1 hafta sonra ...
Ceren'den
Bugün oyle bir gün ki , bugünü düşündükçe soluğum kesiliyor . Bugün beni bıraktıkları gün , bugün hayata yenilginim günü . Tam sekiz yil önce benim kanatlarim kırıldı ...
Gözlerimi acmak hic istemiyordum , bütün gun icimde o buruklukla dolaşacağımı biliyordum ama mecburdum , butun günümü eger boyle yatarak geçirirsem abimleri ve ablami daha fazla üzmüş olucam . Bugün karnım ağrıyor bahanesiyle okula gitmemek icin abimden izin almıştım . O da sorun çıkarmamıştı , aslinda neden okula gitmedigimi gayet iyi biliyordu .
Uyandığımda saat 09.45 idi . Suan evde yalnizdim , Emre ve Burak abim okulda , Arda abim şirkette , ablamda zaten okuldaydi . Ayaga kalktim ustumu hemen giyindim cok ozen gostermedim . Siyah dizleri yırtık pantalonum geldi elimi dolaba attigimda , tişört olarak da koyu yesil dar bir ust aldim ve hemen giyindim . Evden cikmak istiyordum , her yil bugun yapacagim seyin aynisini yapardım , yine rutin bozulmayacaktı . Telefonumu cebime atarken sarzinin cok az oldugunu gordum ama cok umursamadım ustume siyah kot ceketimi attiktan sonra ayakkabılarımı giyip kendimi disari attim . Rüzgar yuzume bir tokat gibi çarpıyor ve beni kendime getiriyordu , tabii ne kadar gelebilirsem . Ilk mezarlığa gidecektim , onlari ziyaret edecektim . Yolda giderken aglamamak icin kendimi cok zor yutuyordum . Mezarliga varmadan once bir çiçekçiye girdim , ordan iki demet cicek aldim ve yoluma devam ettim .
Mezarlığa geldigimde soluk alamadim bir an , artik isteksizce engel olamadığım goz yaşlarım yanaklarimdan süzülüyordu . Onlarib mezarinin basina geldiğimde iki mezarinda mermerlerinin yikandigini ve kuslar icin birakilan yerin su ile dolduruldugunu gordum , kesin Arda abim veya Aylin ablam erkenden gelip ziyaret etmislerdir . onlar icin aldigim cicekleri biraktim . Annemin mezarinin ayak ucuna oturdum ve artik aglamaktan catallasan sesimle konusmaya basladim .
Ceren :
- ben geldim , galiba benden once bana sizin yerinizi aratmamak icin cabalayan canımdan cok sevdiklerim gelmis ... anne ben büyüdüm liseye gectim ve cok guzel arkadaslarim oldu .
Sesim bazen icime kaciyordu , konusamaz hale geliyordum . Hıçkırıklarim ortamdaki sessizligi bozuyordu .
Ceren :
- bazen sana cok ihtiyaç duyuyorum , boyle çıkmaz bir sokaga giriyor aklım ve ben o çıkmazda yok oluyorum annem
Ceren:
- simdi yanimda olsaydin geceleri abimler yerine sen sacimi okşar , sessizce ben uyuyunca yanima gelip saçlarıma öpücük konduran sen olurdun dimi baba ... merak etme abimler beni herseyden koruyorlar , sacimizin teline zarar gelmesine bile izin vermiyorlar ....
Ceren :
- sizi-i cok s-seviyorum , keske hic gitmeseydiniz , keske beni , bizi bırakmasaydınız ... sizi cok özlüyoruz
Biraz daha onlarin yaninda agladiktan sonra ayaga kalktim son kez tekrar baktim ve mezarlıktan çıktım ...
Yürüyerek sahilin yanindaki otobana dogru gittim . Giderken de gözlerimden akan yaslara engel olamadim .
Hayat bana daha yürümeyi bile adam akilli ogretememisken tekmeyi koymuştu . Daha ilk okula yeni baslamis bir cocugun ailesini koparmıştı yanindan . Küçükken cok üzülürdüm onlar yanimda yok diye , cocuk aklimla hep ' beni sevmediler bu yuzden gittiler ' diye düşünüyordum , biraz daha büyüdükçe ölümün ve yarattigi büyük acının daha da farkina vardim .
Sahil kenarindaki ucuruma yakin otobana geldigimde , biraz durdum ve ruzgar sesiyle karışan dalga seslerini dinledim , burasi anne ve babamin kaza yaptigi yerdi .
Sonra uçurumun kenarina çöküp bağıra bağıra aglamaya basladim
Ceren :
- neden ! Neden onlari benden aldinn !! Niye beni biraktiniz !!!
ŞİMDİ OKUDUĞUN
YERYÜZÜNDEKİ TAKIM YILDIZI
ChickLit( ilk yazdığım kitap bu yüzden saçma veya uyuşmazlıklar bulunabilir bunu göze alarak okursanız çok sevnirim . Teşekkürler ) Ceren daha 6 yasindayken anne ve babasini bir trafik kazasında kaybetmistir . Bu olaylardan sonra Ceren yaşamını ablasi ve 3...
