37.bölüm

115 12 25
                                    

Selamm , ben geldim !

Umarim bölümü beğenirsiniz ...

Lütfen oy ve yorumda bulunmayi unutmayin , emeğe saygı ...

Şimdiden oylarınız ve yorumlariniz icin teşekkürler ...

Keyifli okumalar diliyorum ...

🤍🤍🤍

Önceki bölümden ...

Aylin :
- gelsenize oglum yanımıza davet mi bekliyorsunuz

Demesiyle yuzlerinde ufak bir tebessum oldu ve onlarda uyuyan Ceren'in diger yanina oturdular . Iste simdi tamamlanmıştık . Iste simdi kalbim huzur doluydu . Hepimiz kısık sesle - Ceren'in uyanmamasi icin - sohbet etmeye basladik . O an tekrar anladim Aylin'e dedigim gibi başarmıştık . Biz tekrar aile olmayı başarmıştık . O beyinsiz insanlarin dedikleri gibi degildik biz , biz birbirimize oyle bir bağlanmıştık ki bu bag bizi o kadar guclu kılıyordu ki bunu kimse göremiyordu . Ama biz bu gücün farkindaydik . Biz buyduk . Bizim ailemiz böyleydi . Yeri geldi biz anne baba olduk Aylin ile , yeri geldi onlar bize anne baba oldu . Biz başarmıştık ...

***
Ceren'den

Sabah gözlerime vuran güneş ışığı ile yerimde rahatsizca kıpırdayıp üstümdeki yorgani kafama kadar çıkarıp tekrar uykuma geri döndüm .

Kisa bir sure sonra yanimda hissettigim hareketlilikle tekrar gozlerimi açtım arkama dönüp baktığımda ise yerimden sıçrayıp yeri boylamam bir oldu

Ceren :
- oglum senin burada ne isin var ?! Abimlerden biri gelicek sonra sıçacak ağzımıza !

Ben kendi kendime yerde çırpınırken yatağımda kendine daha da rahat bir yer ayarlayan Bora beni takıyormuş gibi görünmüyordu , hayirdir koç ne bu rahatlık

Ceren :
- ya Bora bak ikimizde ölmek icin cok genciz . Hadi kimseye gorunmeden git , bak valla sabahlari abimler geliyor beni uyandirmaya yakalanacagiz simdi

Bora :
- bitti mi hayatım ?

Lan sen niye bu kadar rahatsin , Allahim bana bir sabir bu cocuga da akıl . Amin

Ceren :
- bitmedi canim ! Hadi git bak ciddiyim be-

Bora :
- sevgilim abinler erkenden kalktılar ve dedenle beraber koyde gezintiye çıktılar . Ayrica korkma kapiyi kilitledim ben .

Oflayarak düştüğüm yerden kalktim ve kendimi rahatlıkla yatağa Bora'nin yanina attım .

Ceren :
- niye en bastan demiyorsun Bora ? Sabah sabah yemin ederim üç buçuk attim şurada

Bora dediklerime gülüp kolunu basimin altindan gecirdi ve beni göğsüne çekti sonra da saclarimin arasina ufak bir öpücük bıraktı.

Bora :
- seni oyle izlemek cok eglenceliydi cunku güzelim

Göğsünde duran elimi kaldırarak hafifce vurdum

Ceren :
- pisliksin Bora !

Bora düştüğüm o güzel gulumsemesini bana sunarken uzun zaman sonra onunla tek kalmanin verdigi huzurla kolarimi iyice ona doladim ve huzurla gozlerimi kapattım

O igrenc berbat gunun uzerinden 2 gun geçmişti ve abilerimle dedem herkese guzelce cevabini vermis ayar çekmişti . Ama ben yinede bu iki gundur evden cikmiyordum belki bugun çıkarım hava da guzel hem ama dedigim gibi uyandigim zaman ki ruh halime bagli . Bir sure daha boyle kendi icimde dusunmeye devam ettikten sonra biricik sevdicegimin kollari arasinda huzurlu mu huzurlu bir uykuya tekrar kollarimi actim en son uyumadan once duyduğum kelimler ise Bora'nın kulağıma " seni seviyorum " diye fisildamasi oldu .

YERYÜZÜNDEKİ TAKIM YILDIZI Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin