğu mu soruyorsun?"
Katsuki olayı tam ortasından yakalaması üzerine sırıttı ve çalışan hanıma konuştu.
"Boşverin, işte çalışmak istiyorum."
________________
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
