YERYÜZÜNDEKİ TAKIM YILDIZI

12.bölüm

- Hikaye umarim saçma bir yöne kaymıyordur , bundan cok korkuyorum ... bu hikayeye cok büyük heveslerle basladim ve ayni hevesle de devam ediyorum ... umarim su zamana kadar ki bölümleri begenmissinizdir . Daha cok küçük bir kitle var ama olsun önemli olan sizin begenmeniz ve guzel bir seyin ortaya cikmasi ... neyse ben cok konuştum en iyisi yeni bölüme gecelim . Iyi okumalar .... -

Emre'den
Ceren'in boyle yemek yemeden odasina çıkması beni şaşırtmıştı , o cok büyük bir iştaha sahip ve aksam yemegi yemeden odasina gitmesini baya garipsedim . Zaten okuldan gelirkende dalgındı , iki kere az kaldi kafasini sokak lambasinin diregine çarpıyordu . Odasina çıkalı yaklasik 2 saat falan oldu . saat suan 10.45 , Abim ve Burak televizyondan film izliyorlardi Ablamda bir köşede telefonuyla ugrasiyordu . Ceren'in oyle gitmesi icimi rahat ettirmedi bende yanina çıkmaya karar vermiştim .

Ayaga kalkip yukari kata cikmaya basladim , evimiz 2 katliydi bir de cati kati vardi ama orada sadece bir oda bulunuyor o da calisma odasi genellikle Arda abim kullaniyor orayi  . Ust katta 6 tane yatak odasi vardi bunlardan 5 i bize ait kalan 1 tanesi de misafir odasiydi . Asagida da mutfak ve 2 tane salon var . Neyse ben tam Ceren'in odasinin kapisini tıklayacakken Burak geldi ve durdurdu beni

Emre :
- napiyon oglum ?!

Burak :
- abi bence biraz yalniz kalsin

Iyi de neden bunu soyluyordu ki simdi

Emre :
- oglum belli ki kizin moreli bozuk sal da yanina gideyim işte

Burak :
- bende ondan diyorum ya abi , birak kendi kafasini dinlesin biraz sonra gideriz yanina . Ama biraz kendiyle yüzleşsin . Borayla konustum noldu diye o da bilmiyormus bir anda yüzü düşmüş okulda , hic kimseye de noldugunu soylememis

Emre :
- iyi ama gidecegiz yanina , bak soz verdik biz ona . Her kalbi kirildiginda onun pamuk kalbini onaracagimiza söz verdik ...

Burak :
- biliyorum ama suan olmaz abi , biraz bekleyelim

Cok memnun kaldim sayilmazdi bundan ama kabul ettim , Burak da bir yandan hakli kendi icindeki savastan basari saglamali önce

Emre :
- tamam

Ceren'den
Saatlerdir düşünüyorum ama hic bir sey anlayamiyorum . Bu cok saçma nasil boyle bir sey dusunebilirim ki ... deli gibi aglamaya basladim , bir an icin kendimden nefret ettim cunku ...

Saat 00.24  ve benim aglamaktan gözlerim acimaya basladi . Kulakliktan dolayida kulaklarim cunku son ses dinliyordum ve artik canim aciyordu . Kulaklıklarımi bir kenara attim ve aglamayi birakip iç cekmeye basladim o sirada kapim tiklandi . Iste simdi sıçtın Ceren , ne diyeceksin gelen kisiye ...

Burak'dan
Emre abimle beraber Arda abim ve ablam yattiktan sonra Ceren'in yanina gitme kararı aldik . Kapisini tiklattik ve bekledik ilk ses gelmedi daha sonra tekrar tikladim bu sefer icerden boğuk bir sekilde 'gel' sesini duyduk ve girdik .

Karşımızda ağlamaktan artik gözleri şişmiş burnu kıpkırmızı olmuş Ceren vardi . Emre abime baktim ilk Ceren'in yanina gitmeden önce , yüzünden hayak kırıklığı akıyordu resmen . Sanki Ceren'in degilde onun kalbini kırmışlardı . Ikimizde Ceren'in yanina gittik . Emre abim sağına ben ise soluna gectim . Ilk sustuk ikimizde cunku Ceren'in anlatmasini istiyorduk , eger anlatmazsa da sessizligimizle ona destek olmak istiyorduk ...

Ceren bir sure sonra kafasini kaldirdi ilk Emre abime sonrada bana bakti kızaran gozleriyle . Icim gitti o an , sanki kalbim sızladı onun acı çekmesini sevmiyordum , onun acı cekmesini izlemek bana iyi gelmiyordu . Bir sure sonra iyice içine kaçmış olan sesiyle konuştu dedikleri beni sasirtsada hic bozuntuya vermedim , sirasi degil Burak suan olmaz .