38.bölüm

112 11 13
                                    

Selamm , ben geldim !

Umarim bölümü beğenirsiniz ...

Lütfen oy ve yorumda bulunmayi unutmayin , emeğe saygı ...

Şimdiden oylarınız ve yorumlariniz icin teşekkürler ...

Keyifli okumalar diliyorum ...

🤍🤍🤍

Önceki bölümden ...

Elimdekileri abimin yardimiyla bagaja yerlestirdim . Arabanin arka koltuguna geçip Uzay'in yanina gectim . Arda abim arabaya bindikten ve kapıları kitledikten sonra sirtimi kapıya yaslayip ayakkabilarimi çıkartıp bacaklarimi Uzay'ın dizlerine uzattim . Uzay ilk bana tek kasi kalkik bir sekilde baksa da sonra ona masum ve sirin bir bakis atip gönlünü fet ettikten sonra boyle rahattt bir yol gecirmeye baslamis bulunduk . Bakalim bizi yaylada neler bekliyor ...

**

Sonunda yemyeşil ve güzel ovaya geldigimizde kulakliklarimi çıkarıp ayaklarımı Uzay'in dizinden çektim ve hizlica ayakkabılarımı giyindim . Arabanın camini açıp hafif kasvetli ama bir o kadar da temiz ve guzel olan havayi içime çektim . Sıra sıra degilde daha cok karişik bir sekilde dizilmiş ahşap evler , evlerin hemen yaninda bulunan ayni evler gibi ahşap ahırlar ve samanliklar vardi . Evlerin biraz ilerisinde ise ufak bir dere ve derenin yaninda bulunan bir temiz su çeşmesi bulunuyordu .

Abim arabayı yayladaki evimizin önüne park ettikten sonra hemen arabadan indim . Cok özlemiştim valla . Çocukluğum buralarda koşturarak geçmişti benim . Biz arabadan inerken ayni zamanda Emre abimin ve Orhan amcaninda arabaları bizim arabanın yanindaki yerini almıştı . Arabadan inen ve abime bagajdaki eşyaları cikartmaya yardim eden Uzay'in arkasindan sinsice yaklaştım ve çocukken hep yaptigim gibi ansızın sırtına atladım . Ilk once afallasa da daha sonra hemen elleri belindeki düşmemek icin sıkıca kenetledigim bacaklarima gitti ve beni hafifce hoplatarak daha iyi bir sekilde sırtında durmama yardim etti .

Arda abim bize yandan bir bakış atip halimizd hafifce guldukten sonra elindeki anneannemin hazirladigi koca koca çantaları eve dogru tasimaya başladı . O sırada ayni islemi Emre abim ve Filiz teyze de kendi arabalarındaki eşyalar icin yapiyorlardi . Anneannem , Orhan amca ve dedem ise coktan komsularinin yanina gitmis sohbet etmeye baslamislardi . Ablam ve Arda abim eşyaları taşırken biz Uzay ile hala ayni pozisyonda hic yadırgamadan öylece sorutuyorduk . Yanimiza gelen Burak abim , Melis ve biricik aşkım Bora ile onlara döndük .

Ilk once bize bakıp halimize gülmüşlerdi daha sonra ise

Burak :
- eee napıyorsun Uzay ?

Uzay kafasini hafifce yukarı kaldirarak bana baktiktan sonra tekrar abime dönüp

Uzay :
- basimda bir deli varda onunla uğraşıyorum abi sen napıyorsun ?

Demesiyle elimi saçlarına götürüp saçlarını çektim

Uzay :
- Ah ! Bak kaşınma valla seni dereye atarım

Gözlerimi pörtleterek kafami yana dogru egdim ve Uzay'a bakarak

Ceren :
- bana , Cerenine bunu yapar misin cidden Uzay

Diye alinmis bir sesle konustum , Uzay bana tek kaşını kaldırarak ' istersen zorlama ' bakışlarını atarken Burak abim bize ' siz iflak olmazsiniz ' der gibi gulerek kafasini iki yana sallayarak yanimizdan ayrıldı

Melis :
- suan o kadar tatli duruyorsunuz ki ! Sakın bozmayın fotonuzu çekeceğim

Diyip telefonunu çıkarttı ve bizim bir kac tane fotoğrafımızı çekti daha sonra fotoğraflara bakmak icin one dogru eğildim tabii bu sırada kollarımla Uzay'in kafasina tabii ki de baskı yapmıyordum (!) Lutfen yani benden bahdediyoruz

YERYÜZÜNDEKİ TAKIM YILDIZI Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin