42. Bölüm

89 11 41
                                    

Selamm , ben geldim !

Umarim bölümü beğenirsiniz ...

Lütfen oy ve yorumda bulunmayi unutmayin , emeğe saygı ...

Şimdiden oylarınız ve yorumlariniz icin teşekkürler ...

Bu bölümü yukarıya koyduğum şarkı ile okumanızı tavsiye ediyorum ...

Keyifli okumalar diliyorum ...

🤍🤍🤍

Önceki bölümden ...

Yiğit bir problem oldugunu en basindan anlamıştı , evin onunde ki ve şirkette ki korumalar . Kizlara islerimiz var diyip aslinda olmamasina ragmen şirkete gitmeler , şüphelenmişti .

Arda sıkkın bir nefes verip elindeki dosyaları hic bir sey demeden Yigit'e uzatmıştı . Yiğit Arda'ya bakıp

" bu ne ? "

" bak anlarsin "

Dedikten sonra Yiğit yerinde diklesip dosyayı açtı bu bir kaç ay sonra girecekleri ihale ile ilgiliydi , iyi de Yiğit zaten bunu biliyordu ki

" ben zaten bunu biliyorum Arda . Eger sorun ihaleyi alamamaya korkmansa her turlu aliyoruz merak etme "

" abi diger sayfalara bak bir . Keske sadece ihaleyi alamamak olsaydi , sorun cok büyük "

Demesiyle Yiğit kaşlarını derinden çattı ve tekrar dosyayı açtı dosyada bir kac saufa ilerledikten sonra gördüğü resimlerle resmen yerine mıhlandı . Korku , öfke ve endiseli gözleriyle Arda'ya baktığında Arda hafifce kızarmış gözleri ve kısık sesiyle

" kızlar tehlikede abi , kızlarım tehlike de "

***

Ceren'in bakış açısıyla

Gece yüreğim daralarak uyanmıştım , sanki biri bogazimi elleri arasina almis ve beni nefessiz birakmis gibiydim . Hizli hizli nefes almaya calisirken kendimi yataktan attim . Dizlerim titrerken hala nefesimi düzene sokamamistim . Hizli hizli nefes aldigim icin başım dönüyor , titreyen dizlerim bana hic yardimci olmuyordu . Kendimi zor bela odamin camınin yanina atıp hizla cami açtım ve temiz havanın yuzume vurmasina izin verdim .

Kendimi bir tik daha iyi hissettigim zaman gozlerimi actim ve pencereden evin cevresinde gezdirdim . Nefesim sonunda düzene girmişti ve titremem azalmıştı . Sanarım kabus görmüştüm ancak bir sey hatırlamıyordum .

Gözlerim bahçede dolanırken ufak bir karalti görmemle oraya odaklandim . Ilk korumalardan biridir diye düşünsemde değildi çünkü korumalar siyah takım elbise giyerken gozume takilan kişi siyah bir kapşonlu giymiş hatta giydigi kapsonluyla kafasini ve yuzunu saklamıştı . Ilk gozlerimi kapatıp biraz ovusturdum belki de hala rüyadaydım . Gozlerimi tekrar açtığımda hala ayni ağacın arkasinda durduğunu fark ettim .

Adamin bakışları bir anda benim camimi dönünce beni gördü , yüzünü tam göremesem de dudaklari ve cenesi belli oluyordu , yüzünde pis bir sırıtış oluşunca yerimde dikleştim icimi kocaman bir korku kaplarken hemen camimi kapattım o an ki korkuyla , bu yaptığım hareket onu daha da gulumsetirken ki bu sinsi bu gülüştü en sonunda yüzündeki samimiyetsiz sinsi gülüşü silmis ve isaret parmagini dudaklarına yaslayarak bana susmami isaret etmişti bu hareketle beraber camin kalin perdesini hizlica çektim .

Nefesim tekrar hızlanırken ellerim benden bagimsiz bir sekilde boynumdaki kolyeye gitmişti  sanki beni sakinlestirebilecekmis gibi hissediyordum . Bahçede gördüğüm adam beni icten ice korkuturken hizli adimlarla odamdan ciktim ve hemen Arda abimin odasina gittim . Kapidan iceriye girdiğimde yataginin hala bozulmamış oldugunu fark etmemle bu saate kadar calisma odasinda sirketle ilgili ugrasmis olmalari aklima gelmişti . Adımlarımı fazla ses cikartmamak icin yavas yavas atarken calisma odasinin kapisina geldiğimde icerideki konusmada ismimin geçmesiyle adımlarımı durdurdum ve hafif aralik olan kapiya biraz daha yaklastim .

YERYÜZÜNDEKİ TAKIM YILDIZI Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin