36.bölüm

117 11 14
                                    

Selamm , ben geldim !

Umarim bölümü beğenirsiniz ...

Lütfen oy ve yorumda bulunmayi unutmayin , emeğe saygı ...

Şimdiden oylarınız ve yorumlariniz icin teşekkürler ...

Keyifli okumalar diliyorum ...

🤍🤍🤍

Önceki bölümden ...

Ceren :
- abi ben sizi asla utandıracak bir sey yapmam . Asla o kadinlarin dedigi gibi biri de olmam . Siz beni cok güzel yetistirdiniz ben bunu biliyorum.

Abim derin bir nefes alip saclarima uzun bir öpücük kondurdu .

Arda :
- biliyorum meleğim . Onlar ve söylediği sözler asla umrumda degil ! Ben kızımı tanıyorum . Ve beni , bizi asla utandirmayacagini da cok iyi biliyorum . Hadi artik evimize gidelim . Olur mu ?

Abime halsizce kafa sallayip onu onayladim . Ilk abim ayaga kalkti daha sonra da beni kucagina aldi ve alnima bir öpücük bırakıp kulağıma sessiz , sakin ve melodik sesiyle fısıldadı

Arda :
- uyu güzel kızım . Koruyucun yanında ...

Demesiyle abimin sıcak , huzurlu ve güvenli kollarinda rahatsız ve aci dolu bir uykuya kendimi bıraktım ...

***
Arda'dan

Sabah erken saatte evde cocuklari bırakarak hastaneye gitmistik . Bugun dedemin fazla ısrarları üzere onu artik eve getirecektik ancak daha bunu cocuklara soylememistik onlara süpriz olsun istiyorduk bu ara fazlasiyla yıpranmışlardı .

Hastaneden dedemin son kontrolleri de yapıldıktan sonra fazla beklemeden çıktık . Araba evin onune yaklaştıkça olusan kalabalik gözümüzün önünde belirdi .

Noluyor lan burada ! Ne bu kalabalik !

Dedem :
- ha bu kalabalik da neyin nesi ?!

Anneannem :
- ayy cocuklarima bir sey olmus olmasın sakın!

Filiz teyze :
- ay Pembe anne agzindan yel alsin o ne bicim laf . Arda oglum az daha hızlan

Onlari kafamla onaylayip arabayi biraz daha hizlandirdim . Yanımdaki kardeşimin tamamen gerildiğini görünce vitesteki elimi kaldırıp Emre'nin omzuna koydum ve hafifce sıktım . Kafasi direk bana döndü

Arda :
- merak etme , kotu bir sey olsaydi çoktan haberimiz olurdu .

Emre :
- Umarım abi , umarım

Emre'ye ne kadar bir sey yok desemde benimde icimde kötü bir his vardi . Araba eve iyice yaklasinca hizlica kapiyi acip indim ve ortama kulak vermeye çalıştım . Emre de benimle beraber inmişti ikimizinde yüzündeki soğuk ve sert ifadeyi gören kalabalik bize gecmemiz icin yol açıyordu . Bir sure sonra Uzay ve Burağın sert ve yuksek sesini duyunca hizli adimlarla oraya yöneldim .

Bora , Burak ve Uzay'ı birileri zar zor tutuyordu . Yerlerinde duramiyorlardi . Deli gibi bağırıyor ve cok fazla sinirli görünüyorlardı. Kaşlarım iyice çatılırken yanlarina sonunda ulaşabildik . Sert çıktığına emin oldugum sesimle

Arda :
- noluyor lan burada ?!

Burak :
- ben sana hemen soyleyeyim abi , tam zamaninda geldin !

Sinirden konusamiyordu bile . Karşında ki erkekli kadinli kalabaliga baktım keskince . Benim bakislarimi yakalayan 3 kadin bir anda kafasini yere egince bir seylerin icinde olduklarini anlamam uzun sürmedi . Hala sessizligimi sürdürürken etrafta gozumu gezdirdim çardakta dolu gözlerle oturan Melis'i görünce onu az da olsa rahatlatmak icin ufak bir tebessüm ettim ona . Daha sonra gozlerimi gezdirmeye devam ettim ancak istedigim seyi gozlerim bulamayinca hala sinirli sinirli nefes almaya devam eden Uzay , Bora ve Burağa baktim

YERYÜZÜNDEKİ TAKIM YILDIZI Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin